De Walra-adviseuse; een uitgestorven beroep: Wat deed die adviseuse dan?
Weet niet waarom, want op kamers gaan, was nog helemaal niet aan de orde, toch maakte ik een afspraak. Waarom ik niet gewoon bij de Hema of V&D lakens en theedoeken haalde? Geen idee meer. Want ik kende niemand die zoiets deed; een uitzet sparen. En ik was zelf ook nooit bezig met het idee van een uitzet. Want dat hoorde in mijn ogen bij een relatie of een huwelijk. En daar droomde ik al nooit meer over. Dat is voor de mooie, slanke en leuke vrouwen. Er was mij genoeg ingepeperd dat ik niet onder die categorie viel.
Anyway: ik koos alles in de kleuren blauw, donkerblauw, want daar hield ik van. In de keuken blauwe theedoeken (met die ruitjes) en handdoeken en witte en blauwe handdoeken voor de badkamer. Blauwe lakens (niemand had nog een dekbed eind jaren 70 bij ons thuis), met een leuk ruitje of een lief bloemetje, blauwe wollen deken, effen blauwe hoeslakens (dat dan weer wel), allemaal voor een één-persoonsbed en iedere maand zou ik een pakketje krijgen en een betaling doen.
Maar al binnen een half jaar vroeg een oude vriendin van de middelbare school waar het contact op een heel laag pitje stond (zij was veel te druk met haar vriendjes) of ik samen met haar op kamers wilde, want haar beste vriendin waarmee ze dat zou gaan doen, had op het laatste moment toch iets anders gekregen. En alleen was de huur te duur.
Zie die zin; haar beste vriendin en laag pitje. Maar nu was ik wel weer goed genoeg. En, zo moet ik nu toegeven, ook opportunist genoeg om op haar aanbod in te gaan.
Was er wel blij mee want het was veel te druk en te hectisch bij ons thuis en zo kon ik daaraan ontsnappen en dus op kamers en liet die uitzet versneld komen. Want nu dus echt nodig.
Hoe kom ik daar nu toch op?
Omdat ik na al die jaren nog steeds de hand- en theedoeken gebruik en ook nog een aantal slopen heb en 2 lakens. Ik gebruikte ze later als picknickkleed, als tent voor de kinderen en nu met deze hittegolfdagen, leg ik alleen een laken in plaats van een dekbed over mijn bed. En die lakens zijn nog van zulke goede kwaliteit. Niet dun, niet gerafeld. Later, toen ik getrouwd was en een dekbed gebruikte, heb ik daar ook nog een dekbedhoes bijgekocht. De slopen had ik al.
Qua kleur passen die lakens niet in mijn slaapkamer, maar ach...daar komt toch niemand. De badhanddoeken zijn wel dunner geworden, maar ook dat duurde heel lang en die zijn uiteraard zeer intensief gebruikt. Die heb ik niet meer.
Zo maken ze ze tegenwoordig niet meer. Wie heeft er nog iets van linnengoed van veertig jaar geleden?
Afbeelding van PublicDomainPictures via Pixabay
12 opmerkingen:
Ik. Handdoeken en theedoeken. Vijftig jaar oud en nog best
Toevallig 2 dagen geleden over walra gehad. Ik weet dat vriendinnen ermee bezig waren. Ik kocht gewoon bij de hema dus, wilde toch meedoen maar niet zo duur.
Niet van 40, wel van 35 jaar geleden. Toen kon je handdoeken sparen met Shell zegels. Dat waren de eerste dingen die ik voor mijn uitzet spaarde. Ik heb er nog een aantal van. In alle tinten blauw. Heel dun geworden. Maar op vakantie gaan ze mee.
Ik alles Hema..
Ja idd, ook alles van Walra bij elkaar gespaard. Nualleen nog witte lakens . Schoondochters ieder 2 gegevenals tafellakenbij feestje/kerst,en de rest zijn "schilder " lakens geworden. Super handig !!!
Ook ik heb nog Walra keukenhanddoeken, onverslijtbaar!
Een collega van 50 jaar geleden wilde mij erbij hebben, toen ze bezoek kreeg van een consulente, want ze wilde absoluut niets bestellen, maar die consulente was goed, zo goed, dat we beiden het schip ingingen ;)
Het was duur, maar de kwaliteit, die vindt je tegenwoordig niet meer!
De grap is: walra bestaat nog gewoon hoor! Maar mijn zeeman-dekbedovertrek wat ik kocht toen ik op kamers ging (het dekbed kreeg ik heel lief van mijn moeder) heb ik ook nog. Dat is dus nu 32 jaar oud. En de eerste 20 jaar heel intensief gebruikt. Ook het dekbedovertrek van de Hema heb ik heel lang gehad. Dus niet alleen Walra had kwaliteit.
Ja hoor.ik heb nog linnen theedoeken(speciaal voor glazen)
Ze zijn 54 jaar oud en de theedoeken van mijn schoonmoeder zijn nog veeeeel ouder.Zij vond het zonde om ze te gebruiken en kocht daarom goedkope voor in de keuken.Nu gebruik ik ze wel.
Mijn broers en zus hebben voor hun uitzet gespaard. Ik niet. Op mijn achttiende ging ik het huis uit om samen te wonen en ik denk dat mijn toenmalige vriend en ik af en toe iets kochten en ook veel kregen, want erg breed hadden we het niet.
Toevallig hadden we het vandaag op het werk ook over het sparen van een uitzet met onze vakantiehulp van 16 jaar, die er nog nooit van gehoord had.
Zooo, mooi, dat je dat allemaal nog hebt.
Ik heb er niets meer van.
Had ook niet echt een uitzet.
Zo nu en dan kocht je eens een handdoek of een theedoek: meestal blauw!
Leuke blog!
Groetjes van Marlpou
Ja, ik heb nog een aantal slopen en lakens van toen ik mijn uitzet kocht...50 jaar oud.
Slopen met geborduurde motieven. Die zo lekker in je wang drukken.. ik vond en vind ze vreselijk. Wat ik tegenwoordig wel doe is inderdaad een gewoon laken (een extra grote gewoon gekocht bij de Hema) tussen mijn dekbed en mijzelf leggen. Heerlijk voor als het dekbed te warm wordt en ik was mijn dekbed nu niet meer 1x per week, maar 1x per 3 weken, want het dekbed blijft langer schoon.
Ik heb nog 2 theedoeken die 70 jaar oud zijn. Ben van 1950 en toen was textiel nog echt luxe. Een oom van mijn moeder werkte bij een groothandel en van hem kreeg mijn moeder een dozijn. Zij gebruikte ze en ik kreeg er 6 mee toen ik ging samenwonen in 1975, nu heb ik er nog twee en van gescheurde heb ik brillendoekjes gemaakt
Een reactie posten