Eerlijk gezegd merk ik dat ik nul ambitie meer heb. Ik hoef niet meer zo nodig. Doelen behalen en al helemaal geen commerciele targets. Bonussen?
Wat ik wel wil is tevreden zijn. Tevreden zijn met de dag van vandaag. Dat de zon weer schijnt en dat ik in de avond de maan zie opkomen. Dat ik dat zie en er plezier uit put.
Mijn kinderen zijn volwassen en de deur uit, ik hoef niet meer genoeg te verdienen om hen te kunnen onderhouden en aan het studeren te houden. Die tijd is voorbij. Ze staan op eigen benen. Dat target heb ik in ieder geval gehaald. De bonus is dat ze ook nog eens fijne mensen zijn.
Over vijf jaar? Welke doelen ik dan behaald wil hebben. Gaat toch henen! Dan moet ik altijd aan Murtaugh denken die zo beeldend kon zeggen tegen zijn partner in crime:
En vervolgens zich toch maar weer in een achtervolging stort (lijk ik denk ik toch wel een beetje op hem, mijzelf kennend).
Wil naast werken om mijn eigen broek te kunnen ophouden ook genoeg tijd hebben om te genieten van alles waar ik blij van word. Tijd voor mijn kinderen, tijd voor mijn kleinkind en voor mijn familie en vrienden. En voor mijzelf. Niet om te reizen naar verre landen of zoiets, want daar heb ik sowieso geen budget voor, maar wel om mooie dingen te zien, mee te maken of te lezen. En tijd voor mijzelf om gezond te blijven. En tijd om wat van mijn kennis en kunde aan de maatschappij terug te geven.
Nu heb ik een achtergrond waar ik altijd heb gewerkt sinds ik mijn diploma's ontving in de vorige eeuw. En me altijd ben blijven ontwikkelen, bijleren, het roer meerdere malen compleet omgegooid, eigen bedrijf gehad en nu is het wel genoeg geweest. Helaas kan ik mijzelf niet met vervroegd pensioen sturen dus moet nog zeker 8 jaar doorwerken. Dan heb ik heel wat arbeidsjaren op de teller staan, nu al tikt hij al heel wat jaren aan.
Maar zoals een goed spreekwoord luidt: We wachten maar af.
6 opmerkingen:
Diegenen met veel ambitie vergeten altijd dat ze niets zouden zijn zonder ondersteunende functies. Daar heb ik eens een "baas" mee om de oren geslagen en hij was heel verbaast, had zich dat nog nooit gerealiseerd hoe belangrijk zijn ondergeschikten eigenlijk waren voor hem om goed te scoren. Daarna werd hij ook een fijnere baas.
Mijn zus (55) moet ook zo'n traject in voor werk, ze heeft veel lichamelijke problemen zoals al een geopereerde schouder door slijtage en de andere kant volgt eind van het jaar, hersteltijd weer 6 maanden.
Dus veel gedoe dat tot niets zal leiden, ze heeft ook geen opleiding maar wel altijd gewerkt in horeca, kantines en chauffeur, ook allemaal in de ondersteunende taken waardoor de mensen met ambitie niets kunnen
niets kunnen moet zijn: iets kunnen bereiken
De beste ambitie: GEEN.
pffff wat uw ambitie is... gewoon een beetje gelukkig en tevreden leven :-) en dat voor iedereen
Dat vind ik stuk voor stuk mooie verlangens! Veel mooier dan de carriereladder beklimmen of zoiets.
Ik zeg tijdens sollicitaties altijd dat ik niet fulltime wil werken omdat ik, naast werken, ook nog andere hobby's heb: ik wil ook wat vrijwilligerswerk doen, ik heb mijn huishouden, de zorg voor de mensen om me heen - soms meer, soms minder... En ik heb ook tijd nodig voor een goed boek op zijn tijd, tijd om te niksen...
Een reactie posten