Stotteren

Mijn wifi stottert. Soms wel, soms niet en natuurlijk als je net - als thuiswerkende - in een belangrijk programma zit te werken, dan wordt je eruit gegooid. Opnieuw inloggen. Heul fijn. Not. Ook nog even lekker naar een podcast luisteren als ik in slaap val is niet fijn, want telkens ligt het netwerk eruit. 

Dus de internetboer gebeld. Leuke medewerker aan de telefoon, die natuurlijk volgens protocol mij niet direct een nieuw modem mag sturen (want het beestje is al tien jaar oud dus ik vind dat het wel mag), maar eerst met de kabel moet rommelen. Die wordt opgestuurd en dan mag ik kijken of dat verbetering geeft. "Want meestal ligt het aan de kabel" (Pagina 2 van het script want ja, pagina 1 ik zie dat u al een aantal keren opnieuw heeft opgestart (aka  haal de stekker er eens uit en (we gaan naar links..doe de stekker er weer in).

Grappig. Modem is al drie keer 'zakelijk' afgeschreven, maar toch eerst zo'n goedkoop coaxkabeltje sturen. Enfin...het was veel te mooi weer om me op te gaan winden. Snap dat die jongen ook maar gewoon zijn afvinklijstje moet afwerken. 

En of ik nog mensen wist die ook lid van de club wilden worden, dan kreeg ik korting. Hahah...klink ik als iemand die aan dat soort acties meedoet? Maar stuur maar door, dan heb jij ook weer je best gedaan. Weet hoe het werkt op het callcenter. We moesten samen even flink lachen daarom.

Wel zeer apart, dat na dit gesprek, wifi stabieler leek. (Even afkloppen). De hele dag al....

Prachtig weer. Was hangt lekker buiten en is al bijna droog als ik het laatste sloop heb opgehangen. Aan het eind van de dag mijn bed lekker fris en schoon opmaken. En omdat gisteren Marilyn Monroe 95 zou zijn geworden doe ik gezellig mijn MM dekbedhoes op mijn bed. 

Doet mij trouwens even terugdenken naar mijn tienertijd. Toen kocht ik bij de V&D op de hippe afdeling van de dameskleding een T-shirt, geheel bedrukt met afbeeldingen van haar, maar dan in stripvorm. Helaas heb ik dat shirt niet meer, zou het ook niet passen, maar was zo blij DAT ik toen zo'n te gek shirt vond en ook nog aankon. Want er was me maar al te goed ingepeperd dat het niks met me zou worden, want te dik. Dus lelijk. Dus leuke kleding die zou ik pas krijgen als ik slank was. Altijd op dieet. Nooit goed genoeg.

Buren maaien hun grasveld van 3 x 4 met een elektrische maaier. Heerlijk geluid. Overtreft bijna de hogedrukspuit. Even timen hoe lang (kort)...10 minuten slechts. Is dat alles? De opwinding niet waard toch?

Administratie weer bijgewerkt. Door mijn werk begrijp ik nog beter hoe belangrijk het is om financieel overzicht te blijven houden. Niet verslappen. En ook niet maar raak uitgeven omdat het nu wat makkelijker kan. 

De rest van de dag veel in de tuin bezig geweest. Met werkjes van niks, maar even niet achter een beeldscherm. Niks hoeven/moeten/verplicht uitvoeren. Wat plantjes die ik had gezaaid in grotere potten gezet. Geen zin om naar 'het dorp' te gaan. Merk dat mijn nieuwe werk veel energie kost, want alles is nieuw en daarnaast nog oude zaken van mijn vorige functie afronden, nieuwe mensen inwerken, zaken en taken duidelijk maken en zo efficient mogelijk werken. En op tijd stoppen. Of pauzes houden. 

Zat nog even uit te vogelen hoe ik toch iets correct uit de printer kreeg. De hulplijnen die bleven stil, dus maar zelf gepield (ja, na werktijd) en By George...She's got it. Trouwens, nu bestellen, morgen in huis, was echt ver na kantoortijd, dus ik KON niet eens dingen printen en op tijd in de brievenbus stoppen. Ik snap dat ik na een paar dagen nog nul routine heb opgebouwd en dat als we straks allemaal weer op kantoor 'mogen/moeten' komen ook dat weer alles veranderen zal. Sowieso weer reistijd. Bah! 

Op tijd weer alles doen, rekening houden met wat ik aandoe (heb ik wel genoeg daarvoor dan?) hoe ik eruit zie, hoe kom ik over. 

Met de huidige verhalen over alles weer normaal rond september, zit het 'oude' normaal er dus ook weer aan te komen. Een normaal wat ik niet ken, want nooit 'normaal' meegemaakt in deze functie. Of dit bedrijf. 

En oh ja....vanochtend als eerste mijn 4 wintertruien (veel he..) naar het rek op de zolder gebracht. Die wil ik voorlopig niet meer aan hoeven. Eigenlijk nooit meer, maar die gedachte laat ik maar even voorbij trekken. Was klaar met de truien. Wil op blote voeten in mijn slippers buiten kunnen zijn. Genieten van alles wat groeit en bloeit. En af en toe kakt.