Rond de 48 is het geweest. Mijn moeder en zus hadden erg vee last. Ik werd verliefd aan het begin van het gedoe en al werd die relatie niks, 2 maanden later wel raak en weer verliefd. Ik denk dat door die andere hormonen ik er makkelijk door ben gerold. Merk wel dat ik nog een cyclus heb van vochtvasthouden en humeur en is ook maangerelateerd
Op mijn 55ste was eindelijk alles achter de rug. Toen ik 46 was, begon het onregelmatig te worden maar wel heel hevig. Dat ging bijna 10 jaar door tot het eindelijk stopte. Ik was 11 toen ik voor het eerst ongesteld werd, dus ik was er ook wel klaar mee. Groet, Ikkelien
Sinds mijn 51e opvliegers, stemmingswisselingen. Niet nog zo’n zweetzomer, ben er wel klaar mee na 12 jaar, ben nu 63. Dus………deze dame gaat aan de hormonen.
Ik was op mijn 48e klaar, dat is al weer ruim 20 jaar geleden. Heerlijk om nooit meer door te lekken en veel belangrijker nog: nooit meer migraine. Van de overgang zelf heb ik weinig last gehad.
Gelukkig al lang achter de rug! De overgang viel me op zich wel mee, was blij dat ik niet meer menstrueerde, ook al was ik nog relatief jong. Waar ik destijds (8-10 jaar geleden) veel aan had was de site Overgangstergirls - een aantal vrouwen die met veel humor de overgang te lijf ging. Aanrader! Maar nu ik snel even zocht, kon ik de site niet meer vinden....
De overgangsterrgirls waren kostelijk inderdaad! Nu 57 en al weer een aantal jaren er doorheen. Het is met ongeveer 49 jaar begonnen met mij. Wat mij hielp, was vereachtingsmanagement. Mijn huisarts zei da 't de overgangsperiode circa 9 jaar duurt. Dat hielp me om niet ongeduldig te worden. Ook toen ik de eerste jaren 2 weken op, 2 weken af ongesteld was. Mijn lijf was bezig een nieuw evenwicht te vinden. Het lastigst vond ik de vermoeidheid en de emotionaliteit. Ook dat is allemaal behoorlijk opgeknapt inmiddels. Ik heb geleerd om beter voor mezelf te zorgen en mezelf niet voorbij te rennen. Ik ben er van overtuigd dat veel dames van dezelfde leeftijd met een burnout, eigenlijk in de overgang zitten en zich nog niet hebben geleerd aan te passen aan de veranderingen. En een burnout klinkt waarschijnlijk wat chiquer, zeker naar mannelijke collega's toen.
Allang achter de rug. Duurde van mijn 44e tot mijn 48e. Was 17 toen ik voor het eerst menstrueerde. Heb wel eens gehoord als je laat begint je er eerder weer vanaf bent. Niet heel veel last gehad ook. Nooit last van nachtzweten gehad bijvoorbeeld. Stemmingswisselingen waren merkbaar maar ik heb het in ieder geval mijn leven niet door laten beheersen, had ik mezelf beloofd. De video is hilarisch, doorgestuurd aan mijn dochter, ze is 47 en zit er middenin... 🦋
Toen ik midden 50 was realiseerde ik me ineens dat ik al een half jaar niet meer ongesteld was. De overgang dus. Mijn moeder kon ik niet meer vragen hoe die bij haar verlopen was, zij was al 43 toen ik geboren werd en ik was 35 toen zij overleed en toen was ik nog helemaal niet bezig met de overgang. Maar ik moet bekennen dat het uitblijven van mijn menstruatie het enige was waardoor ik wist dat ik in de overgang zat, van opvliegers en andere zeer vervelende symptomen heb ik geen last gehad.
Op mijn 49ste was ik voor het laatst ongesteld, voorafgegaan door een half jaar zeer onregelmatig te menstrueren. Verder nooit iets gemerkt van de overgang evenals mijn moeder. Mijn twee oudere zussen daarentegen hebben een zeer lange en moeilijke overgang gehad. Thea
12 opmerkingen:
Ik heb geen idee. Ben 48,5. Geen opvliegers. Geen klachten. Behalve een cyclus die erg onregelmatig begint te worden. Dus ja: ik denk het wel.
Rond de 48 is het geweest. Mijn moeder en zus hadden erg vee last. Ik werd verliefd aan het begin van het gedoe en al werd die relatie niks, 2 maanden later wel raak en weer verliefd. Ik denk dat door die andere hormonen ik er makkelijk door ben gerold.
Merk wel dat ik nog een cyclus heb van vochtvasthouden en humeur en is ook maangerelateerd
Op mijn 55ste was eindelijk alles achter de rug. Toen ik 46 was, begon het onregelmatig te worden maar wel heel hevig. Dat ging bijna 10 jaar door tot het eindelijk stopte.
Ik was 11 toen ik voor het eerst ongesteld werd, dus ik was er ook wel klaar mee.
Groet, Ikkelien
Sinds mijn 51e opvliegers, stemmingswisselingen. Niet nog zo’n zweetzomer, ben er wel klaar mee na 12 jaar, ben nu 63. Dus………deze dame gaat aan de hormonen.
Maria
Ik was op mijn 48e klaar, dat is al weer ruim 20 jaar geleden. Heerlijk om nooit meer door te lekken en veel belangrijker nog: nooit meer migraine.
Van de overgang zelf heb ik weinig last gehad.
Gelukkig al lang achter de rug! De overgang viel me op zich wel mee, was blij dat ik niet meer menstrueerde, ook al was ik nog relatief jong.
Waar ik destijds (8-10 jaar geleden) veel aan had was de site Overgangstergirls - een aantal vrouwen die met veel humor de overgang te lijf ging. Aanrader! Maar nu ik snel even zocht, kon ik de site niet meer vinden....
De overgangsterrgirls waren kostelijk inderdaad!
Nu 57 en al weer een aantal jaren er doorheen. Het is met ongeveer 49 jaar begonnen met mij. Wat mij hielp, was vereachtingsmanagement. Mijn huisarts zei da 't de overgangsperiode circa 9 jaar duurt. Dat hielp me om niet ongeduldig te worden. Ook toen ik de eerste jaren 2 weken op, 2 weken af ongesteld was. Mijn lijf was bezig een nieuw evenwicht te vinden.
Het lastigst vond ik de vermoeidheid en de emotionaliteit. Ook dat is allemaal behoorlijk opgeknapt inmiddels.
Ik heb geleerd om beter voor mezelf te zorgen en mezelf niet voorbij te rennen. Ik ben er van overtuigd dat veel dames van dezelfde leeftijd met een burnout, eigenlijk in de overgang zitten en zich nog niet hebben geleerd aan te passen aan de veranderingen. En een burnout klinkt waarschijnlijk wat chiquer, zeker naar mannelijke collega's toen.
Allang achter de rug. Duurde van mijn 44e tot mijn 48e. Was 17 toen ik voor het eerst menstrueerde. Heb wel eens gehoord als je laat begint je er eerder weer vanaf bent. Niet heel veel last gehad ook. Nooit last van nachtzweten gehad bijvoorbeeld. Stemmingswisselingen waren merkbaar maar ik heb het in ieder geval mijn leven niet door laten beheersen, had ik mezelf beloofd.
De video is hilarisch, doorgestuurd aan mijn dochter, ze is 47 en zit er middenin... 🦋
Niet veel last van de overgang gehad gelukkig. Geen idee hoe oud ik precies was ging heel geleidelijk allemaal.
Toen ik midden 50 was realiseerde ik me ineens dat ik al een half jaar niet meer ongesteld was. De overgang dus. Mijn moeder kon ik niet meer vragen hoe die bij haar verlopen was, zij was al 43 toen ik geboren werd en ik was 35 toen zij overleed en toen was ik nog helemaal niet bezig met de overgang. Maar ik moet bekennen dat het uitblijven van mijn menstruatie het enige was waardoor ik wist dat ik in de overgang zat, van opvliegers en andere zeer vervelende symptomen heb ik geen last gehad.
Op mijn 47e klaar, en een paar keer wat nachtzweten gehad, beetje sikkeneurig af en toe maar verder geen last gehad.
Op mijn 49ste was ik voor het laatst ongesteld, voorafgegaan door een half jaar zeer onregelmatig te menstrueren. Verder nooit iets gemerkt van de overgang evenals mijn moeder. Mijn twee oudere zussen daarentegen hebben een zeer lange en moeilijke overgang gehad.
Thea
Een reactie posten