Met dank aan de NS kon ik mijn treinreis naar een vriendin in de eerste klas doorbrengen. En wist ik zeker dat ik een zitplaats had. Kadootje voor mijn verjaardag van de klantenservice van de Spoorwegen. Dat is nog eens luxe reizen. En in de stiltecoupé. Want vrijdag zat ik met oordopjes in te luisteren naar een podcast, maar er zat een dame achter me zo keihard te wauwelen, dat ik er nogal gek van werd. Bijna als een zure muts er wat van gezegd, maar goed; mensen praten soms op volume Noord-Koreaanse staatsomroepster. Overal. Ook in openbare gelegenheden.
Nu heerlijke stilte. En een eerste klas bezoekje ook. Hoog niveau. Zowel de lunch als de vriendin. En de gesprekken. Eerste klas persoon. Topklasse eigenlijk.
Terug had mijn trein zeker 15 minuten vertraging, maar ach dat is al bijna normaal geworden voor me. Wel ook terug weer eerste klas mogen reizen. En dat is weer niet normaal. Dus even van genoten.
Kon toen ik thuisgekomen met een blij gezicht langs de spiegel liep, welgemeend tegen mijzelf zeggen: Je hebt een goede kop!
6 opmerkingen:
Oh wat een luxe. Heel vroeger,als ik voor school ergens heen moest,mochten we ook eerste klas reizen.
In België mag je als zwangere vrouw (vanaf 5 maanden) met je 2e-klaskaartje en een bewijsje van de vroedvrouw of arts in de 1e klas gaan zitten. Daar heb ik vaak gebruik van gemaakt. En als ik dan bij mijn ouders in Nederland was geweest en terugreisde naar België, al vanaf Amsterdam Schiphol in de 1e klas gaan zitten, de conducteur lief aankijken en vragen of dat al mocht :)
Afgelopen tijd 2x naar een naailes geweest en dat was geen fijne ervaring. De eerste keer viel het nog wel mee, ik kon patroon uitknippen en op de stof leggen en knippen in een andere ruimte. Daarna in lokaal waar de machines stonden om de afzonderlijke onderdelen te locken, Twee dames zaten heel gezellig maar wel heel hard te praten om boven het geluid van de machines uit te kunnen komen en ik verstond hun dialect ook niet.
Tweede keer was er een andere vrouw die werkelijk de hele 3 uur heel hard aan het woord was, echt heel hard en met iedereen afzonderlijke medische details over diverse familieleden uitwisselden. Ik weet heel wat meer van diverse soorten katheters nu 😁
Degene die de lessen gaf vond hoe ik het gevonden had en dat ik er wel erg moei uitzag heb ik ook eerlijk gezegd dat het de harde stem me er stoorde en het me ook moeilijk viel me te concentreren was ze het eigenlijk wel mee eens, en vertelde dat het een alleenstaande vrouw was waar de naailes het enige verzetje was en ze al verschillende keren had gevraagd of het iets zachter kon. Tja daar heb ik weinig aan, al heb ik best begrip voor al die dingen. Maar ik ga er niet meer terug.
Betalen voor de eersteklas en dan continu gewauwel horen. Als je daar je geduld niet van verliest, waarvan dan wel. Een tof cadeautje van de NS!
Dat klinkt als een perfect dagje uit! En natuurlijk heb je een goede kop!
Ahhh! Wat lief van je.
Een reactie posten