Mag het niet hardop zeggen, maar wat heerlijk zeg. Dat ik door de treinstaking van de NS even niet hoefde te reizen met de trein en bus en fiets. Gewoon op een normale tijd opstaan, de dag beginnen en dan nog eigenlijk vroeger dan nodig is aan de bak.
Er is altijd genoeg, meer dan genoeg te doen.
Voor ik het wist was het lunchpauze en ook voor ik het wist was het alweer ruim na 17.00 uur. Wilde nog veel meer doen, maar besloot dat het wel klaar was. Ik had mijn uren al ruimschoots gemaakt. Langer doorgaan is onzin.
Daarna mijn vergeten groenten gesneden en een lekker soepje gemaakt. Veel groenten is precies waar ik behoefte aan had. Een gezonde en eigengemaakte maaltijd.
Nu dwaal ik toch weer online af. Lees her en der krantenartikelen.
Maar nog leuker om foto´s van jongste kleinkind te zien terwijl ze in de grootste speeltuin van Nederland ronddwaalt met haar ouders.
En van die hoge glijbaan met haar vader glijdt. Terwijl ik het type, zit ik al weer te grijnzen.
En grijnzen of lachen schijnt heel goed te zijn voor stressverlaging.
Image by u_ohk82lu4 from Pixabay
Olé!
2 opmerkingen:
Jammer,dat je niet 2 dg per week thuis kunt werken
een onverwacht cadeautje, dus!
Een reactie posten