Veel productiever was ik, omdat ik geen reistijd verloor en ook geen energie verloor daaraan. Vroeg gestart en veel afspraken kunnen boeken.
Image by wal_172619 from Pixabay
Uiteraard kwam daar op de valreep eind van de middag de beller dat ze een brief had gehad dat er dan en dan een zitting zou zijn als er een groot bedrag niet binnen een paar dagen betaald was en misschien wel ontruiming volgde. Bijna spoed, maar juridisch gezien nog niet.
Gelukkig had ik nog een gaatje over, probeerde de hele middag dat gat in de planning gevuld te krijgen, en daar heeft ze nu een afspraak.
En ja, een virtuele tissue gegeven, want ze vertelde zelf dat het niet slim was om zo lang te wachten om hulp in te roepen, maar dat is nou precies wat geldstress met je doet. Je kan minder goed helder denken en goede besluiten nemen. En wat ze me vertelde, dat ze altijd gewend is om problemen zelf te oplossen, dat is herkenbaar. Je moet dan echt een grote stap maken om over je trots heen te stappen.
Ook nog kinderen en een relatie die zijn huis al had opgezegd. Alle bingoballen vielen. Dus was blij dat ik haar wat uitzicht kon geven en gaf als advies mee om vooral trots te zijn dat ze nu wel heeft gebeld. (En ja, ook al was het bijna einde werkdag en moest ik even snel schakelen en blij dat alle systemen werkten en het ook lukte).
Dan moet je dus niet zelf op tijd weg willen of moeten (afspraak elders) om die trein te halen. Dat hoefde nu even niet; ik was al thuis, dus bij mij ook minder stress.
Had in de pauze mijn was buiten opgehangen want het was droog en waaide hard, dus zo droog gewapperd. Want ik zag al dat het in het weekend langdurig zou gaan regenen hier.
Nog net voordat het ging druppen binnen kunnen halen en dat is dan een voordeel van thuiswerken. Iets meer ruimte voor dit soort zaken. En dan doe ik dat nog in de pauze, waar niemand er last van heeft, want dan staat ook de telefoon op pauze.
Nu ben ik aan het wachten op mijn dochter met een portie vlees vanuit het Offerfeest. Ze vroeg me al eerder of ik nog adressen wist van mensen die dat kunnen gebruiken. En in haar eigen woonplaats is ze ook al bezig om uit te delen. En andere plekken.
2 opmerkingen:
Ik moest nadat ik in februari ziek werd ook hulp van buitenaf inschakelen. Had ik eigenlijk al veel eerder moeten doen, maar ook eigenwijs en het allemaal zelf willen oplossen. Het om hulp vragen gaat nog steeds niet helemaal vanzelf, af en toe is er een duwtje van dochterlief voor nodig. Werd al gevraagd of zij mij niet kan ondersteunen, maar zij heeft met diagnose ADHD/autisme zelf al ondersteuning en kan mijn problemen er niet bij hebben ook al zou ze nog zo graag willen helpen. Dus je schaamte opzij zetten en hulp vragen , je spreekt dan wel eens uit dat je dat moeilijk vind , maar dan word er geantwoord, daar zijn we voor . Een aantal zaken opgelost met de sociaal raadslieden die in een wip regelden waar ik als een berg tegenop zag dus wel motivatie om gewoon aan te geven als iets niet lukt. Johmar
Thuiswerken is inderdaad zoveel productiever. Kun je niet intern solliciteren naar een functie waarbij je meer kunt thuiswerken?
Een reactie posten