Vrijdag ging er beperkt treinverkeer, maar nog net 2 treinen in het uur richting mijn werkstad. Daarna was het klaar voor de rest van Nederland.
Allemaal uitgevallen vanwege de staking. Dus toch maar gegaan. Uiteraard met vertraging. Ook al het nieuwe NS-normaal.
Hard en smart gewerkt. En wilde op tijd stoppen, dus niet zo smart want nog net wel een aanmelding aangenomen die een collega doorgaf en daardoor kon ik niet de enige trein die nog wel terug leek te gaan pakken, want kreeg net een push bericht van de NS dat vrijwel alles was uitgevallen zo bleek uit de app. Mijn hoop was nu op stoptrein gevestigd, een half uur later. Deed ik er 2 x zolang over. Met 30 graden.
Oh ja. En er is niemand van de collega's (allemaal) met auto die dan aanbiedt om me thuis te brengen. Wonen ook allemaal de andere kant op. Maar goed; dat gaat net even buiten hun eigen comfortzone denken zit er niet in. Reken ik ook helemaal niet op.
Want ik zou bij thuiskomst op mijn twee oudste kleindochters passen. Hun moeder had al aangegeven dat ze eten meegaf dus dat was ook al fijn. Maar op het station aangekomen stond het al zwart van de mensen, kijkend naar het vertrektijdenbord. Werkelijk alles afgelast. Ook mijn stoptrein. Nu hoopte ik op een trein een half uur later, maar tussendoor werd de ene na de andere trein afgeblazen.
Appte mijn dochter. Naar haar woonplaats reizen ook geen optie. Ook niet bereikbaar. Ze appte dat ze me wel zou ophalen mocht die ene trein toch niet komen.
Was superblij dat die trein WEL doorging, de enige het hele uur en ook nog een plek, want die stoptrein die ik wilde pakken had maar 4 treindelen en 186 zitplaatsen, waar er anders 9 treindelen binnenrollen...Dus ik zat ook niet te wachten om bij 30 graden lekker dicht op iedereen aan een stang te hangen. En ja, dan zou ik dan wel Eerste klas gaan zitten. Burgerlijk ongehoorzaam dan maar.
Was redelijk op tijd thuis toch nog. Wel bloedje heet overal. Maar waar ik voorheen uit alle poriën zweet klotste, heb ik dat niet meer. Wordt alleen heel traag. (Nog trager). Sloom. Sluggish zeggen ze in Engeland.
Enfin.
De kinderen werden gebracht. We waren ongeveer gelijktijdig bij mijn huis.
Tafel gedekt, kinderen komkommer laten snijden en ik kookte volkoren spaghetti voor ons. Saus had dochter al gemaakt. Die kon ook verwarmd worden.
Hoorde de ijscoman in de straat en vroeg of ze zin in een ijsje hadden (Ik ga dat zelf nooit doen, dit was de eerste keer). Jaaaaaaaaaaaaaaaa.
Enthousiasme was groter dan de trek in ijs, want thuisgekomen vonden ze het allebei niet lekker. Great.
Dus maar in de diepvries gezet. Wat een gouden momentje had moeten zijn, beetje verknald. Ze zijn blijer met een ijsje op een stokje bleek later. Duur ijs hoeft helemaal niet. Gewoon het simpelste waterijsje. Helemaal fijn.
Na het eten wilde ze heeeeeeel graag naar het speeltuintje. Ik wilde heel graag in de diepvriesla verdwijnen. Toch maar speeltuintje. Even de energie eruit laten. Des te sneller slapen ze straks hoopte ik.
Lekker even laten schommelen en draaien en weet ik veel. Naar huis toen en waar ik eerst de jongste naar bed bracht en het plan was half uurtje later oudste, mislukte dat want jongste stond weer beneden in de woonkamer...ze wilde niet alleen daar liggen. Tjsa... Snap ik ook weer dus toen oudste ook naar bed gebracht, maar allebei vroegen ze ook ook kwam, want beetje bang. Aangezien ik ook wel moe was van alles, ook lekker op 10 cm stuk van het matras gaan liggen en toen sliepen we allemaal zo. Werd nog wel wakker van het onweer, maar zij sliepen er helemaal doorheen.
In de ochtend werd ik op een heerlijke tijd wakker, dus douchen en aankleden. De dames ook wakker en die vroegen direct wanneer ze konden zwemmen?
Eerst nog even ontbijten en dan moet ik het zwembadje nog opblazen en vullen. Ontbijt was nogal niet zoals het plaatje. aardbeien op beschuit en dan niets meer hoeven eigenlijk. Heb een hekel aan verspilling, dus als je het zelf maakt, ook graag opeten.
Tafel weer afgeruimd, afwas gedaan, dan blijft de chaos onder controle.
Oma wanneer gaan we zwemmen? Badje opgezocht in de schuur. Pomp spoorloos. (Die vond ik zondagavond weer, gewoon op zijn plek). Dus dan maar gewoon ouderwets met de mond opblazen. Waardoor ik even de moed verloor want warm en stom gedoe, maar doorblazen is het menu. Niet miepen, blazen!!!!
Badje opgeblazen en omdat ik ook geen tuinslang of iets heb (ja...errug he!) ook emmertjes water heen en weer en dan tussendoor een aantal met zeer heet water uit de waterkoker.
Was eigenlijk zelf wel toe aan ergens fris in duiken, maar ook al honderd jaar niet meer gedaan.
Image by tschipsfrisch from Pixabay
Dametjes waren helemaal blij met minibadje (echt...ik zie vijvers die al groter zijn!) en helemaal toen ik de strandspeeltjes erbij haalde. Niks meer nodig dan water, zand en lol maken.
Tussendoor eruit. Oh...toch weer erin. Hele woonkamer vloer zeiknat. Oh...weer eruit...Handdoekjes voor de voeten op de deurmat, eerst je voeten droog maken en dan toch nog vloer nog steeds nat. Oh...vergeten Oma....
Als lunch volkoren pannenkoekjes gemaakt. En of we ook nog iets gingen bakken straks, dus ook nog cupcakes gemaakt. Waarop ze vroegen waar de rest was. Maar in mijn oventje kan maar een bakje van 6 stuks, dus dit is het. En dan nog 3 van batch 2. Die gingen we ook nog versieren toen ze kouder waren geworden.
En oh ja, we moesten nog komkommers bijkopen want die 2 die er lagen hadden ze de avond ervoor al opgegeten. Net als mijn Nectarines, die de jongste zo at, dat ik precies haar spoor kon volgen op de vloer. Lieverd: hou er even een bordje onder, want Oma wordt een beetje tureluurs van constant de vloer achter je dweilen.
Oh ja Oma...
Naar het winkelcentrumpje en daarvoor nog langs een speeltuintje. Toen begon het ook nog licht te regenen, dus wel of niet gaan, maar ja...we hadden echt komkommers nodig, dus wel.
Avondeten wilden ze heel graag frites, dus hallo Airfryer. En met ketchup zei de ene. Ketchup? Zij sneden de komkommers. Ieder een eigen plank en mes. En schaaltje.
En dan ook nog met de Barbie's spelen, van papier dingen knippen en maken. Tekenen, met het Domino-spel spelen. Lekker in de gang, want daar was het relatief koel en donker.
En gelukkig bleven de meegebrachte tablets bijna ongebruikt. De oudste wilde vloggen zei ze. Nou ja, filmpje opnemen en niet uitzenden, want niet aangesloten op wifi. Heb liever dat ze lekker spelen, fantasie gebruiken en zoals in de speeltuin lekker rennen, hangen en weet ik veel.
Eigenlijk hoef ik weinig te verzinnen voor hen om te spelen. Dat doen ze zelf. Wel bied ik genoeg opties aan in de vorm van papier, scharen, lijm, kleurtjes, glitters.
Mijn plannen om in de middag in het grote centrum iets met ze te gaan doen of bekijken, dat werd niks. Te heet. En het water vonden ze zo leuk. Dus beter om gewoon lekker hier te blijven.
Wel heel blij dat hun moeder ze eerder kwam halen dan de zondagochtend. Want na alweer een volle beker drinken over de tafel tijdens het avondeten en toen was mijn opveeg- en opdweilvermogen een beetje klaar, plus na iedere keer toch weer in het water spelen en weer zeiknat worden ook. Badpak uit, badpak aan. Of kleding toch nat.
En ook iedere keer weer insmeren. Dat deden ze ook zelf, maar smeerden dan alleen de tv in met zo'n spuitflacon. Ook handig. Not.
Gelukkig droogde alles wat nat was geworden in de zon. Zelfs Ken van Barbie! En wist ik dat ze maar kort hier waren, niet wekenlang achter elkaar.
En ook dat ze zo groot zijn. En misschien wel geen zin meer hebben in logeerpartijtjes. Of zelf je komkommertje snijden. Is soms ook lastig dat er vier jaar tussen hen zit. Dus wat de ene leuk vindt is voor de ander kinderachtig.
Wel heel blij met het koelere weer deze zondag. Uitgebreid de krant lezen in de tuin, koffie erbij. Kijken naar alles wat groeit en bloeit in mijn tuin. Daar kan ik zo van genieten. Heel simpel. Misschien ben ik ook wel simpel.
En op het eind van de zondag gratis op de Duitse RTL de F1 van Canada bekijken.
.jpg)
