Wilniet

Wilde niet wakker worden het weekend. Nou ja, dat wilde en deed ik wel, maar veel te vroeg voor een zaterdag (oh en de zondag ook dus) waarop ik ook niet de deur uit mocht. Vanwege de isolatie (nog een hoestje).

Bovendien had ik mijzelf de opdracht gegeven 'te rusten' dus voor dag en dauw opstaan..waarom en waarheen en waarvoor. 

Nu heb ik hele lichte gordijnen in mijn slaapkamer. Wel van dubbele stof gemaakt, maar alsnog als de zon opkomt en het licht wordt, is het in mijn slaapkamer ook licht. Dus in plaats van donkerder gordijnen te fixen, bedacht ik zo'n slaapmasker, die diva's in jaren 80 series opdeden in hun boudoir. Veel goedkopere oplossing.

Maar werkt wel. Niet dat ik een wellustige diva werd, maar weer inslapen, ondanks de vroege zomerzon, dat lukte. Wat zeg ik; werd halverwege de ochtend nog eens een keertje wakker!! Gat in de dag geslapen. 

Heee....maakt niet uit; je hoeft en mag bovendien, nergens heen, dus haasten hoeft niet. Ontspan. Laat alles even los!

Beetje lummelen dus werd het. En in de middag slapen. Lezen, tuinieren, lezen, tuinieren (3 grasjes wegknippen of 2 uitgebloeide blommen, niets groots) etc etc.. beetje licht in het hoofd, maar dat kan ook van de zon komen, al zat ik onder de parasol het grootste gedeelte van de middag. Want dat was het inmiddels al. 

Lichtroze Pioenrozen allemaal uitgebloeid helaas, maar de roze rozen van New Dawn hebben de roze wolk overgenomen aan die kant van de tuin. Aan de overkant de felroze prikneuzen, naast Vrouwenmantel en daar aan die kant meer hardere tinten. Alsof je schildert met bloemen en bloementinten. Gele rozen, die ik eigenlijk dichterbij wil zetten, want ze ruiken zo lekker en nu staan ze te veraf om van te genieten. En ik kocht in het voorjaar een verbena plant, die geeft allemaal felroze bloemen op lange stengels, past ook weer goed in het plaatje. Alles in potten, want zet ik het in de grond, dan vreten de slakken alles al op voor ik weet waar het stond/staat. Kan ik het het jaar erop wel vast zetten als ik merk dat het aanslaat op die plek.

Had 3 leliebollen in potten gedaan om, zoals ik leerde bij Gardener's World, gaten in de tuin op te kunnen vullen, maar dat felrode leliekevertje dook ook weer op. Hun larven vreten gewoon die hele plant op. Knaag knaag knaag! Benieuwd of de knoppen nog uitkomen. Maar vrees ook niet. Eigenlijk ben ik er wel klaar mee.

Nu weet ik weer waarom ik geen Lelie's in de tuin had/meer heb. Het schijnt dat die kevers niet lekker smaken, want vogels en andere kevers-eters blieven ze niet. Jammer. Nou ja, experimentje dan maar. Gelukkig eten ze vrijwel alleen Lelie's las ik. Dus andere planten vreten ze gelukkig niet aan.

Moet mijzelf even aanslingeren. Nog niet klaar met effect van die positieve uitslag. Vooral moe en lusteloos. Dus vandaag ook nog maar niet langs de supermarkt. Al langer dan anderhalve week niet. Kan nog prima. Ben nog steeds dik hoor! Creatief met voorraad. 

Dus toch maar wel ziek gemeld. Zo voelde ik me lange tijd niet. Weer gaan werken, ook al is dat thuis, zou me niet helpen om 'aan te sterken'. Hahah....aan te sterken. Nee, rust te krijgen. In het kader van goed voor mijzelf zorgen, want niemand anders doet dat tenslotte. Niemand. 

Wel goedkoop. 1,5 week al geen boodschappen gedaan. Of geld uitgegeven. 

Kanniet?

Zag wat leuke dingen te doen in het weekend, maar bedacht dat ik nog niet klachtenvrij ben en dus nog niet zomaar de buitenwereld in mag volgens de GGD regels.

Kan natuurlijk wel, als ik gewoon schijt aan alles heb en mijn eigen genot voorop zet, maar zo zit ik niet in elkaar. Zou dat van een ander ook namelijk ontzettend aso vinden, dus waarom zou ik dan zelf me niet aan die regels houden. 

Bedacht ook dat als dit mijn enige restrictie is, ik niet echt mag klagen. Kan mijn tuin inlopen, als het donker is een rondje in de buurt lopen (doe ik niet, te moe,  of fietsen, heb nog keus volop eigenlijk. Ben niet aan huis gebonden omdat ik afhankelijk ben voor mijn mobiliteit van anderen.

Kan geen boodschappen halen, maar kijk eens naar die overvloed in je koelkast en voorraadkast. Kan je nog wel een maand mee vooruit. Nou ja, dan zijn de verse dingen wel op, maar he...er is te eten en keus.

Dus zeur niet. Kijk naar wat er wel kan. 

Even het huis laten doorwaaien, want men verwacht hele hoge temperaturen, waar ik niet zo'n fan van ben (heet is zweet), maar ook dat duurt maar even die warmte.  Dus alles zo weer dichtdoen, dan blijft de binnengelaten koelte in het huis. 

Afbeelding van Yves Bernardi via Pixabay 

Kop thee en dan maar weer aan het werk,  thuis, want nog in isolatie na de positieve test en bedenken dat wat ik doe er voor sommigen wel toe doet. De clienten namelijk. Heb van de week al velen attent gemaakt op de optie om de energietoeslag te kunnen aanvragen. Die komt niet automatisch, maar moet je - als je een laag inkomen hebt - zelf aanvragen. Uiteraard digitaal. Apart hoe gemeenten dat weinig communiceren. Alsof je als burger elke dag even op de site van de gemeente kijkt. Zo werkt dat niet.

Heb me niet ziek gemeld, maar helemaal jofel voel ik me ook niet. Maar valt me al met al eigenlijk mee. Hoesten, loopneus, in het begin pijn aan een oog, weinig energie, onrustig slapen. Maar ben wel gewend om door te buffelen. En prima zo. Want er is niemand die komt zorgen. 

Hup...naar de werkkamer!

Dus dat. 

De tandjes

 Las een artikel in het Parool vorig weekend over wat een slecht gebit betekent. Niet alleen dat het niet esthetisch meer geaccepteerd wordt (ieder kind krijgt wel een beugel geadviseerd, dat was al in de tijd van mijn kinderen trendy), maar ook een uiting van hoe goed het maatschappelijk met je gaat. Want je kan het je veroorloven.

Slechte tanden = slechte financiële situatie.

Heb dus beide. En pas sinds kort kon ik het naar de tandarts gaan weer betalen. En mijn gebit laten saneren, maar wat is dat duur zeg. En dan alleen maar saneren op gaatjes, niet op fraaiheid. Geen mooie witte rechte tanden en kiezen. 

Toen mijn tante zei dat we voor een foto allemaal breeduit moesten lachen, riep ik dat ik een hoektand mis (voelde me net Wim Sonneveld), dus breeduit doe ik nooit meer sowieso. Een tijd lang viel er ook niet zoveel te lachen, dus dat maakte het makkelijker. 

Tandarts gaf op mijn verzoek aan dat hij die hoektand in het najaar wil aanpakken (er valt niks te pakken; is getrokken), want eerst wil hij zien of de huidige situatie stabiel blijft. Lekker. Tot in de herfst geen lachebekkie meer zijn. Of altijd met je hand voor je mond zitten. 

Het zou voor lage inkomens goed zijn als de mondzorg weer terug in het basispakket komt. Niet alleen omdat het verzorgder oogt, maar ook dat een slecht gebit impact heeft op je gezondheid. Ontstekingen die niet worden aangepakt hebben grotere impact dan een doosje paracetamol per dag kan verhelpen.

Die ontstekingen leiden op de lange termijn weer tot extra zorgkosten want hebben effect op je algehele gezondheid.

De postitivo's

Heb een positieve (thuis)test. Dus deze week nergens henen, ook niet naar mijn werk, waar net vandaag de kick-off van een nieuw project zou zijn. Gelukkig lukte het afsluiten van een NS-abonnement niet goed en zou ik dat vanochtend vroeg nog even regelen. Maar dat hoeft dus niet voorlopig. Lekker isoleren, mijzelf.

Oh verrek; daar ben ik heel goed in!

Snif en/of Snuitje werkt dus thuis, tenzij ik dat ook niet meer kan opbrengen. Maar meer door het gezeik op mijn werk onderling, dan de werkzaamheden zelf. 

Onderstaande komt niet door mij he...

Ook ziek

Commando

Vroeg wakker, op werkweektijd.

Besloot nog voordat ik onder de douche dook en nog maar net uit bed was en wakker, de witte was in de machine te stoppen. Goede eerste daad van die dag.

Nadat ik de was op zaterdagochtend lekker buiten had kunnen hangen (gek he....daar word ik nou altijd vrolijk en dankbaar van) bedacht dat ik niet direct de boodschappen ging doen, maar eerst maar eens een lekker kopje filterkoffie in de zon in mijn eigen achtertuin ging drinken. Nu scheen hij nog tenslotte. De zaterdagkrant erbij. Die boodschappen hadden geen haast. Had er totaal geen zin an.

Het hebben van een tuin is niet zo 'normaal'. Dat hoor ik van jongere collega's die dat best wel heerlijk zouden vinden, maar onvindbaar/onbetaalbaar (nog). Dus balkon. Maar ook dat kan natuurlijk fijn zijn. 

Anywho...even een lesje in dankbaarheid en ook in de zaken anders doen dan normaal. Kom ik uit de sleur. Is de bedoeling.

Voorafgaand aan het tweede kopje koffie (ja, braaf he), ging ik eerst nog even rondje tuin doen. Wat uitgebloeide bloemen wegknippen en al knippende ook maar de lange stengels uit de grasmat en vooruit...de hele grasmat aanpakken en voor ik het wist deed ik iets wat me kalmeert maar ook energie geeft. 

Geheel gratis!

Las het boekje van Maarten Spanjer uit en moest smakelijk lachen om sommige anekdotes. Dat Rob de Nijs in zijn begintijd met zijn binnenverlichting aan in zijn sport-auto rondreed in Amsterdam, dan konden mensen hem goed herkennen. Hilarisch. Of het echt waar is dat blijft de vraag natuurlijk want het is maar een herinnering van Maarten. En hij heeft een aardig dikke duim.

Ooit vertelde ik zoiets aan mijn incest-broer, maar die snapte de clou niet. Hij snapte wel meer niet, maar dat terzijde.

Fijn fietsritje naar de bibliotheek, boeken ingeleverd en een paar nieuwe ervoor terug. Niet teveel....merk dat ik minder snel lees dan voorheen en de druk van 'het moet op tijd uit' die wil ik niet. Ook hele dikke boeken durf ik niet mee te nemen daardoor. Tenzij ik lang vrij heb. En dat heb ik niet nu.

Las nog even een paar tijdschriften en maakte wat foto's van dingen die ik wilde onthouden en zag dat een andere dame dat ook deed. Dus ik begon een gesprekje en daar knapte ik direct van op. Zo'n stom wijf ben ik kennelijk niet en een praatje maken kan ik ook nog steeds. En durf ik ook nog steeds. 

Even nog een stukje verder geweest, maar nog steeds geen zin om boodschappen in te slaan daar. Wel nog een reserve-kabeltje voor de telefoon gehaald. Moest wel om mijzelf lachen, want hoorde tijdens de Podcast van "Weer een Dag" reclame voor de bamboe onderbroeken van een bekend merk met die Panda hoofden (die reclame vind ik eng!) en zag in die winkel sokken van Bamboe (niet van die harde stokken uiteraard he) dus helpt toch...veel van dit soort shit horen. Dan wil je 't ook! Hier met die sokken! Goed voor het milieu; bamboe. Toch?

Wat me terug deed denken aan wat die schrijfster me vertelde over hoe leuk ik het vond dat ze haar nieuwe boek promoten. Dat dit dus echt niet 'zomaar' en zeker niet gratis is. Vind ik de heren direct toch minder leuk en ga ik me afvragen hoe dat dan werkt 'enorme aanrader, goed boek bla bla bla'. Zullen ze zelf uberhaupt Bamboe onderbroeken aanhebben. Misschien gaan ze wel commando?!

Afbeelding van freestocks-photos via Pixabay 

Afgelakt

Dacht dat het klaar was met het schilderen, stond er toch opeens weer een winterschilder in de achtertuin. Had ik net alles weer een beetje normaal neergezet en opgeruimd. Gelukkig besloot ik toch maar niet naakt achter mijn laptop te gaan zitten die ochtend. Deur hoeft niet open, een betonnen randje ergens boven moet nog geschilderd worden. Vooruit dan maar. Voordat het weer gaat regenen. Vanaf 07.15 uur hoor ik alweer vrolijk het geschuur in de buurt en dat geluid gaat overal doorheen. De gehoorapparaten blijven nog maar even in de oplader zitten.

Schoonzoon heeft Corona (alweer?? Volgens mij de tweede of derde keer al) dus of ik de kleindochters uit de opvang wil halen en bij ze kan blijven tot mijn dochter thuis is. Ze is rond 22.30 thuis uit haar werk. Ik was die avond 23.30 thuis, want nog even napraten over hoe het ging met de kinderen en haar werk en dan is het zo weer later. Dus een kortere nacht.

Dit is nou een noodgeval, dus ondanks dat ik weet dat het me veel energie kost (heen en weer reizen en daarvoor nog een volle werkdag en oh ja, nog even een rondje verhuurbedrijf en snelweg), doe ik het wel. Want ik weet hoe eenzaam het voelt als je alles alleen moet doen. En dat doet ze niet eens, want er is co-ouderschap. Gelukkig doet ex-schoonzoon dat wel netjes en houdt zich tot nu toe, aan de samen gemaakte afspraken. 

De vader van mijn kinderen was wat dat betreft ook heel betrouwbaar. Je wist van te voren al dat hij zich aan geen enkele afspraak zou houden.

Alles voorbereiden, zodat als ik de trein naar mijn werk neem, alles klaar ligt. Nadenken over wat ik aan doe, wat ik meeneem voor lunch (ben ik ook bijna de enige, de meeste kopen hun lunch buiten de deur en denk ik nog steeds zuinig ingesteld dat dit elke dag zeker een tientje is, reken dat eens uit per week aan lunchkosten) en dan maar weer op wilskracht de dag doorkomen. Gelukkig zijn er die dag weinig zeikerds in da house. 

Was dus vroeg alweer op pad gisteren; auto terugbrengen die dochter voor me regelde, de trein pakken en naar mijn werk. Uiteraard een spoedgeval op de vrijdagmiddag. Hoort er bijna bij. En dan ook weer het gezanik en gezeur dat het te druk is en of het wel echt spoed is en kon iemand anders dat dan niet eens doen. Zaken waar ik niet over beslis, maar degene die dat wel doet gaf dus aan dat ik het bij die persoon moest neerleggen. Dan is het wel klaar. Niet bij mij zeuren dus.

Nu even bijtrekken, want dit alles kost me wel wat energie. Maar zo bedacht ik me; ik kan het wel. 

Nou ja....merk dat ik vorige week - toen 'men' zo ontzettend aan het zeiken was over van alles en nog wat op mijn werk - best wat zaken vergeten ben af te handelen. Geen vinkje. Wel op de checklist. 

Haat dat; die slordigheidsfoutjes van mijzelf. 

En dat er dan een collega me deze week even dacht te gaan vertellen dat het heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel belangrijk is dat ik eea correct doe. Goed opletten hoor. Maar:

a. niet mijn leidinggevende

b. duh!!

c. Dat toontje stond me zo tegen dat ik me in moest houden niet te helemaal te ontploffen en vroeg of ze werkelijk zei wat ze zei en tegen wie. Dat ik geen behoefte had aan dit soort opmerkingen van haar. 

d. Zo'n type die zich langdurig gaat ziekmelden. Mark my words. 

e. Die mij vertelde dat haar man zoveel verdiende, ze hoefde niet eens te werken. Was een soort hobby eigenlijk. Zoek een andere hobby joh! 

Nu fris gedouched, schone (thuisblijf/weekend) kleren aan, tuindeur opengezet, de was draait al en zo te zien kan die buiten opgehangen worden. Moet dus weer zorgen om mijn energie aan te vullen en vooral de luchtigheid der dingen te blijven zien. En werken aan die Teflonlaag. 

De golven van onzichtbaarheid en eenzaamheid laten gaan. 

Afbeelding van Pezibear via Pixabay 

Aha!

 

Treating "any old job" as if it were your dream job, Cellie, is the fastest way to spark the kind of life changes that will yield your dream job. Same for any old house, friend, day, life, or pair of espadrilles. Yeah,   The Universe