Warme woensdag

Op mijn vrije niet-werkdag staan er wel twee verplichtingen. Met deze bloedhitte geen feestje, maar ik besluit niet al vooraf te  gaan piepen en zuchten en steunen, maar vooral vandaag even te doen alsof ik op vakantie ben. Te genieten van wat deze dag me biedt. 

Gooi beneden de achterdeur, keukenraam en voordeur open rond 06.00 uur. Het koelt af tot 25 graden, maar voelt gewoon wat frisser. Geef in de tuin planten water die het nodig hebben, gooi het vogelbadje vol. Daarna nog even wat lezen in bed en rond 08.30 uur douchen en aankleden.

Parasol uitgeklapt en heerlijk in de tuin lezen. En af en toe wat in de tuin doen, maar al snel voelt dat te warm. Snel terug onder de schaduw van de parasol.

Straks moet ik naar de mondhygiëniste. Sta nou niet bepaald te trappelen van zin in, maar goed; wat moet dat moet. En dan eind van de middag, precies als er buien verwacht worden,  een uurtje oppassen bij jongste kleinkind. Geen zin om met deze hitte in een drukke bus te moeten, maar ja...het is belangrijk voor mijn schoondochter, dus hou ik me aan mijn belofte. Neem een paraplu mee en zeur niet zo!

In de tuin een mini mini briesje in de ochtend. Lekkere koffie. Allemaal aangenaam en precies waar ik toen ik rond deze tijd op mijn werk zat, zou willen zijn. Nou...nu kan dat dus geniet ervan.

Net thuis van oppassen op mijn leuke en lieve jongste kleindochter. In stromende regen en onweer heen, gelukkig droog terug en een heel stuk koeler. Thuis direct alles tegen elkaar opengezet. Dan waait die koele wind lekker doorrrr. Kijk...nu mag er nog best een buitje vallen, maar zo te zien viel net alles toen ik richting mijn schoondochter ging. Met het OV. Dus zag een stomend busperron. Ook leuk.

Keti Koti

 In mijn werkstad kwamen er sommige collega´s van de opdrachtgever in traditionele kleding of versiering. Een collega had een button 1873 op. 

Gelukkig kom ik niet uit een ei en wist de betekenis. 

Later op de dag nog een parade in het centrum, maar aangezien ik de trein moest halen, weinig tijd om hiervan te genieten. 

Hier was het rond het middaguur 34 graden. Thuiswerken in een kamer met de gordijnen dicht en dan nog 27 graden binnen. Terwijl ik vanochtend heel vroeg alles doorgelucht had. 

Kreeg vandaag vier complimenten van vier verschillende mensen en dat streelt het ego. Mijn parfum vond men lekker maar subtiel ruiken (niet mijn zweetlucht gelukkig}en mijn schoenen vielen ook in de smaak. Ook vond iemand mijn opgestoken haar leuk staan. En of ik soms afgevallen was.

Kleine zaken, maar ik onthield het. Als zaadjes die mogen ontspruiten. 

Het was erg heet, erg druk en nog een collega die zich ziek meldde, maar dat was Sneeuwwitje, dus dat neem ik minder serieus. Wel moest de planning voor vandaag aangepast worden en collega's waren bereid om een stapje extra te doen. Gewoon omdat ze ook snapten dat onze cliënten een grote stap maken voor een afspraak. 

Nu is het laat op de avond en net even wat boodschappen gehaald. Blij dat het kan, maar wat is het nog warm buiten. 

Drink veel water, want zweet na zo´n kleine inspanning toch wel. 

Feeling Hot hot hot

 Vroege trein kunnen pakken, tegen de verwachting in, want niks deed het en drukke bus. Maar toch, lopend van de roltrap, met nog iemand voor me met een megakoffer, toch net toen er al gefloten was, erin.

Drukke werkdag en hoorde van mijn collega op kantoor dat de volgende collega in huilen was uitgebarsten. Zo veel nog te doen en ze kon toch niet zomaar  naar huis (dat  klinkt heel bekend) en dan ging ze het wel half doen. Gelukkig stuurde  lieve collega haar naar huis. 

Leidinggevende was er niet; aan het thuiswerken. 

Moest mijn best doen om mijn hoofd koel te houden, dit keer vooral figuurlijk. 

Ging zeer op tijd weg om de enige intercity te pakken die er ging. En die ging niet. Want grote wisselstoring op mijn traject. Dus het boemeltje. Gelukkig airco. En een plek, maar het boemeltje werd steeds voller en voller en het station voor mijn station was het Japans proppen. 

Waardoor eruit gaan ook een uitdaging was. En het perron heb ik daar nog nooit zo vol zien staan. 

Rustig blijven, adem halen en kijk maar hoe heet het voelt zo direct bij de bushalte.

Heul heet. 32 graden zag ik.

Blij dat mijn fiets in de schaduw stond, even doorwapperen op de fiets en nu thuis. 

Gaar en klaar. In huis is het relatief Kool en the Gang, want alle gordijnen en ramen dicht, maar buiten kan je op de motorkap van je auto een ei bakken.  En toch gutst het zweet niet bij bakken van mijn hoofd. Had vanochtend mijn haar al direct opgestoken. Nek vrij geeft altijd een koeler gevoel. 

Veel water op mijn werk gedronken, helpt ook. Niet druk maken om wat ik toch niet kan veranderen. Gestaag doorwerken. 

Net nog even de andere helft van de laatste aflevering van Vera bekeken. Gewoon voor de leuk en hoe het is om te stoppen met werken. 

Hoe houden jullie het uit in de hitte?

Luchtige detective

Zaterdagochtend wilde ik de batterij in mijn horloge laten vervangen. Meestal doe ik dat bij een kraam op de zaterdagmarkt in een paar wijken verderop. Waar ook de bibliotheek staat. Fietste er al langs en bedacht dat ik op de terugweg toch maar wel wat leesvoer ging halen. Gewoon....omdat ik zo kan genieten om helemaal in een boek weg te duiken, weg te zijn.

Kraam stond niet op de markt. Da´s jammer. Maar dan maar omdenken en kijken waar ik dan wel dat batterijtje kan laten vervangen. Ja, in het grote winkelcentrum, maar zo enorm geen zin om daar heen te gaan. En batterij is al een tijdje aan zijn einde, paar dagen langer kan prima. Er hoeft niets namelijk. 

Dus op de terugweg, na wat kleine boodschappen bij de Action en een supermarkt, langs de bieb. Blijf het nog steeds lastig vinden dat er weinig op alfabet te vinden is, maar er hele tafels op Thema liggen. En toch bekijk ik die ook altijd en niet miepen, boek op titel of schrijver kan ik altijd bestellen. Alleen te lui daarvoor.

Op de tafel lag een detective waarvan de titel me al vrolijk maakte: Beatrix, Hare majesteit - privé detective van Eva Philips.

Die mocht mee. 

Vandaag eerst bed afgehaald, witte was in de machine en ik onder de douche en de dag beginnen. Lekkere koffie gemaakt, toast van volkoren brood met roerei en dat voelde alsof ik op vakantie was, op mijn terras onder de parasol opgegeten. Wel voorzichtig, als een oud besje beter alles aan de 'goede' kant  kauwend, maar hoe fijn dat ik pijnvrij was. En pilloos. Nou ja, pijnmedicatiepillloos.

Zie heel veel (citroen)vlinders in mijn tuin, veel bijen, ook wespen, maar die blijven bij waar er water te drinken is. Geniet van de bloemen en kleuren (dat gedeelte noem ik nog altijd The Diamond Garden, naar die goede oude, helaas te jong overleden Geoff uit Gardener's World. 

Een gedeelte met veel kleur, door elkaar heen. 

Wederik, prikneus, wit en roze, vlinderstruik, die later paarse pluimen geeft en nu voor mooie hoogte in de tuin zorgt, Vrouwenmantel, Korenbloemen, Gele rozen tussen de klimop, Paarse Hibiscus, Duifkruid, en verderop in potten Verbena.

De witte was opgehangen, straks mijn bed met een lekker fris laken bespannen. Verder geen dekbed, want te warm. 

In de tuin mag ik een hemdje aan. Goed smeren wel, ook al zit ik in de schaduw. En op het heetst van de dag even binnen zitten in de relatieve koelte.

En dan lezen; oh hoe heerlijk. In het verhaal duikend en ondertussen ook nadenkend of je de auteur herkent. Zou zij het zijn?

Binnen een paar uur, eerste deel uit. Vermaeckelijk! *Er zitten 3 delen in dit boek. 

Blij met een fijn weekend. En niet in de verleiding gekomen om toch even in te loggen op mijn werklaptop. Niet doen. Morgenochtend is vroeg genoeg. Want krijg er niets extra voor betaald. 

Vergeten

 Oh ja, dacht ik op het perron. Alweer gedoe met mijn trein. Want werkzaamheden en die duren een week. Minstens.

Ging geen intercity en dus maar het boemeltje, die stopt bij elke dikke boom en dan doe ik er ruim 25 minuten langer over. 

Was alsnog de eerste aanwezige. Dus rustig goede koffie gehaald, op de afdeling waar de beter betaalden werken. Daarna aan het werk, genoeg te doen. En collega´s aanhoren die er bijna doorheen zitten want teveel afspraken. Aangegeven dat ze dan beter een gesprek met onze leidinggevende hierover kunnen hebben, want ik kan hier weinig aan veranderen. Sterker nog, heb ieder plekje hard nodig.

Kwam de leidinggevende nog even zijn agenda doorgeven, want mensen die hij op sollicitatiegesprek uitgenodigd had melden zich ook bij mij. Veel inloopclienten vandaag. Afspraken, mensen die zaken kwamen ondertekenen. Kortom druk.

Werd nog iemand heel boos over de telefoon toen hij zat te wachten in zijn rolstoel op een afspraak, op contactpersonen die onvindbaar zijn en hem van het kastje naar de muur sturen en niemand weet dat hij Repelsteeltje heet. Snapte hem volkomen. En soms helpt en dan wel om even uit je plaat te gaan. Want blijf je rustig en je beurt afwachtend, dan mag je helemaal achteraan aansluiten. Jammer dat er op vrijdagen vrijwel niemand van de opdrachtgever in huis is. 

Iemand die uit Iran was teruggekomen naar zijn geboortestad waar ik werk en hulp vroeg. Kon hem niet onze diensten aanbieden, maar wist wel waar hij in Nederland mee moest beginnen. Dat uitgelegd en aangegeven waar hij moest zijn hiervoor en waarvoor die stap zo belangrijk is. 

Ging op tijd weg en haalde een trein vroeger dan standaard. Die reed ook gewoon. Zat alleen met damesclubje Kwebbel en Bebbel in de stiltecoupe. Maar goed, had mijn hoorapparaten er al uitgegooid, dus hoorde alles al veel minder. Te warm ook om er wat van te zeggen als Dappere Dodo. Toen ook de conducteurs nog even gezellig gingen praten met de dames wist ik dan mijn opmerkingen totaal zinloos zijn. 

Dus maar genoten van de allerallerlaatste aflevering van Vera. En me afvragend of ik wel genoeg leef.

Impulsbeheersing

Voor mij betekent dat nadenken of ik echt wel iets nodig heb, of alleen denk het te willen, nodig te hebben en wel nu direct. Omdat ik het zie, of erger nog een reclame of mailing met het dwingende ALLEEN nu nog..of laatste!!

Meestal is het antwoord Nee. Niet echt nodig. Wel leuk, prettig, maar nodig is wat anders. 

Dus kan ik het winkelmandje laten staan. Of ga niet naar die winkel. Kom ik niet in de verleiding. En doe het met wat ik al heb. 

Maar ja, een sucker voor alles voor kinderen en kleinkinderen. Dus daar beheers ik mijn impulsen vrij slecht. Dat dan weer wel.

En oh ja, die 35% korting sticker bij de supermarkt. Dan 'mag' het opeens. 

Jullie last van impuls-aankopen?

Waarschuwing: extreem saai

Dinsdag thuis gewerkt. Ik stond al bij de bushalte en bekeek nog even mijn trein op de app. Zag ik dat er helemaal niets ging. Tot zeker 08.15. Ik had er zo de balen van, liep naar mijn fiets, pakte thuis mijn werkspullen uit en heb aangekondigd dat ik thuiswerk vandaag. 

Later de ochtend ook leidinggevende dit laten weten, maar die had in het nieuws al gezien wat er aan de hand was rondom mijn vertrekstation, dus wist direct al waarvoor ik belde. 

Was goed besluit want pas heel laat in de avond kon er iets rijden. En vanochtend wederom problemen las ik. 

Maar hhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhheerlijk. Ook direct thuis mijn werkkleding verwisseld voor thuiskleding. Relaxed en een heel oude korte broek aan die veel te groot was geworden. Wel altijd oorbellen in. Mocht er geZoomed worden dan ben ik toch keurig. 

Lange dag en druk en zoals altijd weer een telefoontje van iemand die bijna spoed heeft. Nog geen juridische spoed dus geen spoed-afspraak, maar toen ik zag dat zij al eerder bij ons was geweest  en toen de afspraak heeft laten schieten en zij vertelde van niet en alles ligt uiteraard aan mensen die haar wilden naaien, was ik wel een beetje klaar. Misschien niet netjes, maar de bevestiging komt wel weer op een werkdag. Wel een afspraak ingepland hoor. Maar was tamelijk moe aan het eind van de dag. Ondanks dat ik niet hoefde te reizen. 

Stond vanochtend al op met het briljante idee te gaan stofzuigen. Ja....werkelijk. 

Maar rolde heul laat uit bed. Nou ja...mag en kan. Dus geniet ervan. Stofzuigen is gedaan. Nieuwe zak erin. Helemaal frisp. Ook wil ik mijn vloer nog even goed poetsen. 

Jongste kleindochter blijft altijd vrolijk, ondanks koorts en benauwdheid en hoorde dat het al wat beter ging. Haar moeder is nu nog wel ziek, maar mijn zoon heeft zorgverlof genomen. 

En hoe kan ik voor vandaag voor een boost van mijn energie/peil zorgen? Voel me af en toe nogal afwezig. Dus vooral even in het nu blijven en zichtbaar zaken aanpakken, doen, veranderen.

Opruimen, dat ruimt ook op in mijn hoofd. Opruimen is vooral veel lossen. In de tuin wat doen, maar vooral kijken naar hoe mooi alles in elkaar groeit en het een prachtig zooitje is.

Nu nog even mijn kleding voor morgen klaar hangen en dan nog een uurtje ontspannen, 

Met de serie Dag en Nacht. De enige serie die me aan het wenen kan krijgen.