Schaakprogramma

Toevallig viel ik op BBC2 van de week (op een maandagavond) in een schaakprogramma. Met Sue Perkins. Een soort The Great British Schaakprogramma (in goed Engels).

Zo leuk en interessant vind ik.

Wil nog altijd schaken leren.

Kunnen jullie schaken?

Rot bericht

Hoorde van mijn enige tante dat haar zoon in het ziekenhuis is opgenomen met acute leukemie.  Wat een rotbericht zeg. We zijn niet heel close, hij is generaties jonger dan ik, maar ik voel wel dat het binnenkomt. 

Ga hem een kaart sturen, want bezoek kan en mag niet voorlopig. 

Vandaag lang en hard gewerkt. Dus ben al met al wel gaar. Dan is het aloude Slaap Lekker en morgen gezond weer op nog helemaal niet zo vanzelfsprekend. 

Wel of niet?

 In de trein te dubben of ik als ik thuis was, toch nog even langs de supermarkt zou gaan voor een pot sperciebonen voor bij de Rendang. 

Aangezien ik een nog latere trein nam dan bij mijn aanvangstijd hoort, besloot ik, pas in de streekbus naar huis, toch maar even door te fietsen. Het zal nu vast niet druk zijn, dus uit het schap pakken plus nog iets anders en hoppaaaaaa, afrekenen. Dan naar huis en dan kon ik in een kwartiertje eten. In alle rust en genieten van mijn eten. 

Dus het werd een Wel. 

Lange en zeer drukke dag. Collega's die opeens thuis werken, nog de collega's die langdurig zijn uitgevallen die we missen, er was een receptie in het gebouw en omdat de tussendeur open moest blijven staan, heel veel geluid mijn kant op. 

Ondertussen bellen en afspraken inplannen. 

En dan als klap op de vuurpijl een vader en volwassen zoon en een gezinsbegeleider die er nu pas achter kwamen dat over 3 dagen iets betaald moest zijn en op het laatste moment nog langskwamen. Boetes met rente op rente en zo heb je ineens een hoge schuld. En oh ja...nog wat dingen.

Vond hem vooral nogal vreemd kijken. Een rare blik in zijn ogen en dan ben ik - ken die blik van mijn vader toen hij op het punt stond een psychose te hebben - extra alert. Zoon wilde veel, maar niets lukte. Niemand wilde hem houden qua werk, school problematisch. Nou ja..alles lag uiteraard aan anderen. Vader zat met de vele deurwaarders aan de deur. 

Blij met jonge nog onervaren collega die toch even een gesprek met ze wilde aangaan, want aan mijn antwoord dat ik geen advies kan geven, maar wel een afspraak kan inboeken, kreeg hij zowat een groene kleur a la de Hulk. Hele vreemde blik. Kalmeren die hap dus. En ik schakelde de beveiliging in, om een extra oogje in het zeil te houden, vooral als back-up voor de jonge collega. 

Dus ik was niet op tijd klaar, alles liep uit. En mijn collega wilde ook nog even stoom afblazen. 

En oh ja, de vader fluisterde me bij vertrek toe, dat zoon had gezegd dat hij niets meer ziet zitten en er een eind aan wil maken. Huisarts is al op de hoogte van de situatie hoorde ik.

En dan zit ik te dubben over wel of niet een potje sperciebonen halen!