Zo eeeeenig!
Wij kregen een spel te spelen, na afloop van de grote Wegshow, zodat wij zouden kunnen ervaren hoe de stress is en oploopt als je schulden hebt. Ik moest echt even slikken. Van ergernis, maar ook waarom dit nodig is. Zit je dan niet in het verkeerde vak? Dat je zoiets echt moet leren. Niet weet, snapt, begrijpt?
Been there, got the T-shirt. Al is het T-shirt heel erg verwassen en ben ik nog steeds blij dat ik ondanks een hele tijd een zeer laag inkomen heb gehad, nul schulden heb. Dat hele lage inkomen is nog maar vier jaar geleden. Bijstand. Dat was toen netto 995,00 euro. Was blij dat ik nog toeslagen voor mijn huur en zorgkosten kreeg, anders hield ik helemaal niets over.
Maar dat je, met weinig geld of zelfs schulden, meestal stress ervaart, dat is toch iets wat bekend is? En hoe die stress oploopt, doordat je meestal tegelijkertijd bij diverse zaken keuzes moet maken. En dat er geen betere keus is, behalve dan je kinderen kunnen voeden. En voor sommige mensen zelfs dat al niet meer kan.
Vond het nogal tenenkrommend en ook veelzeggend. De meeste collega's hebben nul ervaringsdeskundigheid op dit vlak. Sterker nog; er zijn er tussen die onze cliënten maar dom vinden. Dat zou hen nooooit overkomen. Koopwoning, echtgenoot en geld genoeg voor een paar keer op vakantie per jaar. Of gewoon nog thuiswonend.
Nog een T-shirt uit de voorraadkast: je weet niet wat het leven je voor streken levert. Niets ligt vast en meestal heb je nul controle. Wel mazzel of geluk.
Dat besef ik terdege. En dan hebben we het nog niet eens over de loterij die gezondheid heet. Die ook weer invloed kan hebben op je financiële gezondheid en vice versa.
8 opmerkingen:
Wat moeilijk en tijdverspilling
Precies, zo heb je een partner die een ton bruto per jaar verdient en zo sta je aan een graf en mag je jezelf bij elkaar rapen. En je aanpassen aan een sterk veranderde situatie. Zelf je lampen ophangen, uitvinden wie je fiets gaat repareren, je ict onderhoud doet etc. Nee, dit is geen klaagzang, het kan gewoon iedereen overkomen.
Je kunt dingen /situaties pas écht begrijpen en aanvoelen als je het zelf hebt meegemaakt, dat geld voor schulden hebben of een dierbare verliezen enz. Volgens mij kun je dat niet door een cursus leren. Je dénkt dat je het begrijpt totdat je zelf in zo'n situatie zit.
Ik heb geen idee wat bijstand voor alleenstaande op dit moment is, weet jij vast wel.
Ik moet ook zeggen dat het moeilijk op te zoeken is. Altijd brutobedragen, of gerekend mét vakantiegeld.
Ik heb een tijdje bijstand gehad, en een VVD-er uit de gemeenteraad had zo'n neerbuigend toontje "jullie krijgen alles" dat ik hem uitnodigde met me mee te kijken naar mijn financiën.
Bij elke hobbel zei hij, dan vraag je toch bijzondere bijstand aan...heb ik hem eens laten doen, voor de speciale schoenen van mijn dochtertje(over de honderd gulden toen). Hij was teleurgesteld dat het niet lukte(wist ik al) Hij was écht in de veronderstelling dat we altijd alles kregen.
Iedereen n keertje in de WW of bijstand, dat zou een hoop kwetsende reacties minder opleveren. Inderdaad is het lijntje dun tussen het goed hebben of stress door geldgebrek, het kan je zomaar overkomen.
Ik ben zelf in de gelukkige omstandigheid dat ik (nog) geen armoede heb meegemaakt. Mijn vader wel in zijn jonge jaren. Door hem, door jou te lezen en door goede documentaires op tv weet ik dat het iedereen kan overkomen. En dat de welvaart in onze samenleving niet eerlijk verdeeld is. En in de wereld al helemaal niet.
De bijstandsuitkering voor een alleenstaande is € 1278,18 per maand. Dat klinkt heel erg veel maar als ik kijk naar wat ik nu betaal voor huur, zorgverzekering, gas en elektriciteit enz. dan hou ik nog steeds niet veel over om van te kunnen leven. Dus de toeslagen heb ik gewoon keihard nodig om geen gebruik van de voedselbank enz te maken.
Sommige mensen zijn met een gouden lepel in de mond geboren -niet dat ze per se rijk zijn, maar ze hebben gewoon nog geen tegenslag gehad in het leven. Daar zijn er heel veel van en die mensen hebben vaker minder (of geen!) empathie met mensen die niet zoveel geluk hebben gehad. En dan is de hoop van de organisator dat zo'n spel misschien een eye-opener voor ze is, waardoor ze leren milder met hun cliënten om te gaan. Met als bijvangst dat jij je niet meer zo aan ze hoeft te ergeren ;-).
Een reactie posten