Kijk via NPOstart naar de serie Maud & Babs en zo ontroerend vind ik 'm. Maar ook met een prettig gevoel voor humor. En goed geschreven en gespeeld. De actrice die Babs speelt kan helaas uit eigen ervaring met haar moeder, die Alzheimer heeft, putten.
Aanrader.
En alweer zo jammer dat het zo laat wordt uitgezonden. Op zondagavonden om 22.20 uur. Gelukkig is er NPOStart.
Ook een leuke serie, als je van wat vreemde harde humor houdt is Deep Shit. Ook op de NPO.
En kijk ook graag naar Adem in, Adem uit op Net5.
Waarin een plaatselijke slager wel heel vreemd vlees in de diepvries heeft. Onherkenbare Jelka van Houten.
Ook een vreemde serie met zwarte humor op BBCFirst; The Cleaner.
Ben er nog niet uit of het grappig/vreemd of mwaoh is; ook nogal zwarte humor (waar ik van hou).
Jullie nog series die je graag ziet? Niet dat ik ergens voor thuis blijf; want alles is altijd wel ergens terug te zien. Of wordt herhaald dan kijk je old school.
De impact van armoede is vooral een groot gevoel van er niet bij horen en schaamte. Want in deze maatschappij ligt het aan je eigen inzet en de maakbaarheid van het leven. Wat een vernedering om te moeten toegeven dat jij kennelijk noch de wil noch de inzet toonde. Met je sociale huurwoning en toeslagen.
Als jij je maar genoeg inzet, als je maar wil, dan krijg je dat leven zonder financiële zorgen. Vooral dertigers geloven daar zeer heilig in.
Oh hoe mooi, zo'n leven net weg bij de pappotten van smoeders en dan denken dat je de wereld snapt.
Een gelukstonnetje gekregen zodat jij al wel je koopwoning hebt en nu lekker flinke overwaarde hebt (maar natuurlijk niet wil luisteren naar verhalen van Opa en Oma die vertelden dat de rente op hun hypotheek ooit wel 13% was en die hypotheek nog op 1 salaris moest worden opgebracht). En dat woningen opeens in prijs zakten. En zakten en zakten. Overwaarde? Onderwaarde; huizen stonden onder water.
Het voelt scheef als jij je vrienden nooit eens op gelijke manier kan terugbetalen of teruggeven wat zij jou wel - uit een goed hart - aanreiken.
Die scheefheid; dat is armoede.
Je dan maar liever terugtrekken uit het sociale leven, omdat je je het niet kan permitteren. Niet naar de film, niet uit eten. Geen borrel en reizen is ook al een uitdaging.
Armoedig is ook in de kou zitten omdat je de te verwachten hogere energie-rekening niet kan betalen. Of daar - nog erger - bang voor bent. Dubbele stress. Dus de kachel weinig aan. Of heel laag. Overdag naar de bibliotheek of een buurtcentrum; daar zit je warm. En het kost niets.
Je went er snel aan, kouder in huis, maar op het moment dat je van jezelf wel even mag opwarmen; hoe heerlijk!!
Maar moet er niet aan denken hoe die situatie is als je met kinderen in huis woont. En je de kachel niet aan durft te doen. Niet kan doen.
Zorg niet afnemen omdat je dat niet kan betalen. Tandartskosten, eigen bijdrage, ritjes naar het ziekenhuis. Toch vreemd in een land waar het zo goed gaat met de economie.
Als je weet dat die armoedige situatie maar een weekje duurt, dan trek je het wel. Want einde in zicht. En genoeg reserve op de botten. Zit je in een situatie, in de realiteit, zoals bijvoorbeeld de mensen die door de Toeslagen affaire zijn gedupeerd, dan is er nergens licht. Alleen maar een zwarte tunnel.
En je brein werkt ook nog slechter door de stress. Feest!
Altijd weer goed om her en der te lezen (en dan niet aangereikt door een algoritme wat Google beheert; ik google niet!) wat de impact van armoede is. Of juist het omgekeerde.
Hoe sommige jongeren in grote steden totaal in een andere wereld leven dan minder bevoorrechten, zich niet bewust van hun positie. En Paps en Mams schaven weinig bij kennelijk. Of geven zelf het 'goede' voorbeeld.
Las een stuk via Blendle uit Trouw over jongeren die thuis laten bezorgen door zo'n flits-bezorgdienst. Gewoon omdat het kan! Gaat er om 23.00 uur in de avond de bel thuis, voor twee zakken snoep en een yoghurtje voor de kids.
Supermarkt al een uur dicht natuurlijk en 'niks' in huis! Och...je zou je verlangen toch maar niet direct kunnen bevredigen!
Dan snap ik wel dat die generatie straks direct dat huis van 5 ton willen met de allernieuwste keuken en badkamer, uiteraard gaan ze niet in een laffe studentenkamer of studio zitten of oh horreur een huurwoning tenzij Pa en Ma die betaalt. Maar voor hen alleen het beste. Dat zijn ze waard. Nu en nu direct!
Vond het al heel wat dat 'opeens de supermarkten tot 20.00 uur open waren in plaats van 18.00 uur en nu zelfs hier tot 22.00 uur en in sommige steden dus tot 23.00 uur. Meer dan twintig jaar terug was ik in de UK en daar waren er supermarkten die 24 uur per dag open waren.
Dat was allemaal nog voor de thuisbezorgdiensten. En de Flits-koeriers. En maaltijdbezorgers.
Lekker nog even in de voortuin gewerkt vandaag; fijn om buiten te zijn. Stukje gefietst en meteen maar mijn voorraad plastic afval in de bak gegooid. Daarna voor het eerst sinds lange tijd weer verse soep gemaakt. Had een soeppakket gekocht bij de Appie zaterdag. Waren in de reclame, dus ik heb me laten verleiden; ik geef het toe.
Lag de wikkel nog in de voorraadkast toen ik zocht naar het recept. Maar gewoon begonnen hoe ik dacht dat het zou moeten en toen ik die wikkel weer vond (hahah) stond de soep al - geheel correct gedaan - op het fornuis te pruttelen. Ik deed alleen de kruiden (Kerrie) bij het knoflook/uienmengel en liet dit even meebakken aan het eind van het bakproces. Meer smaak daardoor. Leerde ik ooit van een hindoestaanse vriendin.
Staafmixer erdoor en fijn zo'n soepje. Geen vlees (niet nodig), wel veel groenten. Dus morgen dagje makkelijk en misschien vries ik nog wel een portie in. Er zat een appeltje bij en die kan je in kleine blokjes gesneden als garnering gebruiken. Lekker fris wel. En goede combi met de Kerrie.
Nu geniet ik van mooie pianomuziek bij Witteman. Meestal kom ik helemaal tot rust door dit programma. De buren niet, aangezien ik het volume nogal hoog moet zetten vanwege de doofheid.
Telefoon heeft een nieuwe batterij en doet het weer. Blij, want heel vervelend als ik onbereikbaar ben. Of anderen niet kan bereiken. Eerst al een weekje geen wifi, maar gelukkig nog - beperkt wel - online kunnen via mijn telefoon. Lekker, maar niet heus, dat niet verbonden zijn.
Dus ook maar weer een reserve-kopie van telefoon gemaakt op mijn laptop.
Ging al vroeg op pad om die zaken te regelen en zo heerlijk om te horen dat het kan en maar een half uurtje tijd kost. Natuurlijk; ik had zelf ook zo'n batterij kunnen bestellen online en 'm er zelf in kunnen frotten. Tuurlijk. Maar ja, gun de middenstand ook zo zijn verdiensten en gewoon ook blij dat ik het kan betalen. Geen wereldbedrag hoor gelukkig. En mijn telefoon ook nog eens netjes schoongemaakt aan de buitenkant. En gewoon direct geregeld en goed. Kon de telefoon na een half uurtje alweer ophalen en dus even door het winkelcentrum gelopen. Zoveel te zien. Koop mij, koop mij...
Al schrok ik wel van de prijzen van de allerallernieuwste modellen van dit merk bij mijn provider. Vanaf ruim 800 euro. Snap ook wel dat je in feite een minilaptop koopt, waarmee je ook kan bellen en dan valt de prijs wel weer mee natuurlijk. En de meeste mensen betalen dat in twee jaar af, via hun belcontract, dus daarom lopen er zovelen met het nieuwste van het nieuwste. Krijg je wel een BKR registratie voor je speeltje, maar ach..daar heb je dan nu, dit moment, geen last van. Of maak je je niet druk over.
Maar ik heb daar geen behoefte aan. En gun het mijzelf ook niet momenteel. Het allernieuwste. En hoge kosten van de internetprovider per maand daardoor. Die niet terug te schroeven zijn of op te bezuinigen zijn met je contract voor twee jaar. Ik weet namelijk niet wat er allemaal weer financieel over zo'n periode voor de deur staat en weet liever dat ik flexibel ben in het terug kunnen bezuinigen op vaste lasten. Een goedkoper abonnement kunnen nemen dan.
Dan is het eigenlijk - zou je toch zo'n nieuwe willen - verstandiger, mits je het geld hebt liggen ervoor - om dat toestel los te kopen. Of niet het allernieuwste te willen. Heb altijd de mazzel gehad de laatste jaren dat ik de oudjes van mijn kinderen mocht overnemen (gewoon gratis; super lief natuurlijk!).
Lekker gevoel dat mijn telefoonprobleem ook weer gefixed was. Dat fietste fijn richting de bouwmarkt, waar ik mijn bestelling kon afzeggen, want ook modem-probleem gefixed. Dus mijn eigen oplossing was niet nodig.
Heerlijk weer trouwens, zonnetje scheen, dus fijn fietsen.
Lekker in de tuin in de zon de weekendkrant gelezen, want als de zon er is, dan vind ik dat ik daar volop van mag genieten. Met een kopje koffie op mijn terras de krant lezen. Heerlijk! Voor je het weet is het weer koud en regenachtig, dus pluk de dag.
Daarna had ik zin om de voortuin te kuisen en ook dat voelde als een fijn afgestreept karweitje van een denkbeeldige lijst.
Gisterenavond was er een film met Marilyn Monroe, de Misfits (uit 1961, dus ook alweer zestig jaar oud), op tv op een zender die voornamelijk oude series uitzendt en die wilde ik graag zien. Scenario geschreven door haar ex-man. Maar was wel laat afgelopen (voor mijn huidige slaapritme) maar gelukkig stond er voor vandaag geen afspraak vroeg in de ochtend.
Lekker douchen en haar wassen, rustig en zonder haast en dankbaar zijn dat ik weer gezond mocht opstaan. Had plannen om vandaag naar een museum in de hoofdstad te bussen, maar de marathon is vandaag, dus stad is nogal afgesloten en diverse omleidingen. Doen we dat wel een andere keer. Andere indeling van de dag.
Hoop dat de zon nog even tussen de wolken komt vandaag, dat maakt het net allemaal wat milder en prettiger. Want best wel fris nu met minder zon om de huiskamer gratis op te warmen.
Kaarsen aan overal waar het kan en ja....ook die mooie, want ze zijn ervoor! Dik vest aan, pyamabroek en lekker lang nachthemd, glaasje Whisky en zalig naar Vera kijken. Geniet van haar slimheid, haar vastbijten in een zaak, haar eigengereidheid.
Tijdens het zappen ontdekte ik trouwens dat er momenteel op SBS6 een Dansmarathon gaande is. Al een dag of zo en dat gaat nog even door. Hoe dan? Val je dan niet om na een uurtje of wat te hebben gedansd?
Gaf mijn iphone de geest. Althans de batterij. Is al een oudje en een krijgertje via mijn dochter. Toen ik wakker werd, stond hij niet vrolijk op 100%, maar een leeg zwart scherm zag ik. Dus ook geen wekker die afging. Gelukkig werd ik voor de wekker om 06.00 uur ging, al vanzelf wakker. Kijken waar mijn oude nood-Nokia lag. Oh ja, op de vaste plek. Maar daar moet ik nog een prepaid simcard in doen. En de huidige sim-card van mijn mobieltje is te klein om even daarin te frotten. Geen tijd vandaag om dat te regelen, dus ik geef het nummer van mijn werktelefoon door aan mijn kinderen. Ben ik toch bereikbaar.
Enfin; dat probleem kan ik nu - in de ochtend - niet bekijken, noch oplossen, want ik moest naar de werkplek. Vergadering was er belegd (die heel heel makkelijk online had gekund) en ik moest dus aanwezig zijn.
En ja hoor, alweer vertraging op mijn reis. Terwijl ik zo lekker vroeg al onderweg was. Trein zou op dit spoor 10 minuten later binnenkomen. Sta te wachten, wachten, wachten en komt hij ondertussen op het spoor achter mij binnen (niet gehoord) en als ik het opmerk en naar de deur ren...Doei!!
De trein die daarna zou komen; die kwam niet. Dus een half uur staan wachten. Had ik wel later van huis kunnen vertrekken.
In de ochtend vroeg een collega waarom ik niet bij die vergadering ingelogd was. Vergadering in de ochtend? Ik weet nergens van en heb ook geen uitnodiging gehad. Terwijl degene die de vergadering hield mij op kantoor had zien zitten, voorbij had zien lopen, maar kennelijk niet bedacht dat ik ook lid ben van dit team.
Toen ik vroeg hoe dit zat zei de manager dat hij me vergeten was uit te nodigen. Zo druk had hij het. Ging alleen maar over de samenvoeging van 2 bedrijfsonderdelen, waar het onze er eentje van is. Lees het wel in de krant dan. Want een samenvatting kreeg ik niet daarna. Om alles moet ik kennelijk expliciet vragen. He...hoe zit dat??? Hou me op de hoogte, ik hoor er ook bij!!!
Dus daar moet ik ook nog wat mee.
Op de terugweg ging de trein niet verder dan een station voor mijn eindpunt. Alweer gedoe. Veel mensen die zich afvroegen hoe ze moesten reizen. Ik kon het niet eens nakijken, want geen smartphone bij de hand. Gelukkig wist ik wel wat sluip- en kruipwegen, dus nog redelijk voor de avondklok thuis weer.
(Zo blij dat ik gisteren al gekookt had. Kon ik het zo opwarmen bij thuiskomst).
Even helemaal niks doen lijkt me wel prettig en dan op tijd naar bed. Om lekker uit te rusten, boekje te lezen en dan nog maar 1 werkdag en dan weer weekend! Zo fijn dat ik gisteren lekker mijn bed heb verschoond en mijn herfstdekbed erop heb gedaan. Warmer!
