Tsja...moet eerlijk zeggen dat ik daar nogal cynisch en bitter op reageerde in mijn hoofd. Of eigenlijk teleurgesteld. En verdrietig. Was dat nou nodig om te zeggen. Even uithalen naar de boodschapper? Op een moment dat ik juist op hem reageerde dat hij nogal lauw en weinig empathisch op slecht financieel nieuws van mij had geantwoord. En dat zei ik hem ook.
Maar goed: als iemand me al zeker 10 keer heeft laten weten dat hij relatietwijfel heeft, al 10 x een break-up heeft aangekondigd en ook gehad en mevrouw stampvoetend en luid schreeuwend in de kamer haar gelijk staat te halen, om de 3 seconden hem belt of berichten stuurt, met zelfmoord dreigt en hij me dan vraagt wat ik van haar vind....moet ik dan een gesuikerd antwoord geven of hem zeggen hoe de zaken ervoor staan, zoals Dr. Phil altijd zegt
En dan krijg ik te horen dat ik bitter ben.
Ja, ik hou niet van dat soort vrouwen. Ik vind ze berekenend en drama-queens en natuurlijk, een goed psycholoog zou zeggen...dat komt OMDAT ik dat ook wil zijn. Ik ben in feite jaloers op wat zij wel heeft. Iemand die voor haar wil zorgen en die ze zo om haar vinger heeft gewonden na korte tijd dat hij zelfs zijn ballen (oog- en testis) bij haar heeft ingeleverd.
Hij geeft zelf aan dat hij heel graag de ongezouten waarheid wil horen. Heb hem al vaker gezegd dat die niet bestaat. Er is geen waarheid, slechts perceptie. Ik ben sowieso geen goed persoon om relatie advies aan te vragen.
Want ik heb geen relatie. En ben bevooroordeeld.
Maar goed als hij mij in paniek belt, dan ben ik echt niet zo lullig om te zeggen dat hij het maar zelf mag uitzoeken. Ik hou van hem en laat hem niet in de kou staan.
Wel heb ik zelf grote zorgen over of ik ooit nog normaal werk vind
Zorgen of ik al mijn rekeningen kan blijven betalen
Zorgen over hoe snel de belastingdienst over de brug komt
Oh ja..zorgen over mijn geestelijke gezondheid. Hoe blijf ik staan.
Zorgen of ik überhaupt nog lichamelijk gezond ben en blijf
Of ik na 300 afwijzingen nog vrolijk en optimistisch kan geloven dat iemand mij nog hebben wil op welk vlak dan ook, behalve bij een bedrijf zoals waar ik nu werk.
Daarom ben ik blij dat ik nog blij word door zoiets simpels als Sneeuw. Kennelijk ben ik nog niet zo bitter of zuur dat dit ter plekke wegsmelt. Hoe heerlijk is het verse geknerp onder je voeten. Al die kinderen met sleetjes te zien. Dat aparte licht. Heel mooi!
Terwijl ik dit zo schrijf lopen de tranen me over mijn wangen. Ik vind het gewoon niet eerlijk!! Alsof ik wel moet timen wanneer ik rottig nieuws heb. Ik had ook liever vertelt dat ik ergens aangenomen ben en ik een normale baan heb. Maar de zaken zijn zoals ze zijn.
Ik had het er vorige keer met man met hond erover hoe ik me kon storen aan zijn gedrag (bovenstaande man dus) en dat me dat wel een heul grote spiegel voorhield over mijn eigen gedrag.
Ook ik kan lang klagen (om het klagen wellicht???) en schiet weinig of slecht in de aktie modus. Terwijl vriendinnen, vrienden en man met hond toch vaak genoeg aangeven dat ik dit niet hoef te blijven ondergaan. Zelfs, en daar ben ik een ongelovige Thomas, dat mensen me willen helpen als het moeilijk wordt. Ik vrees wel dat de hulp van deze meneer met een continue relatiecrisis niet te verwachten valt. Hij snapt het gewoon niet of zit dusdanig met zichzelf in de knoop dat hij mijn sores er ook nog niet bij kan hebben
Heb ik toen direct (of eindelijk) mijn woorden in daden omgezet en ben ik gaan uitzoeken hoe en of mijn werkgever mag doen wat hij doet. En ja, dat kost geld, moeite tijd, maar voelt toch wel stukken beter dan lijdzaam ondergaan.
Ik moet ook stoppen met altijd maar klaarstaan voor diegene met zijn relatiegedoe. Helemaal omdat hij geheel niets doet met adviezen. En alles in de wind slaat en een tijd terug zelfs aangaf dat hij al trouwringen had gekocht. En toen weer uit elkaar ging. Nu voorgoed. Tot de volgende let's just kiss and say goodbye sessie.
Ik lig er wakker van, ik word er wakker door gehouden want lange Skype-gesprekken, waardoor ik de volgende dag niet goed functioneer, maar hij wil kennelijk graag een drama-relatie. Want ze heeft ook echt goede kanten.
De zijkant kennelijk.
Oh ja...dat is dan weer cynisch. Of was het nou bitter?
Wat ik ook nog dacht tijdens mijn wandeling door de sneeuw dat hij kennelijk mij ook nog wil veranderen. Wat niet kan. Ik kan amper mijzelf veranderen. Bijschaven, bijsturen, maar mijn Maarten van Rossumgevoel voor humor....dat hoort gewoon bij mij. En ja; ik weet dat ik heel vaak de vinger op de zere plek leg. En dan ben je niet populair. Of aardig.
13 opmerkingen:
Het lijkt erop dat de man met de knipperrelatie vooral iemand nodig heeft voor zijn sores en als t hem uitkomt. Misschien moet je deze rugzak loslaten?
Ik vind je niet cynisch en bitter. Je schrijft eerlijk over wat er nu in jouw leven gebeurt. Ik vind dat je alle recht hebt om het vervelend te vinden in welke situatie je zit. Toch blijf je proberen eruit te komen en kun je blij worden van zoals je zelf ook zegt dingen als sneeuw.
Het grote probleem zit in het je waardeloos en uitgekotst te voelen door het uitzichtloze en onderbetaalde werk terwijl je zoveel te bieden hebt. Probeer dat alsjeblieft te zien.Je bent waardevol ook al krijg jij op dit moment daar weinig bevestiging van.
Ik ben dol op het "maartenvanrossumgevoel" voor humor. Soms vind ik je wel cynisch en bitter maar wat is daar mis mee? Verbitterd en cynisch zijn en blijven is niet goed maar zo af-en-toe......
Wel blijf je m.i. soms hangen in zelfbeklag , misschien is dat dan ook cynisch bedoeld maar bij mij komt het wel eens anders over.
Waarom je, op jouw leeftijd met jouw ervaring, in zo'n baantje met zo'n baas blijft hangen omwille van "mijn eigen broek ophouden" begrijp ik niet zo goed. Tuurlijk is afhankelijk zijn van een uitkering niet ideaal maar afhankelijk te zijn van "zo'n baantje en zo'n baas" is helemaal niks. Met een uitkering zou je vrijwilligerswerk (!) kunnen doen wat beter bij je past, meer voldoening oplevert en je zou voor meer mensen iets kunnen betekenen! Je zult niet de eerste zijn die op die manier een betaalde baan krijgt. Mijn nichtje (46 jaar) werd van hulpvrager ivm schulden en een verslaving, schuldhulpverlener bij een gemeente. Tevens werd haar MBO-opleiding vergoed.
Succes!
Zo iemand wil gewoon de waarheid niet horen. Jij bent realistisch, niet cynisch.
Het cynische maakt je blogjes ook zo "leuk" vind ik, relativerend en realistisch zijn ze ook. Ik wens je een fijne week toe.
Ben het geheel met Martine eens, je hebt alle recht om eens flink te mopperen. Vind je een sterke vrouw.
Ik vind je niet cynisch. En ik denk dat je dingen goed ziet en goed commentaar levert. Als hij nog een keer je mening vraagt, vertel hem dan maar dat je die niet geeft omdat hij em toch niet horen wil.
Het spijt me voor je dat je niet meer steun hebt uit je omgeving. Mopper maar lekker hier, wij zijn fan van jou en vinden je fantastisch! Je zorgt goed voor je lezers.
En verder hoop ik dat jij het nieuwste deel van Bridget Jones gaat schrijven, wie kan dat beter dan jij? Je stukjes zijn altijd om te smullen. To the point en hilarisch.
Of kun je niet een undercover-callcentrum-boek schrijven?
Hanna
Ik denk dat hij gewoon niet tegen de waarheid kan. Wat jij recht voor z'n raap tegen hem zegt, wil hij niet horen.
Dus als hij je cynisch en bitter vindt, hoef je daar geen waarde aan te hechten lijkt mij.
Ik denk dat je heel veel humor hebt en gewoon scherp analyseert, je spaart jezelf ook niet.
Wat een grandioos idee van Hanna, om een boek te schrijven, het overwegen waard toch?
Liefs Petr@
Gematigd optimist. Je schrijft elke keer dat je goed voor jezelf moet zorgen (herkenbaar). Goed voor jezelf zorgen betekent ook dat je voor JEZELF moet zorgen en NIET voor deze zogenaamde vriend. Eenrichtingsverkeer is in dit geval niet goed voor je. Ik hoop dat je de band met deze persoon langzaam kunt laten verslappen. Volgens mij is het evenwicht en de rek er flink uit. En wat voor de een bitter is of cynisme is voor de ander humor. JIJ bent de moeite waard, anders had je niet zoveel mensen die met plezier je stukjes lezen. JIJ bent de moeite waard met hetgeen je voor je kinderen doet, de lieve oma die je bent. Juist, huil maar eens lekker. Mopper maar eens. En ja dat doe je ook in je stukjes, maar je geeft jezelf ook altijd weer een por om de goede richting uit te gaan. Ik hoop dat je het nog even kunt volhouden tot je een andere wél leuke baan vindt. Want dat ben JIJ helemaal waard.
3 jaar geleden iemand waar ik heel veel van hield maar die mij alleen opzocht als hij me ergens nodig voor had, de wacht aangezegd, was zijn leugens en gedraai meer dan zat, het geld wat ik hem in goed vertrouwen geleend had ben ik kwijt, maar wat ik gewonnen heb is dat ik niet meer investeer in ongezonde relaties, eind vorig jaar stond hij ineens weer voor mijn neus, zijn vorige relatie die hij overigens nog steeds ontkent, was blijkbaar weer geeindigd en hij dacht laat ik nog eens kijken of Johmar weer in mijn leugens trapt, gelukkig was ik dit keer weer in staat om voet bij stuk te houden en hem de deur te wijzen. Hou ik niet meer van hem? Nee, die gevoelens gaan niet zomaar over, maar ik weet wel dat ik beter een beetje ongelukkig zonder hem kan zijn , dan doodongelukkig met hem, hij zal namelijk nooit veranderen en zich ook niet permanent aan mij kunnen verbinden. Liever alleen dan eenzaam met hem.
Ik had vroeger drie vriendinnen die niet anders deden dan klagen over hun knipperlicht relaties. Ik heb toen tegen hen gezegd dat ik het niet meer wilde horen. Zo mochten het over alles hebben, maar niet het zoveelste klaagverhaal over hun 'vriendje'. Vonden ze natuurlijk niet leuk maar ze accepteerden het wel. Ik ben geen vuilnisbak waar je altijd maar je afval in kan storten zonder dat ik er iets over mag zeggen of zonder dat een goede raad ook maar ooit aangenomen wordt. Jij bent ook geen vuilnisbak en dat mag je tegen hem zeggen, hoeveel je ook van hem houdt. Verder zou ik je aanraden te stoppen met dat werk want zo te horen maakt het je helemaal kapot. Dan liever een uitkering en wat waardevols voor de maatschappij doen. Ook daar heb je een keuze en ik zou het wel weten als ik jou was. Ik wens je kracht om je leven om te vormen, jij bent de enige die dat kan en je hebt er maar 1.
Wat haal jijzelf uit die relatie met die klagers? Is het dat waard?
Gewoon jezelf blijven met je maartenvanrossumhumor...er zijn genoeg mensen die er wel tegen kunnen.
Alleen jij kunt je leven bepalen ook al lijkt dat misschien nu niet zo. Ik kan vanaf hier wel van alles gaan roepen, maar dat lijkt me ook weinig zinvol. Je hebt het niet naar je zin op het werk, maar misschien word je straks wel ziek hierdoor. Je zou ook een ander eens kunnen vragen of er voor jou nog mogelijkheden zijn voor verandering. Zij hebben vaak een frisse kijk op de dingen.
Alleen jij kunt je leven bepalen ook al lijkt dat misschien nu niet zo. Ik kan vanaf hier wel van alles gaan roepen, maar dat lijkt me ook weinig zinvol. Je hebt het niet naar je zin op het werk, maar misschien word je straks wel ziek hierdoor. Je zou ook een ander eens kunnen vragen of er voor jou nog mogelijkheden zijn voor verandering. Zij hebben vaak een frisse kijk op de dingen.
Een reactie posten