woensdag 13 juni 2018

It ain't over until the Fat lady sings

Gisteren toch iets te lang op mijn naaiklusje gezeten. Te weinig pauzes genomen en te fanatiek iets willen afkrijgen - iets willen bewijzen zeg ik als pseudo psycholoog.

Gisterenavond laat (na mijn vaste bedtijd)  appte ik nog met dochter dat ik haar jurk vandaag zou brengen, maar bijna af (haar jurk wel, maar nog niet die van kleindochter), maar op het laatste moment realiseerde ik me dat het toch wel erg nauwe mouwtjes waren geworden. Het arme kind zou afgebonden bovenarmpjes hebben.

Dus: of ik maak een compleet nieuw bovenstuk, of ik knip de (aangeknipte) mouwtjes eraf en maak nieuwe mouwtjes. Of ik laat het zo, maar eigenlijk wist ik al dat dat geen optie was. Maar wat zonde van al dat werk, want het zag er, te klein en al, toch wel heel erg leuk uit.

Maar eerst maar eens te bedde.

Slecht geslapen, vrijwel ieder uur een keertje voorbij zien komen. Dat geeft mij wel aan dat ik nog beter moet leren met deadlines ( = stress) leren omgaan. Veel eerder op de rem trappen dus.

Vandaag knoop doorgehakt en dan ook maar direct de mouwen eraf geknipt en in het model iets veranderd zodat ik ingezette mouwen kon maken. En mouwen knippen, eerst bedenken en tekenen, en die weer voorzien van een randje kant en dichtnaaien etc etc...

En dochter laten weten dat ik iets te optimistisch was, maar ze had gisteren al een aantal keren aangegeven dat er geen haast bij was. Kon ook donderdag of vrijdag. Dus laat ik nou eens naar haar luisteren en me niet door mijzelf en mijn eigen targets op laten jagen. Maar goh wat had ik graag vandaag bij haar op de stoep gestaan met mijn twee robes.

Nu alweeeeeeer pauze (en ondertussen ook nog wel wat huishoudelijke taken gedaan, de was en mijn wekelijkse taak van de Flylady, namelijk doe iets wat je maar blijft uitstellen) en zo direct maar weer verder.

Het is bijna af, maar zaak is om rustig aan te blijven werken. Niet met het gaspedaal op 80 km per uur naaien.

Maar wat heb ik zin om nou eindelijk eens te zingen!! De tuin roept dat er ook wel eens een uitgebloeide roos afgeknipt mag worden en he....kijk dan...we groeien gewoon door hoor. Oh...en je huis uit...ook wel weer eens leuk. Of met iemand praten.

Kom op: weer even doorgaan dan kan je straks lekker zingen!



foto van Pixabay









5 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik kan maar net een knoop aanzetten, dus bewonder iedereen die een beetje handig is. Juig je toe!

Anoniem zei

Wat zit je haar leuk.

Lot zei

Hoed ook geweldig mooie kleur bij het haar!

Als je niet tevreden bent over naaiwerk kan je het inderdaad beter meteen uithalen of afknippen. Je bent handig genoeg om er iets van te maken waar je wel tevreden mee bent.

Iris Papilio zei

Toch afgeven en gokken dat het meevalt? Nee zou ik ook niet doen. Goed dat je het veranderd heb.. Goh.. krijgen we nog een foto te zien van de jurken misschien? Lijkt me zo leuk! En ook omdat het zo goed voor je is erachter te komen dat je er echt goed in bent!!! X

klaproos zei

:-) ik vind het al erg knap dat je met de naaimachine overweg kunt....
en je tuin... al sje dingen wat langer laat staan krijg je de mooiste bottels :-)
daar is ook wat voor te zeggen ❤