Kerstsfeer

Wilde zaterdag niet mijn warme bed uit. En was ook moe, vermoeid, van de drukke werkweek. Met van die stresspijntjes. Dus gunde ik me wat langer blijven liggen en ondertussen naar een podcast luisteren maar gewoon. Vooral niet stressen en denken dat ik een volgepland en interessant weekend dien te hebben.

Daarna toch maar eruit. En een wasje aangezet. Dan voel ik me toch nog nuttig.

Op mijn werk, op ons kantoor dan, is NUL kerstsfeer. De opdrachtgever door het hele gebouw overal kerstversieringen, kleine boompjes, iets om sfeer te maken. Bij ons NIETS. Nog geen namaaklampje. Niks.

Nu zit ik het grootste gedeelte van mijn werkdagen op een andere werkplek, waar ik zicht heb op wel twee kerstbomen van de opdrachtgever. En ik heb een kopje bij de Action gehaald met een Kerstmotief. Gewoon voor de leukigheid. 

Nu snap ik dat de lezert zegt: Joh...dan ga JIJ toch de hele boel versieren, vooral als je zo klaagt hier over gebrek aan Kerstmeuk? 

Nee. Nee en nog eens Nee! Klaar ermee. Ik ga wel maandag een leuk lichtje of iets in mijn tas meezeulen, maar dit soort zaken tekent hoe 'gezellig' het hier werkelijk is. Vind ik. Karig, kaal, minimale inzet om iets warms voor ons te doen. Ja, een code voor een bon opsturen. Poeh.

Even om me heen kijkend; hoe Kerst-ig is mijn huis dan. Iedere dag meer zin erin, vooral de warmte van lichtjes. Ben zo blij met die papieren Kerstster aan mijn plafond die in de middag rond 16.00 aangaat en dan in de avond 22.00 weer uit. Meestal ben ik dan toch al naar boven om te gaan slapen, als een bejaard vrouwtje,  maar heel fijn. 

Nog steeds geen Kerstboom neergezet. Te sloom, geen zin. Wacht op de innerlijke Kerstboomroep!

Wil eigenlijk uren wegdromen. Alles wat zachter maken. Geen gelul over komende oorlog. Noodpakketten. 

Of taakjes die je nog moet afvinken op je werk. Niet om het voor de cliënten beter te maken, maar voor management voor meer inzicht in targets.

Dus toch maar, voor ontspanning, naar een Kerstmarkt in de stad bij het Spaarne geweest. Vorig jaar ook gedaan, maar de drukte overviel me toen heel erg. Wilde toen eigenlijk alleen maar weg. Wel herinner ik me een fijn gesprek met een winkel-eigenaar. En was blij erom, want voelde me nog niet zo sociaal begaafd daar in mijn uppie.

Dit jaar weer met dat gezelschap de markt op. Via een zijstraat en eerst even gekeken wat er te doen was, wat me leuk leek. Om me niet te laten overvallen door de drukte.

Dus liep ik door een straatje waar ze allerlei jolijt hadden uit de 19e eeuw. En verklede mensen in die stijl, koortjes en Gluhwein-stalletjes (daar vrij duur) en Kerstmuziek. Heel fijn. Hoefde niks te kopen, maar kocht bij een hele fijne winkel toch 2 Kerstkaarsen. De kleinste (uiteraard zou ik bijna zeggen). Klein maar fijn. Voor in de cadeautjes-doos.

En toen ik terugliep kwam ik een gezellig Gluhwein- en hete chocolademelk met Slagroomtent tegen die alles ruim een euro goedkoper verkocht. 

Heerlijke afsluiter, Gluhde lekker heenwaarts en toen weer naar de bushalte, het was inmiddels gaan motregenen, terug naar huis. Heel druk, de parkeergarages waren al uren VOL, verkeersregelaars. Kortom; druk druk druk.

Zo lekker om dan bij de bushalte mijn fiets van het slot te halen in mijn woonplaats en weten dat ik de natte kleren en jas zo uit kan doen en lekker een kop hete thee mag nemen. Zelfgemaakt.

Daarna een flespompoen, die ik echt al weken had, eerst voor de sier bij een herfstachtige compositie en nu in het voorraadhok, in stukken gesneden, Nog helemaal goed, geen enkel plekje en dan heb ik straks heerlijke pompoensoep. 

Daarna lunch klaarmaken voor op mijn werk. Kan ik het in de ochtend zo uit de koelkast halen en meenemen. Outfit klaarhangen en dan ben ik klaar voor de nieuwe werkweek. Denk ik. Of de NS dat ook is merk ik morgenochtend wel weer.