En........klaar!

 Wat een dag zeg. Een dag waarop ik normaal niet werk, maar had dit gedaan zodat ik maar één dag vrij hoef te nemen. Dan kan ik die tijd nog met mijn broer doorbrengen. 

Heel druk, was constant bezig met of telefoontjes of zaken invoeren of zelf bellen. En in het systeem taakjes afvinken. En ondertussen cliënten die op afspraak kwamen begeleiden en ze een vragenlijst laten invullen. En dat uiteraard weer snel in hun dossier uploaden. 

De collega´s van de opdrachtgever hadden het totaal niet druk en zaten dus de hele dag met elkaar te kleppen en keihard te lachen. Maar vooral dat de hele dag praten, praten, praten en praten. Deed mijn gehoorapparaten maar even op standje stilte.

Voel me dan nogal een Truus de Mier...tututututut  en maar doorgaan. Gelukkig wel even met mijn collega´s kunnen praten tijdens de lunchpauze en daarna weer volop aan de slag. Kwam er gewoon niet doorheen wat er ligt aan uit te werken zaken. 

Maar ja, jammer de bammer, ik blijf niet extra uren maken. Het kwartje moet toch een keer gaan vallen bij de leidinggevenden. 

Ik nam een trein later omdat ik echt even rustig wilde lezen, aan een tafeltje en die heb je niet in een sprinter, die bovendien heel kort was en vol. Had toch al iets van eten klaarstaan, alleen nog even rijst koken. 

De komende dagen geen interessante verslagen (als ik die uberhaupt al maak). Ik wil graag aandacht aan mijn broer besteden.