Sjaantje S.

Merk dat ik echt op mijzelf moet letten, want vergeet zaken of zie dingen niet die me anders zouden opvallen. Dat komt echt door de oplopende en constante stress. Of eigenlijk dat ik de stress laat oplopen in plaats van er lak aan te hebben. 

Miste een mail van bewindbroer, die zat in mijn spambox. Dat ging over de aanstaande verkoop en de spullen die verdeeld moeten worden en of wij hem dan ons wensenlijstje kunnen laten weten, wel uiteraard voor een bepaalde datum. 

Pas toen een zus reageerde op die mail en die naar ons allemaal stuurde zag ik ´m. Hetzelfde gebeurde mijn broer in het hoge Noorden. Ook bij hem verdween de mail in zijn spambox. Maar ook hij staat stijf van de stress. 

Ik weet niet wat de anderen willen, daar krijg ik geen inzicht in. Zie wel dat die zus alles wat goud is wil hebben. Een juwelier had er een prijskaartje aangehangen en het viel me op. Want anders nooit interesse voor de sieraden van mijn moeder. 

Maar goed, wie weet verkoopt ze het voor de goede goudprijs en gaat ervan op vakantie. 

Had ik dat dus ook maar moeten doen of aangeven dat ik dat wilde hebben. Dus niet zo zeiken. Ik kom altijd te laat met alles. En krijg precies daardoor niets. Slome Sjaantje sluit weer eens achteraan aan.

Maar nul behoefte aan die sieraden. Ik draag dat nooit en zal het ook niet gaan dragen. Wel in foto´s. Trouwfoto´s van mijn ouders. Waar ik al aanwezig was. 

Geen behoefte aan de meubels, die passen niet bij mij en ook niet in mijn huis. Wel aan een oud klein opklapbaar speeltafeltje, nog van de tante van mijn vader geweest. Apart en klein. Ook wel apart is het verhaal dat mijn vader die tante doodgeslagen zou hebben. Wat een heerlijke familie heb ik toch! Dit is uiteraard een verhaal wat niet helemaal klopt. Lijkt me dat je 70 jaar geleden ook niet zomaar wegkwam met moord. 

Het is gewoon allemaal zo flauw hoe het nu in een paar uurtjes besloten en opgehaald moet worden. Maar ook niet onverwachts toch? Precies hoe rechtlijnig en zwart/wit de bewind-broer doet en handelt. 

Niet omdat hij zo om mijn moeder geeft, maar omdat hij nu de ultieme macht heeft en de dingen gaan zoals hij ze wil. Macht.

Ben niet vergeten dat hij haar op Moederdag een kaart stuurde met alleen maar verwijten en dat hij zich afvroeg hoe zij zich nog moeder durfde te noemen. Een hufterige kaart. Dus dat er wraakgevoelens achter zijn betrokkenheid zitten. Heel duidelijk patroon. Had ik toen ook al bij de rechter bekend moeten maken. Maar ja te laat!!!!

Laat maar gaan (slome) Sjaan. Laat maar gaan. 

Laat

Maar

Gaan!!!

Ik kijk uit op een handgetekend schilderijtje van mijn Opa. Van schattige muisjes op een tuinhuisje. Niks waard, maar voor mij wel. Herinnering aan mijn Opa, aan het feit dat hij goed kon tekenen en schilderen en daar ook lol in had. En vooral dat hij altijd interesse in mij had. Altijd.

Heb mijn kinderen gevraagd of zij nog iets uit het huis zouden willen ter nagedachtenis. 

Miste ook een werkmail, maar die had de afzender naar ons algemene mail adres moeten sturen. Had ´m wel gezien, maar nog even geparkeerd gelaten. In het weekend ja, zag ik dat er naar een collega was gemaild over de afspraak van maandag. Die had de afzender zelf verzonnen, want ik maak de afspraken, maar moest uiteraard iedereen (want collega had ook in het weekend haar mail bekeken...we zijn allemaal gek daar) even geruststellen. 

Dus daarna eindelijk even de hort op met de fiets. Naar een tuincentrum een dorp verderop, maar daar vond ik niet echt wat ik zocht, dus moet ik naar een tuincentrum aan de andere kant. De wind waait heel hard en heb geen elektrische fiets dus moest goed mijn bilspieren gebruiken. 

Zag wel hele lieve veulens en hun moeders. Eentje kon nog amper op zijn/haar benen staan. Altijd fijn om gewoon gratis van te mogen genieten. 

Dat deed ik al 30 jaar geleden toen mijn kinderen nog klein waren en eentje nog achterop zat. Toen was het echt een eindje fietsen, want alleen maar weilanden tussen het ene dorp en die veulens. Nu zijn de dorpen al bijna aan elkaar gegroeid. 

Fijn met tegenwind fietsen. Dan waaien de nare gedachtes ook direct uit je kop. En de knoppen uit je geraniums, waar ik achter wilde gaan zitten.

Ben supersloom. Kom tot niets. Vind ik zelf. Dus ga nou eens bijhouden wat je WEL doet! Zal je zien dat het meevalt.

Zo beitste ik een tuintafel. Maar moet twee keer, dus later vandaag nog even afmaken. En dan de andere nog. Maar voor NU heb ik dit alvast gedaan. Hatsjekideee. 

Het logeerbed opgemaakt, dan is dat alvast klaar als mijn liefste broer overkomt dit weekend om ook zijn spullen/aandenken mee te nemen uit het ouderlijk huis. Hij vroeg me nog of ik echt niet de Miele was-en droogmachine wilde van onze moeder. 

Nope. Ze heeft ´m al minstens 20 jaar. En mijn wasmachine is nog prima. Droger gebruik ik al jaren niet meer. Plus dat ik echt echt niet grote stukken mee wil nemen. Daar zit mijn herinnering niet in. 

Wel apart dan dat ik wel heel blij ben, nog steeds, dat mijn moeder het mahoniehouten kastje weg deed, wat van mijn grootouders was geweest. Het ruikt van binnen nog steeds naar Opa en Oma. Mijn moeder wilde het juist niet omdat het van hen was geweest.