Keuzes

Moest in de stad zijn om een bestelling op te halen. Kleding. Alleen zat er één item niet bij. Het leukste uiteraard.  Mmmm... had ik niet goed gekeken of ik een nalevering zou krijgen. Denk ik, want bij lang zoeken vond ik een mail, maar nogal vaag, want niet omschreven dat item x niet leverbaar was momenteel of iets.  Dus niet uw broek zit er niet bij. 

Vind mijzelf dan een zeurpiet, als ik de verkoopster daar op wijs, maar goed, ik moest vorige keer ook weer terug omdat er geen korting was ingehouden, dus was extra alert of er een juiste hoeveelheid en juiste prijs werd berekend. Begon er wel warm van te worden in mijn winterjas. 

Keek ook nog naar een naaimachine, maar ben mijn Singer super simpele machine gewend en daarvoor een Ankerette en daarvoor de Singer-machine van thuis. Nu stonden er modellen in de winkel van duizenden euro´s. Poeh...ga ik werkelijk die kosten eruit halen voor af en toe een zoompje of wat gordijnen omzomen (altijd voor anderen). Heb ook niemand in mijn omgeving die kleding maakt. Dus maar weer online vragen. 

Ik kan redelijk goed naaien, snap patronen ook en pas ze aan waar nodig. Nooit les gehad. Maar was een paar jaar terug helemaal teleurgesteld. Had een projectje om een heel leuk jurkje te maken voor oudste kleindochter, voor haar verjaardag. Die vierde ze bij de andere Oma in huis, waar de kadootjes-berg groter en groter werd, honderden onbekende familieleden zaten die geen Nederlands spraken en een nog grotere berg eten. 

Mijn jurkje werd achter de Marokkaanse rododendrons gemieterd zo voelde het en ik heb het kind nooit het jurkje zien dragen. Toen was ik helemaal klaar met zelf dingen maken en al helemaal voor anderen.

Altijd handig die moeder die jeans kon zomen en zelfs verstellen ook voor vrienden van kinderen, maar ga maar naar een naai-atelier.

En toch kriebelt het naai-gen. Gewoon van niets iets maken. Op maat. Op mijn maten. In mijn kleuren en stofkeuzes. En mijn eigen zomen kunnen maken.

Stond ik ook nog in een beeldige wolwinkel. Werkelijk Beeldig! En zulke lieve mensen ook, die de tijd namen om mijn vraag te beantwoorden. Zag een enig peutertruitje van maar één bol te breien. Maar ja, zag het truitje ook weer op de stapel van honderd andere truitjes verdwijnen. Ik moet mij niet belangrijker maken dan ik ben. Dat mijn werkjes voor eeuwig bewaard zullen worden. Of gedragen. 

De schoonouders van die kleindochter komen met de grootste pakketten aan. Groter dan het kind is en ik kies voor warme leuke Nijntje slofjes. Wel beige!

Kwam dus ook met niks naar buiten. 

Zo ook in de naaimachine winkel. Sowieso, want die machines zijn loeizwaar. Lekker in de bus met zo'n zware machine en in de fietstas zal het ook niet passen denk ik.

En de Kringloop daar. Had genoeg spulletjes thuis, meer dan genoeg. Ook nergens meer gekeken voor Kerstdingen. Ook genoeg van in huis. Wil het graag doen met wat ik al heb. 

Volgde de F1 via een live verslaggeving. Dus zonder beeld of geluid. Want gun mij niet die streamingsdienst meer. Wat een prestatie van Verstappen om toch weer als eerste te eindigen. Ondertussen maakte ik soep. Even helemaal weg uit het werkritme. Al voelde ik me vandaag bij vlagen nogal eenzaam. 

Maar ja, die vlagen waaien ook weer voorbij.