Favorite Things

Een roodborstje in een boom die luid kwinkeleert
De hond die een konijntje ruikt
Kastanjetakken die open ploppen
Lopen door de motregen
Dankbaar zijn dat ik loop.
Gardener's world bekijken
In de tuin werken
Lelie's planten voor de zomer.
De (gratis) Flow van voor naar achter doorlezen
Surinaamse bami eten bij vrienden
Een middagdutje doen zonder schuldgevoel
Kussenhoes ontwerpen, uitvoeren en afmaken.
Iemand een bon voor gratis krant geven
Mooi en simpel gedicht van Toon Hermans lezen
Zijn blije hoofd erbij denken
Broek met steekzakken bedenken, knippen en beginnen met naaien
Stoofpotje maken van vlees uit de diepvries.
Blij met mijn 4 moestuinpotjes
Denken aan de bloesemtakken geschilderd door Van Gogh
Blij dat een vriend van mijn zoon vader wordt

Ik voel me zo ziehielig zwijmel

Gelukkig heb ik vandaag alweer gelachen en gegniffeld, voornamelijk om mijzelf, en omdat het ook nog eens heerlijk weer is, dus  nieuwe energie opgedaan.
Gewoon maar vroeg mijn bed uit en de dag laten beginnen.

Kijk ik naar alle bomen die langzaam een lichtgroene waas hebben gekregen, de kastanjetakken in mijn vaas die grote bladeren hebben, dan weet ik dat alles beweegt. En niets constant is. En dat gevoelens komen en gaan. Gewoon maar accepteren dat ik me een keer niet zo heppiedepeppie voel.

Het is denk ik ook alles wat er deze week speelde, zowel in 'de wereld' als prive. En weten dat je niet op alles invloed (meer) hebt. Alleen op hoe je dingen binnen laat komen. Of af laat glijden.

Ik zag een stukje van de trailer van de nieuwe Bridget Jones film en daar speelde deze song - waar ze heel toepasselijk tegen zei : Oh fuck off...

Ik zit dus niet de hele dag te sippen, maar er zijn zaken in mijn leven die ik me anders had voorgesteld. En waar het kennelijk nog niet de tijd voor is dat die veranderen. Anders gebeurde dat wel, of kwam ik in actie. Misschien is blijven drijven ook wel actie. In plaats van zinken.

Nee...ik zoek mijn verlossing niet in het vinden van De Man. Dat zou wel erg simplistisch zijn. En een beetje kleine meisjes geloven nog in sprookjes denken. En in mijn huidige state of mind zou ik niet eens een date met mijzelf willen.

Dus.

Mijn Paastakken (van mijn Kersenbloesemboom) heb ik versierd met zelfgeverfde eitjes;  ik geniet ervan. Net als die kneuterige paashaasjes, naast mijn nog kneuterige vogelhokje met nepvogeltje. Kan mij niet kneuterig genoeg zijn. En dan die Paas-kaarsjes in de vorm van een geel ei. Nog bewaard van de basisschool van de kinderen. Die maakten toen ieder jaar een eierdopje. Met ei.

Morgen dus maar 1 eitje koken (vioolmuziek aan) en met zo'n zielig ministolletje erbij: Feest!!

Misschien ben ik wel een beetje die Duitse leraar.....opstandig tegen alles wat mooi en leuk en lente-achtig is...hahah

No 1 of no 14

Merk dat ik het ingewikkeld/moeilijk/pijnlijk vind om te merken dat ik in het leven van mijn kinderen niet meer no 1 ben.

Als je kinderen jong zijn en ze nog volledig van jou afhankelijk zijn, is het overzichtelijk. Dan ben je hun alles. Toch is het gezonder om je kinderen op te voeden tot onafhankelijke zelfstandige mensen en direct al te beseffen dat jouw kinderen helemaal niet van jou 'zijn'.

Het is geen bezit, geen prestatie, geen prestige-object. Zij zijn wie ze zijn. Niet door mij. Of dankzij mij.

Worden ze ouder, wijzer en zelfstandiger dan bewonder je dat ze hun eigen weg gaan, niet aan moeder's rokken blijven hangen, maar juist staan te popelen om zelf de wereld te ontdekken. En stimuleer je dat ook. Ga lekker met die vriendin op vakantie, je kan het!! Zelf hun eigen fouten te (mogen) maken. En daar dan zelf hun lessen uit te trekken.

En dan toch...hoe komt het dat ik me bij dit soort Blijde Familieweekenden ik me juist zo niet nummer 1 voel.

Hoe gezellig en overzichtelijk was het vroeger, 20 jaar terug. Ik ging op zoek naar alles wat Geel was, gele servetjes, geel drankje (oh ja...jus d'orange noemen we dat), gele paashaasjes, lekkere zelfgebakken broodjes,  de tafel mooi gedekt, paaseitjes versierd en dan in de ochtend een lekker paasontbijtje en later werd dat een brunch met elkaar.

Ik mis dat met elkaar. Mijn kinderen zijn uitgevlogen. Hebben hun eigen partners en bouwen aan hun eigen wereld.

Misschien  omdat ik naar de Tweede leg van mijn ex-man kijk, hij nu nog kleuterwerkjes staat te bewonderen als zestig plusser en automatisch een invulling heeft voor al zijn vrije tijd. De komende tien jaar nog wel.

Misschien wel omdat ik besef dat ik voor niemand no 1 ben. Geen man of vrouw die me aan het eind van mijn werkdag opvangt, alle stomme verhalen aanhoort en me toefluistert; Kom wel goed schatje en een glaasje roosvicee inschenkt.

Ik wil ook niet zo'n moeder zijn die met droeve ogen en een diepe zucht haar kinderen met schuldgevoel dwingt om ieder weekend langs te komen. Of in december al afspraken maken over het Paasweekend. Omdat ik me nog zo kan herinneren wat een hekel mijn ouders hadden aan het claimgedrag van hun ouders. Maar er niet aan konden ontsnappen. Dus met tegenzin na de kerk naar eerst de ouders en dan de schoonouders trokken. Gezellig. Maar niet heus.

Misschien omdat telkens weer mijzelf moeten vermaken me soms een beetje zielig lijkt. Kijk haar met haar Boekenweek boekje dapper door het land reizend. Op weg naar niemand en weer terug reizend naar niemand.  Ik besef dat dit volledig aan mijzelf ligt. Ik durf mijzelf niet echt uit te nodigen. Vooral niet tijdens dit soort familieweekenden. Three's a crowd.

Voel me dan geheel onnodig. En snap dat een middelbare zielige vrouw nou ook niet echt aantrekkelijk is om eens lekker mee aan de boemel te gaan. Of iets anders. Jemig......zelfs mijn moeder heeft een vriend!

En ja hoor; natuurlijk snap ik heel goed dat ik zelf de slingers moet ophangen voor mijn 1 persoonsfeestje. Maar mag ik soms eens zeggen dat ik dat vandaag geheel niet leuk vind?
Mart Smeets zegt; Ja dat mag! Dat mag ik zeggen. (Mart Smeets stem uit).

En ach....kijk voor een heleboel mensen is no 14 eigenlijk een veel beter nummer, dus misschien zeik ik wel enorm dat ik rugnummer 1 wil hebben!

Gisteren wenste mijn baas me een lekker lang vrij weekend toe. Ik moest me echt inhouden om te zeggen dat het pas echt lekker zou zijn als hij dit soort vrije dagen ook 'normaal' doorbetaalde. Maar ja..dan heb ik daarna waarschijnlijk heeeeel veel vrije lange weekenden.

Nou...ik schup mijzelf maar weer eens onder de kont en ga eens kijken hoe ik budgetneutraal toch mijzelf kan vermaken. Misschien een nummer 1 op mijn truitje borduren?

Da's logisch he!

In de pauze van mijn werk zag ik op een extra journaal dat Johan Cruyff is overleden.

En hoewel ik niet zoveel met voetballen heb, deed het me wel wat. Want de man was meer dan maar een gewone voetballer.

Hij was een ongewoon getalenteerd voetballer en een man die zich inzette voor de toekomst van onze jeugd. Vond het belangrijk dat die weer ging bewegen in plaats van achter hun i-padjes games zitten doen.

Zijn Foundation doet goed werk op dat gebied. Ook voor kinderen die in minder fijne wijken wonen van grote steden.

‘In mijn tijd was buiten spelen iets heel normaals, daar dacht je niet over na. Tegenwoordig spelen kinderen meer met hun mobiel of zitten ze achter hun computer. Logisch, maar daardoor zie je steeds meer kinderen met overgewicht en andere problemen. En eigenlijk is de oplossing heel simpel. Je moet kinderen leren om meer te bewegen, ook op school. Met een paar kleine aanpassingen kunnen we in heel Nederland schoolpleinen creëren waar kinderen meer worden uitgedaagd om samen te spelen en te sporten. Maar dat lukt alleen als we het samen doen

En natuurlijk vond ik hem grappig door zijn filosofische uitspraken.

De bal is een essentieel onderdeel van het spel
Vaak moet er iets gebeuren, voordat er iets gebeurt
Elk nadeel heb z'n voordeel
Als ik zou willen dat het begreep, zou ik het wel beter uitleggen
Ik ben overal tegen. Totdat ik een besluit neem, dan ben ik ervoor.

Vrouw met zwarte hond

Soms zie ik 'm weer zitten, op de deurmat bij de voordeur; die zwarte hond wil toch weer naar binnen.

En hoe ik honden ook ben gaan waarderen, deze hond kan beter in zijn eigen kennel blijven. En ik moet zorgen dat ik het hier zo onaantrekkelijk mogelijk voor hem maak.

Niet me zorgen maken over alles en iedereen; mijn invloed is zeer beperkt.
De wereld is soms gewoon oneerlijk en gevaarlijk; ik heb daar weinig invloed op, behalve nog steeds het goede in de meeste mensen te blijven zien.
Dat mijn beide kinderen op een luchthaven werken is momenteel een risico; toch heb ik ook daar geen invloed op; zeker piekeren helpt hen niet.
Niet meer me overmatig zorgen maken of ik elke week nog wel werk heb;
Ik ben niet mijn werk.
Accepteren dat sommige zaken gewoon oneerlijk zijn
Accepteren dat er altijd mensen zijn die door in de marge te rommelen het beter hebben; op financieel vlak dan he.
Blijven concentreren op de goede dingen om me heen.
Accepteren dat het is wat het is.
Niet in paniek raken; dit zijn relatief dure maanden met minder inkomsten. Soit!
Lees dan ook geen blogs meer waarin het kennelijk met iedereen GEWELDIG gaat of waarin je dingen leest dat je denkt; besef je wel hoe goed je het hebt? Zeur toch niet zo over kleine dingetjes.
En lachen om zeikverhalen
Veel lachen
Nog meer lachen
En nog veel liever voor jezelf zijn.
Neem dat voetenbadje echt wekelijks!
Zit in de zon als ze schijnt
Loop extra
Eet goede dingen voor je lijf
Vlak je emoties niet af met zoetigheid (of hartigheid hahah).
Maak bewustere keuzes.
Kijk naar wat je allemaal aankan. Zonder om te vallen.
En accepteer dat je soms wel valt. Maar altijd weer opstaat.

Reizen met een boek

Zo grappig te zien dat vrijwel iedereen in de trein vandaag het boekenweekgeschenk uit zijn/haar tas haalde. Ik hoefde het niet eens te pakken, de conducteur zag het kaft al in mijn tas zitten en het was goed zo. Had nog een boekenbon en dus was mijn aankoop echt gratis. Altijd leuk en dan nog uberzuinig echt een boek van € 12,50 uitkiezen he...

Was al vroeg op pad en waar ik heen wilde was al weken online volgeboekt zowel die tentoonstelling het Noorden van het land als die in het Zuiden.  Die van David en Jeroen zeg maar. Dat ging 'm dus niet worden vandaag helaas.

Dus 'gratis' reizen moest nu maar ergens anders heen en zo bewonderde ik Het meisje met de Parel.

Daarna reisde ik naar de andere kant van het land en ging bij een zus op bezoek. Ook een meisje met een parel.

Zo is er genoeg schoonheid te zien, als je maar kijken wil. En vandaag zoveel moois gezien. Ik vind dat balsem voor mijn ziel. Dat schilders 400 jaar geleden iets konden zien en schilderen wat nu nog steeds mooi en herkenbaar is. Ook qua uitdrukking en emotie.

En al die mannen met rare baardjes zijn nu ook weer geheel herkenbaar. Doe ze een t-shirt aan en ze kunnen zo door de PC Hooftstraat flaneren.

        

Nog iemand anders met het boekenweekgeschenk gereisd?? Mooi boek trouwens.

Amper Broekie zwijmel

Toen mijn dochter nog een stuk jonger was en nog thuis woonde, was dit een tijdje haar favoriete hiphop song. Zijn poster uit de Break out hing boven haar bedje. De Break out, legendarisch weekblad voor pubers met blootfoto's en seksrubriek. Haha...bekeken ze altijd als eerste. Veel van haar vriendinnen hoorde nooit wat over seks van hun ouders en vonden het maar bijzonder dat ze dit blad gewoon thuis 'mocht' lezen. En er met mij en haar broer over sprak.

Hoorde ik haar op haar zolderkamertje lekker mee zingen. Of had ze 'm op een CDtje gebrand en zong ze in de auto deze keihard met haar vriendinnen als ik taxi-chauffeur was ingehuurd om ze naar een dansfeest te brengen (en later weer op te halen).

Ik vind 'm gewoon grappig en vrolijk.  En het leek me heerlijk om eens 1 dagje zo'n lekker kontje te hebben. Verder gewoon lekker oppervlakkig en een lekkere "Kom maar hier Lente en Zomer" herinnering. Gewoon omdat er al genoeg drama om me heen is.

Maar zo'n string zit nou niet echt comfortabel moet ik uit ervaring melden.

Shit...de vrije dagen komen er weer aan!

In de tijd van normale arbeidscontracten was het heerlijk; verplichte vrije dagen en toch doorbetaald krijgen. Nu is het helemaal niet meer zo leuk, want nog steeds verplicht vrij, maar niks betaald krijgen.

Dus blij dat Hemelvaart en Bevrijdingsdag op dezelfde dag vallen. Dat scheelt weer. Verder verwacht ik een aantal dagen vrij te moeten nemen omdat er operatie voor mijn moeder gepland staat en ik misschien wat Mantelzorg ga doen. Dus dat gaat ook alweer van mijn te kunnen werken dagen af.

En ik merk nu dat ik af en toe een Baaldag zou willen nemen. Omdat het werk tamelijk eentonig is en ik er soms gillend gek van word. Of van de stompzinnige  transparante managementskills van mijn werkgever. Nog sneller werken. Voor hetzelfde lage loon, op een nul-urencontract.  En als extraatje ligt er dan een koekje van de Makro voor je klaar. Je bent de topperrrrrrrrrrrrrrrrr van de dag als je het target haalt en de loser van de dag als je dat niet doet. Je krijgt nog steeds niets extra's voor het Topper zijn. Gelukkig ook niks minder voor loser haha.

Maar ja...wat kost zo'n baaldag dan? Of moet ik gaan denken in termen; wat is het rendement van een Baaldag?

Af en toe is de rek eruit.  Ik ben ook maar een mens en soms wil ik meer dan ik me kan permitteren momenteel.

Er staat geen vakantie in de planning, - niet werken is geen geld - , geen uitjes, geen cursussen of workshops, of gewoon simpel even een autoritje, gewoon lekker rijden met de radio keihard aan of weet ik veel wat ik vroeger allemaal kon doen om mijn zinnen te verzetten, dus moet ik extra creatief zijn om toch mijn zinnen te verzetten. En ik weet inmiddels dat ik van hele simpele dingen al heel erg blij kan worden. Een diamanten ring bijvoorbeeld.

Het tuinseizoen is weer geopend!!

Sowieso omdat op de BBC Gardener's World alweer is begonnen (voor de liefhebbers op vrijdagavond op BBC 2). En zo lief, Monty - de presentator - heeft er nog een hondje erbij. Naast zijn trouwe hond, Nigel (wat een heerlijke naam toch hahah -Nigel Slater, Nigel Havers, etc etc). Nell heet ze.



Altijd goede tips en niet van die gesponsorde tips zoals in Nederlandse tuinprogramma's waar ze je tuin verbouwen door er gewoon honderd nieuwe volgroeide planten en struiken en wat vlonders in te gooien. Maar dit programma heeft me veel geleerd over snoeien en vermeerderen van al bestaande planten en wanneer. Kijk het al vele tientallen jaren. En natuurlijk ooit met de helaas overleden Geoff. Die de R niet kon uitspreken. Fijne man.

Lees trouwens dat Monty (alleen die naam al is toch heerlijk!) last heeft van depressies en in de wintermaanden gebruik maakt van zo'n lamp. En dan nog soms hoopt dat er een injectie was die hem gewoon een week liet slapen. Dat zou je niet denken als je hem ziet; energiek en enthousiast. Zo kan de schijn bedriegen en is wat je ziet, niet altijd wat je krijgt.

Vandaag mijn tuinmeubels (klinkt groots he...maar gewoon 2 stoelen en een tafeltje) onder het zeil vandaan gehaald en neergezet. En de rest van de dag heerlijk gewerkt in de tuin. Aan van alles en nog wat, maar vooral het buiten zijn, in de zon, dat is zo heerlijk.

En tussendoor krantje lezen, boek lezen, snoeien, harken, verpoten, gras maaien...Nou Hendrik Jan de Tuinman is er niks bij. De grote groene kikker die ik van een hele lieve blogger kreeg grijnsde me toe: Lekker he...buiten zijn!

Gisteren een heel eind gefietst en ik dacht ook even te gaan kijken in een tuincentrum in een gemeente verderop. Was het gesloten!! Er komt een andere firma, maar dat duurt nog 2 weken. Jammer. Altijd leuk om ideetjes op te doen.

Liep ook nog een supermarkt in een ander gedeelte van ons dorpje in, maar daar waren de prijzen veel hoger dan bij de plaatselijke supermarkt dus alleen een preitje gekocht om brocollisoep mee te maken. De brocolli had ik nog.

Mijn vriendin kwam met een briljante oplossing voor het bioscoopbezoek: Ze had nog bioscoopbonnen liggen. Ze begreep helemaal dat ik aangaf niet uit eten te kunnen en ook nog naar de bios te gaan en het was fijn om na de film nog een tijdlang met elkaar te praten. Over wat nou echt belangrijk is in het leven. En ook dat het leven wat je nu zomaar voor lief neemt zomaar kan veranderen. Daar hebben we allebei van geleerd. Door schade en schande.

Gelukkig wel zwijmel

Stond ik vanochtend op en voelde ik me niet zo jofel. Een beetje teveel nare gedachten in het hoofd.

Maar voordat ik mijn benen uit mijn bed zwaaide - gestoken in zo'n ouderwetse geruite mannenpyama - bedacht ik me dat ik 2 keuzes had; of ik zou de hele dag me zo blijven voelen, me wentelen in oh oh oh wat ben ik toch zielig, of ik ga als de sodemieter lekker douchen, genieten van een vrije dag en vooral kijken naar wat me vreugde brengt.

Dus eerst met een lekkere geur douchen en daarna de dag beginnen en maar zien wat we allemaal tegenkomen.

Dus kiezen voor "happiness" en zo direct een lekker kopje koffie maken. Het feit dat ik dat nog steeds kan, dat er genoeg voorraad in de kast staat om nog een week geen boodschappen te hoeven doen (nou ja...een komkommer en wat sla dan), dat is toch heerlijk!

Dus kijken naar wat er allemaal wel is.

Schaamte

Een vriendin stuurde me een lief appje waarin ze voorstelde om gezellig naar de bioscoop te gaan en daarvoor een hapje te eten.

Liep ik een paar dagen rond met wat moet ik daar nou op antwoorden. Want ik vond het uitermate lief en leuk, maar mijn financiele manager riep me luidkeels toe dat het niet kan. Echt niet. Er liggen nog 2 nota's die betaald moeten worden en je salaris is ook nog niet binnen. En je hebt natuurlijk 2 maanden achter de rug met veel minder inkomen. Dus het kan niet. En deze maand ook nog de waterschapsbelasting en de rekeningen voor verzekeringen. Dus dure maand.

Ik schaamde me dus om te moeten doorgeven dat ik daar geen geld voor heb. En toch maar gedaan. Dat ben ik wel verplicht aan de vriendschap. Maar man man man...dan voel ik toch wel eventjes heel klein.

Ik weet dat dit nergens voor nodig is. Ik verdien mijn eigen brood (nou ja..havermoutpap), heb geen achterstanden, geen schulden. Dus geen reden om me te schamen.

Maar de gewone dingetjes; eventjes naar de bioscoop of een hapje eten. Dat kan niet meer.

Nou ja...genoeg gezeverd. Nog een dagje bellen en dan is het weekend! En de takken van de gevonden kastanjeboomtak, lopen al uit!! (in een vaas hoor...buiten nog niet).

Internationale Vrouwendaggedachten

Wel handig dat de spaarrekening waar ik niet zo snel bij wil kunnen, nu helemaal niet toegankelijk is  want ik kan mijn, in steno opgeschreven, wachtwoord niet meer ontcijferen. Wat ik dacht wat er stond, is het niet. Ga mijn Schoevers geld maar terugvragen.

En dan moet je daarna - om een nieuw wachtwoord aan te vragen - ook nog je geheime vraag beantwoorden. Weet ik geheel niet meer wat die geheime vraag was, laat staan het antwoord!

Een luxe probleem, want ik HEB nog een klein beetje spaargeld. Teveel, net te veel, om voor vrijstellingen in aanmerking te komen, maar goed...soit.

Dus maar even van een ander potje wat overgemaakt, want ik moet toch echt weer een busabonnement aanschaffen, anders kan ik niet naar mijn werk. Helaas krijg ik nog steeds mijn reiskosten niet vergoed.

En ja; ik weet dat ik gewoon met de klantenservice contact kan opnemen hierover dus luxe-probleem is oplosbaar.

Tot zover de dienstmededelingen.

Vanochtend weer zo ontzettend heerlijk gewandeld. Het bos was lekker beblubberd door de honderden deelnemers van de Moddermeesters. En men was druk bezig om hele bossages te snoeien of geheel weg te halen. Konden we opeens de Golfbaan erachter zien liggen. En de ballen.

En tsjonge wat heerlijk om thuis te komen en dat het dan ontzettend hard begint te regenen. Kopje koffie maken, mijn gerookte makreeltje voor een gedeelte opeten. Zoals Jeroeneke zou zeggen: Zalig he!

Lekker de taak van vandaag van de Flylady gedaan (ik noem het altijd Mindfull poetsen) en vanochtend vroeg al direct mijn rondje Bless the House (wat ik voorheen op maandag deed, maar we zijn flexibel dus doe ik dat gewoon op mijn vrije dag) afgehandeld.

Nog een beetje studeren, beetje bakken, beetje breien en gewoon een fijne dag hebben. En niet teveel malen. Dat mag de koffiemolen doen.

Glimlachen op zondag

Fijne zondag vandaag.

En dat is niet alleen omdat mijn eerstgeborene jarig is vandaag. Of dat het onafhankelijkheidsdag, dus Nationale Feestdag,  is in het land van haar vader. Waar de naamdag vandaan komt.

Beetje studeren, beetje lezen in mijn gratis dikke zaterdagkrant, nog meer lezen in mijn gratis Flow (wat een moooooooi en inspirerend blad), genieten van een roodborstje in mijn natte tuin, een merel die zich droogschudt, een kat die de tuin inspecteert.

Blij zijn dat we online kunnen communiceren of ouderwets (nou ja...ouderwets) via de mobiele telefoon. De een in het hoge noorden, de ander in het diepe zuiden over de grote Oceaan en weer een ander een half uurtje rijden verderop.

Blij dat ik een zeer goed e-boek zomaar gratis lees gewoon op mijn smartphone.

Blij dat ik me niet uit het veld slaan door mijn immer slinkende spaarpot. Zoals Najib al zong: Alles komt goed.

Genieten van de finale van Meastro met de geweldige Leona Philippo!!

Genieten van heerlijk warm douchen met een lachende Boedha-geur  hahahaha.... geen reden om mee te zingen met onderstaande gematigd pessimist dus! Nou ja...genoeg te vinden hoor, maar die afslag neem ik gewoon niet.

Modderige zwijmel

Omdat ze hier in de buurt dit weekend lekker door de modder rennen, klauteren en  tijgeren, leek me deze wel passend. Mud on your face!

En ook omdat ik op mijn middelbare school een jongen in mijn klas had die een mega fan was van Queen. Kwam ik bij hem thuis om naar zijn Queen platen te luisteren. En de hoes met een zwaan te bewonderen. Die hij nagetekend had.

Dag werkweek, hallo weekend!

Alweer een dag overleefd op mijn werk. Had vandaag nog meer  voicemails dan gewoonlijk in mijn bestand. Dat betekent dat je per 10 seconden een voicemailbandje hoort en dat wel een uur lang. Dus constant afboeken op de code voicemail en het liefst zo snel mogelijk, want tijd is geld in onze branch.


Dit is de is de voicemail van...
Dit toestel kan uitgeschakeld zijn..
U bent verbonden met de voicemail van...
Neem na de toon uw bericht op.
Goedendag, dit is de voicemail van...
Dit mobiele nummer is niet in gebruik
You've reached the voicemail of..
Dit is de Vodafone voicemail van..
etc
etc
etc

Leuk om de stemmen van de stemactrices (het zijn altijd vrouwenstemmen) te herkennen en soms een mooie Belgische stem.

Kunnen we voicemail-bingo doen. Nou ja...ik doe dat dan in mijn uppie in mijn werkhokje. Ook leuk.

Dag van de metereologische lente.

Daar merk ik misschien van dat het in mijn hoofd steeds vaker wat minder donker is;
Dat in een vaas een paar gesnoeide takken van de Kersenbloesemboom dapper staan te bloeien;
Dat ik met licht weg ga en met licht weer thuis kom;
En het minder erg vind om alleen te zijn;
Dat ik minder streng ben voor mijzelf; misschien moet ik het milder noemen;
Dat ik op mijn werk op diverse projecten ingedeeld ben en in de ochtend niet weet waar ik in de middag eindig en het nog grappig vind ook; Kan ook mijn rare gevoel voor humor zijn natuurlijk;

Wat merken jullie van de eerste dag van de Lente?

Nationale Luizendag vandaag!

Gelukkig hoefde ik daar vandaag niet actief aan mee te doen, want geen jonge kinderen en dus veel minder kans op hoofdluizen. Maar als ik het woord luizen lees, krijg ik direct jeuk. Brrrrrrrrr!! En de geur van die shampoo. Wat een lucht!

Iemand ooit luizen gehad?

Die andere soort schijnt zo bijzonder te zijn dat je ze mag komen brengen bij een Universiteit, mocht je hebben ze hebben opgelopen, ter bestudering.

Ben benieuwd wat het morgen voor "Nationale Dag" is....

Nationale Complimentendag 2016

Complimenten voor alle zes mijn trouwe lezers!