Oppassen op de kleindochters afgelopen weekend want hun vader moest onverwachts werken en had de kinderen dit weekend. Zijn moeder was ziek en dus werd ik te hulp geroepen. Prima; breng ze maar.
Vouwblaadjes ahoy!
Luiers nog genoeg in de kast dus kom maar door. Blij dat ik ze heb, want hij bracht ze zonder spullen of luiertas. Maar niet voor 1 gat te vangen (meer). En niet zeiken, want dat heeft toch geen zin. Lekker genieten van het mogen oppassen.
Nul schermtijd. Grote plus!
Lekker naar een speeltuintje in de buurt. Kennelijk sliep iedereen uit, want er was niemand. Daarna ging het regenen dus goed besluit om voor het middagslaapje te gaan. Even wat eten. Jongste speelde hamster. Alle druiven in de wangzak. En daarna vouwen, knippen (oma...het haar van de Barbie ook. Is stom. Kort is leuker) tekenen. Spelen. En voor ik het wist werden ze alweer opgehaald. Uiteraard niet heel erg op tijd, maar ook daar had ik al rekening mee gehouden. Kinderen allebei wat snotterig.
Toen F1 kijken, maar dat liep minder fortuinlijk af voor Max en zijn team. En dan was het alweer bijna avond. Tijd om dingen af te ronden. Lunchpakket te maken voor de dag op kantoor en verder ver vooruit te kijken en strategische besluiten te nemen wat betreft werk.
Een 'gezellig' etentje na werktijd staat er op het programma binnenkort, ergens in de rimboe als je geen auto hebt, waar ik dan eerst 1,5 uur voor moet reizen en daarna weer 1,5 uur terug met het OV. Heb ik daar wel echt zin in? Nou, eerlijk gezegd helemaal niet. Maar hoort er een beetje bij dat socializen. Kennelijk. De reiskosten mag ik denk ik zelf ophoesten. Een opeens opkomende aanval van broekhoest voorwenden?
Afbeelding van Wilfried Pohnke via Pixabay
Wat zouden jullie doen? Het is geen verplichting he...gewoon onder het mom van oude (heel veel) en nieuwe collega's en de baas bij elkaar komen. Oh ja, de volgende dag moet ik gewoon weer werken. Voel me nogal sukkelig dat ik zo enorm voel dat ik hier totaal geen zin in heb, maar het als een moetje ervaar. Moetje...ben je fucking 60+ en dan nog steeds dingen doen omdat het 'heurt' of omdat je 'erbij' wil horen. Of niet wil afwijken van de norm.
Bah!...stop daar nou eens mee!
15 opmerkingen:
Bah!...stop daar nou eens mee! ====Je zegt het zelf al! Als jij niet wil gaan dan ga je toch gewoon niet! Het leven is te kort (op onze leeftijd ^^) om nog dingen te doen die moeten! Werkse vandaag! Von.
Het kost je drie uur reistijd en dan ga je ook nog met tegenzin... Reden genoeg om niet te gaan, toch?
Ik zou me er ook aan onttrekken, hoor. Heb je zo'n warme relatie met je collega's dan? (En die relatie wordt van niet warmer als jij plichtmatig komt opdraven.)
Bij ons is er mix van auto-rijders en OV-ers. In het enkele geval dat een locatie voor zo'n bijeenkomst niet gemakkelijk met het OV te bereiken is, zijn er genoeg auto-rijders die aanbieden dat OV-er kan meerijden. Jammer dat dat blijkbaar niet bij je collega's met auto opkomt. Ik zou zeggen: Goh, jammer, ik heb al een andere verplichting. Volgende keer komt het misschien beter uit.
En als die verplichting op de bank hangen en een detective kijken is... jij bent de baas over jouw agenda!!
Je hoeft niet overal aan mee te doen en je hoeft ook niet altijd een verklaring te geven. Gewoon zeggen dat je niet gaat volstaat ook. Ik houd helemaal niet van dat soort verplichtingen, en snap je tegenzin.
Ha, dat deden ze bij mijn team ook...etentjes op van die onbereikbare plekken. Ik ging niet. Geen zin in verplicht ergens eten waar ik anders ook niet kom, geld eraan kwijt zijn en vooral tijd, mijn tijd. En zoveel collega's bij elkaar lijkt leuk, maar je kan enkel babbelen met die twee naast je, of eventueel nog iemand tegnover...en als dat de "verkeerden" zijn, er geen klik mee hebt, baal je helemaal.
Ik zou heel erg twijfelen, maar uiteindelijk niet gaan!
Dronken collega's (vooral die met de auto) zijn de hel.
Niet gaan, dus.
Marijke
ha Cellie,
nou... je raadt vast mijn antwoord wel: niet gaan!
Alleen maar doen wat goed voor je is en dit is niet goed.
En dan gewoon lekker thuis een mooi maaltje in elkaar flansen. Glaasje erbij en prrrroost!
Niet doen dus!
Ben benieuwd...
groetjes, Marlou
(En je hoeft echt niet uit te leggen waarom je niet gaat. Je kunt gewoon niet!)
Tja, ik ben het niet met alle eerdere reageerders eens.... Vraag is natuurlijk wel: wat WIL JIJ (uiteindelijk)? En: betaalt je werkgever, én is het redelijk bereikbaar, eventueel door meerijden met een collega, al is het maar óf heen of terug - zodat je niet TE lang onderweg bent? En dan moet je écht zelf beslissen... Want het is OOK een manier om jezelf meer bekend en zichtbaar te maken, zo'n "uitje". Om je collega's wat beter te leren kennen. (En nou ja, het is natuurlijk ook gewoon werk...).
Broekhoest is heel vervelend,dat snapt iedereen......
Wij hadden van die "team-dagjes". Nooit mee geweest. Ik vond het zonde van het geld
Bij dit soort evenementen ben ik enorm egoïstisch, ik ga dan namelijk niet en ik verzin ook geen smoes. Ik vertel gewoon dat ik het niet leuk vind. Dat is de beste strategie wat mijn betreft, want dan kan je nooit betrapt worden op een leugentje. Ik bepaal mijn eigen agenda buiten werktijd! Vind dat ik daar oud en wijs genoeg voor ben!
misschien kun je meerijden, anders lekker thuis blijven.
Een reactie posten