Takkewijf

Op weg naar de supermarkt zag ik dat iemand bezig was met een gebroken, hele dikke tak, van een Kersenboom eraf te zagen en in kleine mootjes te hakselen. Wat een mooie takken, op de terugweg maar vragen of ik er eentje mocht hebben. 

Met de supermarktboodschappen in mijn bejaardenboodschappenwagentje (zo noemden mijn kinderen dat Ikea-ding al 20 jaar geleden) liep ik terug, zag mooie takken ook bij de bloemist en hoera! Er lag nog 1 minitakje op straat bij de Hakselaar. De rest was al weggehakseld.

Maar die ene tak betaal je bij de bloemist zo 6 euro voor. Ik had 'm gratis! Blij mee. Thuisgekomen, de tuindeur lekker open, de weekendkrant werd ik niet vrolijker van, dus laat maar even liggen, tak bijgesnoeid en wat een beauty! Alle potten en vazen van de kringloop trouwens, jaren terug al. En nu zijn die kleuren opeens 'hot'. 

Ben blij dat ik nog steeds in staat ben om te kijken wat er allemaal wel kan en mag. In vrijheid. Laat ik vooral dat laatste goed beseffen. Ik kan neuzelen over een gratis tak. 

Mijn dochter is binnenkort jarig. Ze viert het niet zei ze, gaat zelfs vasten (nog wat in te halen gaf ze aan) en de kinderen zijn bij hun vader dan, dus even gezellig samen koffiedrinken zit er niet in. Maar die verbondenheid zit 'm in andere dingen hoop ik. Dat ze dat voelt.