Las een artikel in de krant over een boek over het leven na je 60e. Nu leef ik dat al een tijdje, dus ben wel ervaringsdeskundige.
Een van de zaken die je zou moeten aanpakken is het zogenaamde Death cleaning (opwekkende titel zeg!). Je rommel opruimen voordat je naasten dit na je dood allemaal nog moeten doen.
Als ik even terugkijk naar hoe dit ging bij mijn moeder - die nog niet eens dood is hoor, maar wel keurig opgeruimd naar een verpleeghuis is, dan weet ik dat alles waar zij waarde aan hechtte, het merendeel van de kinderen er niets mee had/heeft.
Meubelen, die mijn moeder altijd heel graag antiek noemt, maar waarvan er 13 in een dozijn zijn in Kringloop Nederland. Dingen die juist weer bijzonder waren, die donderde ze weg, want daar zat voor haar een nare herinnering aan haar man en zijn familie aan. Een schilderij van een redelijk bekende schilder van Schapen wat altijd bij mijn Opa en Oma aan de muur hing en mijn vader na hun dood aan zijn muur hing...zodra mijn vader uit huis moest vanwege Alzheimer en psychische ziekte, verdween het schilderij van de muur. En het kastje waar het onderhing, want ook van die kant.
Ja...ze had het maar verkocht. Voor een appel en een ei, want ze hield niet van dat schilderij. Nu hing er een lelijk bloemenschilderij. Nog net niet painting by numbers, maar zoiets.
Er is niemand van mijn broers en zussen die zijn woonkamer heeft ingeruimd met antieke meubelen of van die tapijtjes over de tafel. Ook haar kastje met snuisterijtjes op poppenhuisformaat, hangt nu bij haar in haar kamer in het verpleeghuis.
Ze had vanuit de familie wel een mooie notenhouten kast geërfd. Die stond stampensvol met oude serviezen. En Engelse porceleinen kopjes. Een taartbordjes.
Maar goed; gaat over wat IK allemaal in huis heb waar ik niets mee doe en waar mijn kinderen al helemaal niets mee hebben.
Dus kan dat weg?
Mag dat weg?
Ja dus.
En hoe dan?
Doe het vooral SMART.
Al zo blij dat ik toen ik een auto voor Texel had gehuurd ook nog een paar grote zaken weg kon gooien bij de milieustraat (kapot, dus geen nut voor de Kringloop). Een beetje netter in de kamer waar het opgeslagen lag.
Nog wel wat rondes opruimen te gaan. Maar ja, dan heb ik wel weer iets te doen in de donkere wintermaanden.
Jullie ook aan het opruimen, weggooien of juist bewaren?
7 opmerkingen:
Ik ruim graag op. Kledingkast en boeken kast vorige week gedaan. Mijn handen kunnen niet meer breien of borduren. Dus alles wat er nog lag naar kringloop gebracht. Naaidoos ook uitgezocht. Oude zilveren sieraden kapot of met naam van vriendje in mijn jeugd verkocht.. mijn kinderen mochten eens denken dat dat nog een liefde was waar ik nog naar verlangde, want altijd bewaard. Servieskast kijk ik ook na, want er wandelde af en toe ook een schaaltje uit de kringloop weer naar binnen en genoeg is ook hier genoeg. Ik vond deze week een nieuw regenjas. Oude jas die sleets is geworden in zak in container. 1 goede regenjas aan de kapstok is genoeg. Bieke
Regelmatig is hier een opruimronde. Maar ook een man,die weer van alles koopt bij de kringloop
Mijn ouders zijn zo'n 20 jaar geleden begonnen met de Grote Opruim, toen de grootste slaapkamer opnieuw behangen en geverfd moest worden en ze moesten beslissen wat er met de collectie modelspoorcatalogi en kunstboeken moest gebeuren. Ze hebben toen besloten die allemaal te verkopen (leuke hobby voor mijn gepensioneerde vader) en toen alles weg was hebben ze ook de kast verkocht. Daarna zijn ze altijd door gegaan met opruimen /doneren / verkopen.
Ook nu mijn vader is overleden gaat mijn moeder nog steeds door. Regelmatig een kast of plankje leeghalen, schoonmaken en beslissen wat er terug mag. Er staat eigenlijk altijd wel een doosje bij de voordeur waarin het bezoek mag snuffelen, of wat ze naar de kringloop brengt, of waarvan ze dingen aan iemand geeft die die hobby heeft (of een famililid met die hobby; ze heeft een enorm sociaal netwerk).
We ruimen gestaag op
Mijn man denkt dat we hier nog wel ruim 20 jaar kunnen wonen, maar zelf gok ik eerder op een verhuizing over een jaar of 15 (ik ben 60, man is paar jaar ouder) als we het geluk hebben gezond te blijven. De vliering is het eerst aan de beurt en dan de zolder, etc. Maar er zijn ettelijke kastjes waarbij mijn handen jeuken en die toch niet leeg mogen. Er wordt vaak gezegd dat je een leeg hoofd krijgt van optuimen, maar omgekeerd is ook waar: je hebt een soort rust nodig om besluiten te kunnen nemen over houden of wegdoen. Misschien als hij wat minder gaat werken, volgend jaar.
Ik vraag mij altijd af of men het ook met de kinderen bespreekt. Mijn ouders hadden ook enorm opgeruimd en er waren dingen weg die voor mij wel emotionele waarde hadden. Dat vond ik erg jammer. Zelf heb ik geen kinderen dus na mij de gladiolen. Ik wil tot mijn dood genieten van mijn eigen spulletjes. Wel zorg ik ervoor dat de dagelijkse voorwerpen wel regelmatig opgeruimd worden en weggedaan. Zoals bijv kleding e.d.
Ook hier wordt opgeruimd en weggebracht, kan nog wel de komende winter vooruit! Opgeruimde kasten gaan hoop ik ook voor een opgeruimd hoofd zorgen. Marina
Ik ben 55 dus nog aan de vroege kant, maar op z'n minst probeer ik minder te kopen. En ik wil ook gaan opruimen, maar mijn hoofd is nog te onrustig.
Een reactie posten