Heerlijk; weekend

Mijn dochter wilde graag met de auto naar de Hoofdstad en daarom heb ik vanochtend wat vroeger de weekboodschappen gedaan, zodat de auto op tijd beschikbaar was.
Was even puzzelen of er nog genoeg geld op de rekening stond en of ik daarmee kon betalen, maar alles weer gelukt.

Heb alweer een hele tijd een aparte rekening voor de boodschappen en dat werkt heel goed. Geen onrust meer door saldo-tekort (of helemaal geen saldo).
Mijn zoon woont sinds kort ook weer even tijdelijk thuis en dat merk ik aan de boodschappen. Meer brood, meer drinken, meer fruit. Gewoon alles voor 3 personen ipv 2. En 3 volwassenen.

Daarna lekker de zaterdagkrant doorgespit met een grote koffie verkeerd. Heerlijk!

Toen inspiratie om eens lekker te snoeien in de tuin en gewerkt tot de groenbak propvol zat. Ook weer fijn.

Stukken fijner dan het geneuzel op werk. Over je aan de regeltjes houden, want anders wordt de baas boos. En die baas houdt van regeltjes en voelt zich al snel gepasseerd (dat heb je als je geen echte manager bent, maar een amateur die blij is met de naam manager op het visitekaartje). Inhoud aan de baan geven dat is tot op heden nog niet gelukt. Wel dat iedereen in het team regeltjes krijgt. Doe dit, vul dit in, vul dit aan, werk dit uit bla bla bla. Het gevolg is dat dit team leden kent die zich elke week minimaal één keer verslapen, de tram missen, de bus over het hoofd zagen of gewoon zich te slap voelen om te komen werken en zich ziekmelden.
Lijkt mij als manager dat je hier toch iets mee moet...maar dat gebeurt niet. En dan krijg je last van de glijdende schaal. Zeg Baas...ik ben wat later gekomen, dus nu ga ik wat eerder weg!
En de hele dag Wordfeud spelen of de status op Facebook bijwerken of 20 per dag een babbeltje bij de collega's.


Gisteren had ik een borrel met een aantal mensen die ik van vrijwilligerwerk ken. Altijd gezellig maar nu was één van de leden na maanden nog over de rooie over wat er op een andere borrelavond was gebeurd. Daarna hebben we het er over gehad en iedereen dacht dat het klaar was en uit de lucht...Wij waren het dus allang weer kwijt en hechten er niet zoveel waarde aan als dit lid deed. Tot tranen aan toe..en alweer de hele zaak oprakelen. Pffff...jongens...het is een gezelligheidsclubje; geen therapie!

Ga zo direct maar eens iets ontspannends doen.

Cocon van vet

Net de laatste aflevering van Obese bekeken.

Uiteraard de succesverhalen met bewondering bekeken, maar ook gekeken naar de dames die het niet hebben gehaald. Een dame die vorige week in de uitzending zat kon nu eindelijk de energie opbrengen om met haar gezin weer dingen te ondernemen.

Voorheen lag ze veel op de bank en moesten haar dochters het eten koken. Dat heet volgens mij niet dik zijn, maar depressief.

Ook gaf ze aan al eerder 60 kg te zijn kwijtgeraakt, maar ze wist kennelijk waar ze die had verloren en de kilo's weer opgehaald en er weer bijgegeten. Ik vraag me echt af wat dat met je lichaam doet. 60 eraf, 60 erbij, 60 eraf...10 erbij.

Ben reuze benieuwd hoe de kandidaten over een jaar ervoor staan. Hebben ze deze gedragsverandering kunnen handhaven? En het sporten kunnen inpassen in hun agenda?
Nu er niets meer als beloning is, blijft het gewicht eraf? Beloon of straf je jezelf niet meer met eten?

Ben vooral geinteresseerd omdat ik mezelf in al deze kandidaten herken. Niet zo dik, maar wel erg dik en ook wel kandidaat om die knop te vinden. Die knop die volgens mij verbonden is met de draad 'houden van jezelf'. Nog even zoeken maar.

Maar goed; de werkweek wacht weer. Ga mijn werklaptop dus afsluiten en eens kijken wat voor power-outfit ik morgen aan ga doen.

Trusten