Wel een droom over mijn vader gehad, misschien gaf dat wel het mineurgevoel.
Misschien ook omdat ik op mijn werk meerdere malen op de helft van de werktijd van het leuke project af werd gehaald, want toch wel genoeg (teveel) uren gemaakt en mocht daarna op het stomste project wat we hebben hersenloos bellen (gewoon oplezen wat er staat en maar doordrammen). De andere collega's niet - en die maakte nog fijn een hele dag met echte gesprekken vol.
En door het wisselen van systeem mis je zo 10 minuten werktijd. Want systemen opstarten dat doe je ook maar in je eigen tijd. Gelukkig poep ik altijd thuis, dat scheelt een hoop.
Vanochtend toch maar nog even doorgeslapen, wat niet echt goed lukte, dus maar even naar een hoorcollege over Filosofie geluisterd waar ik ook niet opgewekter van werd en zeker niet toen ik regen op mijn raam hoorde tikken. Getver.....hoewel het lijf het niet wilde, wilde mijn geest zeker wel lopen vandaag. Vooral omdat ik weet dat ik die andere blik op zaken van Man met Hond hard nodig heb. En de beweging.
Dus me uit mijn bed gesleept, wassen en aankleden hoppa, toe maar...start de dag! Gelukkig appte Man met Hond of ik er weer zin in had (lopen dan) en we ietsje later gingen, want dan zou het droger zijn.
Al lopend kwamen we een setje kamelen tegen die bij een circus hoorde. We verbaasden ons erover dat er een circus met dieren stond, want dat mocht toch niet meer in Nederland? Het was een buitenlands circus en alle honden sloegen aan toen onze hond (haha...ik noem zijn hond al onze hond) langs liep. De kamelen zagen er overigens goed verzorgd uit. Volle bulten zeg maar. En altijd leuk om een roedeltje kamelen in het wild te zien op een druilerige dinsdag.
Werden we opeens aangeklampt door een jonge vrouw. Of ze wat mocht vragen. Ze was journalist van een landelijk dagblad en of we onder de indruk waren van wat er gebeurd was hier. Uhm???
Dat ongeluk met die pony's van het circus en wat wij daarvan dachten. Goh...zo hoor je nog eens wat en tsja...dan mis ik mijn krant en het feit dat ik niet zoveel meer tv kijk.
Nu thuis..er komt niet veel uit mijn handen merk ik...ga zo direct nog even een stapeltje slopen strijken.
En eigenlijk zou ik het liefste vanaf morgen nooit meer naar mijn huidige werk hoeven. Dat gelieg tegen klanten dat wij allemaal onze diploma's hebben en dat het nu zo rustig is op de werkvloer omdat iedereen elders aan het werk is. Niet omdat dit het hele assortiment is wat een nul-uren contract heeft. We zijn gewoon een klein bedrijf met Rupsje-nooit-genoeg aan de leiding. Natuurlijk ben ik niet zo naief dat ik snap dat in heel veel bedrijven de waarheid wat mooier verpakt wordt dan hij is, maar dit staat me zo tegen omdat wij, de werknemers, in ons gezicht uitgelachen worden. Wel grote opdrachten binnenhalen, maar ons er niet naar betalen of waarderen.
Volgens Man met Hond kan mijn baas dit soort dingen doen omdat ik/wij daar braaf aan mee doe. Elke dag verleg ik mijn grenzen weer vindt hij. Voor dat tientje. Klant weet niet eens dat wij een tientje per uur betaalt krijgen en dat niet inloggen op tijd, betekent dat wij minder betaald krijgen. Dat ik moet uitloggen om even naar de wc te gaan. Maar dat ik vanuit mijn werkervaring en instelling wel mijn werk goed en zorgvuldig wil doen, zelfs voor dat tientje. Dat als de klant aanbiedt om even koffie voor ons te halen, wij tegen hem zeggen dat we alleen maar in de pauze koffie in de kantine mogen drinken. Niet op de werkplek, want je zou eens een kop koffie over je PC uit het jaar 2000 knoeien. Allemaal volwassen mensen he.
Mijn wereld staat zo ver van de klant af, dat hij zich dat niet kan voorstellen. Kon ik me ook niet toen ik nog een 'normale' baan had. Jammer genoeg heb ik door schade en schande moeten ervaren dat veel managers kunnen liegen alsof het gedrukt staat. Andersom ook, maar ik heb het nu even vanuit mijn perspectief.
En ik voel me een loser dat ik hier weer klaag, maar er kennelijk nog steeds niet in geslaagd ben om iets anders te vinden. Loonslaaf dus. Gaan mijn collega's straks met vakantie en kunnen zij zich weer opladen; dan ben ik wel goed genoeg om fulltime op dat project ingezet te worden en zit ik daar weer te braafkazen voor mijn buffer en zonder vakantie.
Man....Wat krijg ik een hekel aan mijzelf. Dat gezeur van mijzelf.
Wat is dat voor onderdanig gedrag voor iemand van 50+? Oh ja...voor iemand die niet financieel onafhankelijk is.
Eigen schuld kennelijk.
Ben als troost maar de bonenbrownie van Valhalla aan het bakken. Met walnoten erop. Om me eraan te herinneren Not to go Nuts. En morgen voor het Suikerfeest van Schoonzoon en dochterlief.
11 opmerkingen:
Het doet me pijn om te lezen hoe het er op je werk aan toe gaat. Ik zou oprecht willen dat ik iets voor je kon doen. Je op kon vrolijken of aan ander beter betaald werk helpen. Ik kan het alleen niet. Ik kan alleen met je meeleven op afstand en je -ondanks alles- een heel goed suikerfeest toewensen.
Wil jij eens ophouden met zeuren dat je zeurt?
Wat is er mis om het van je af te schrijven?
Lucht het je op? Nou dan. Het is jouw blog, jouw leven dus mag je erover schrijven.
Ik vind je juist hartstikke moedig en een doorzetter.
Verder sluit ik me aan bij voorganger.
Ik zou je ook blij willen maken en willen helpen maar ik weet niet hoe.
Dikke liefs van mij.
Je maakte me ook nog aan het lachen met: "Gelukkig poep ik altijd thuis, dat scheelt een hoop", had je die woordspeling zoo bedacht?
Citroenvlinder kennende schieten zulke woordspelingen haar ter plekke binnen. :). Oh, wat wens ik je ook een betere baan! Met jouw humor alleen al moet er geld te verdienen zijn. Zou je jouw contact en bijbehorende voorwaarden niet eens aan een advokaat voorleggen? Ik heb een tijdje terug ergens gelezen dat een bedrijf wc-pauzes in eigen tijd wilde laten vallen. Die zaak werd verloren. Minimaal twee weken vakantie is ook al verplicht. En ziekte doorbetalen. En bij een nul-urencontract bouw je ook verlofdagen op. Ik ken nog een goeie advokaat in arbeidsrecht.
Misschientoch wat gaan solliciteren,zelfs bij een supermarkt als vakkenvuller voel je je volgens mij beter gewaardeerd, zowel door klant als chef.
Je mag best zeuren. Al hoop ik wel dat je ondanks actief op zoek bent naar een andere baan. Misschien kun je eens kijken bij 50plus werkt. Ik zag ze op Facebook langskomen. Steeds meer jongeren leren door na de middelbare school en met de aantrekkende economie worden jouw vooruitzichten beter. Ik vraag me af of dit soort van werkomstandigheden wel zijn toegestaan. Ik zou zeker advies inwinnen.
Is het geen idee om dit soort praktijken eens anoniem onder de aandacht te brengen van de landelijke media. Wel anoniem bv
E.e.a. zou voor mij en vele anderen zeker een reden zijn om niet met bepaalde verzekeringsmaatschappijen in zee te gaan.
Hoe meer ik over dat 'bedrijf' van jou lees, hoe erger ik het ga vinden. Ik dacht dat uitbuiting iets van derde wereld landen was, maar hier is het ook nog volop aan de orde. Heb je wel eens informatie ingewonnen bij een wetswinkel of dit allemaal zomaar mag? Ik vind het toch heel bizar klinken allemaal. Ik geloof je zeker wel hoor dat is het niet, maar dat dit soort praktijken gewoon maar kan in Nederland.
Als reactie op Ineke: toen ik hielp een vriend, die uit nood een waardeloze baan aangenomen had omdat hij liever 's nachts ging schoonmaken dan bijstand kreeg, na vier weken de bizarre omstandigheden niet meer aan kon en ziek thuis zat. Ik zei toen tegen zijn uitkeringsvertrekker " Ik wist niet dat zulke praktijken nog bestonden". De jongeman antwoordde: "dat zulke praktijken WEER bestaan". Ook zij komen dus vaker de nieuwe uitbuiting tegen... Ik zou zeggen Citroenvlinder.. zorg dat zeer snel wegkomt. Je KAN anders. Randstad 50+, daar heeft een kennis van mij, net als jij een paar jaar zoekend, een leuke baan gevonden. Goh, zit ik me bij me ochtendkoffie boos te maken op zulke bedrijven!
Ik blijf me, net als je andere lezers, verbazen over de toestanden op je werk.
Het is bijna niet te geloven dat zulke dingen gebeuren.
Kan me voorstellen dat je daar van in mineur raakt.
Ik vind het heel knap dat je dit volhoudt.
Hihi dat vond ik zo grappig dat ik het zelfs aan manlief voor las.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel!!!
Een reactie posten