Lekker, na het werk weten dat er een schaaltje met Hutspot op je wacht in de koelkast. Alleen nog maar in de oven te schuiven, ik maakte er kaasschnitzels bij en heerlijk eten. Maakte de dag ervoor een grote pan en een derde portie ging de vriezer in.
Na het werk de oven aangezet, mijn lunch alvast voor de volgende dag klaargemaakt, ovenschotel in de voorverwarmde oven en dan weten dat met een half uurtje ik zo kan eten. Zalig!
Druk druk druk, maar had me voorgenomen met niet (meer) gek te laten maken. Voor mijn eigen gezondheid.
Uiteraard nog een aantal spoedgevallen; allemaal tegelijk en allemaal tot het laatste moment gewacht om ons in te schakelen. En dan nog zeggen dat je wel kijkt of je op de afspraak kan komen. Tsja...dan raken je kinderen toch gewoon dakloos? De urgentie was kennelijk niet echt doorgedrongen.
Plus nog twee collega's waarvan we hoorden dat zij voor langere tijd uit de running zijn en dan niet door de griep maar door de werkdruk, gecombineerd met privé-problemen, De griepgevallen tel ik niet mee. Totaal drie in dat soort kreukels en dan vraag ik me af of er geen lampje bij HR gaat branden. Oh nee, het licht brandt wel, maar er is al jaren niemand echt thuis. Niet voor ons, wel voor het management.
Onder het eten keek ik naar aflevering 1 van Het Mondkapjes Goud. Hoe ook het netwerken-netwerk zijn werk deed. Leerzaam. Hoe te graaien als burgers in nood zijn.
Verwarmend zijn altijd jullie reacties op mijn blog. En stemmen tot nadenken. En soms tot actie.
Op mijn werk trek ik altijd mijn mond open en nee, dat betekent niet dat 'ze' dan opeens het licht zien. Ben gelukkig niet meer de enige, want hoor van andere collega's dat ze ook hun zegje hebben gedaan.
2 opmerkingen:
Dat blijft een drukke tijd met die langdurig zieken. Let op jezelf
Ik moest gisteren bij iemand een boek afhalen. Normaliter mag ik binnenkomen en vaak word ik door haar man nog verwend met een pianola-concert ter plekke. Maar nu hadden we afgesproken: aan de deur, afstand houden. Ik heb zelfs nog naar mondkapjes gezocht, die zie je in het ov nu steeds weer vaker. We waren allebei snipverkouden en haar man had al een stevige griep (tachtigplus, kwetsbare gezondheid).
Mijn zoon meldt dat er op zijn school zowel onder kinderen als onder collega's ook veel griep heerst en dat hij erg vermoeid is. Niet handig want er staat een verhuizing voor hem voor de deur. Voor mijn studie merk ik ook dat docenten pas laat reageren op mails, en zich verontschuldigen vanwege griep.
Pas op jezelf hoor Cellie!
Een reactie posten