Dappere Dodo

En alweer kwam ik er op het laatste moment (nou...laat ik het zo zeggen...eerder had ik er de kracht niet voor) achter dat ik een vrij reizen kaartje had.

Dus bedacht ik me het misschien wel leuk was om met 20 graden in de zon op een terrasje ergens in Maastricht te zitten. Had de NS bedacht dat ze net dit weekend de trein maar tot Sittard lieten rijden. Het vervolg mocht je met bussen doen.

Daar vervloog de zin en de kracht om naar Maastricht te gaan. Maar goed....ergens anders heen misschien? Op het grote station in de buurt bedacht ik me dat het misschien wel leuk uitwaaien in Den Helder was? De trein ging naar Amsterdam, onderweg zag ik op de hele A9 al een file richting strand staan en ondanks dat op de borden stond tot aan Hoorn, ging hij niet verder dan de Hoofdstad. Daarna de trein naar Hoorn genomen en in Hoorn aangekomen bedacht ik me hoe ik nou naar Den Helder moest treinen, op een zelfgesmeerde speltboterham met Pindakaas en komkommer knabbelend. In Hoorn nam ik de trein naar Alkmaar. In Alkmaar leek het me wel prettig even een kop koffie te nemen, ik had nog tijd genoeg. Helaas dacht de dame bij het buffet daar anders over. Op een slakkentempo bediende ze de klanten voor me en ja hoor.....op het perron aangekomen, begon de trein al te rijden en moest ik een half uur wachten.

En in plaats van dan even de stad in te gaan, voelde ik me alweer een sukkel eerste klas. En was ik even het doel kwijt van deze dag, nadat ik zelf het doel alweer als onhaalbaar had gedefinieerd. Alsof ik het niet leuk mag hebben. Dus stapte ik in een trein naar Alkmaar, denkend dat ik vanuit Alkmaar wel weer ergens terecht zou komen, maar in de trein hoorde ik dat er tussen Alkmaar en Uitgeest bussen reden. Lekker aan het werk, ook daar.

En pakte ik in Alkmaar een bus, maar nam de quick quick slow bus die door polders ging, wat me weer deed denken aan hoe blij een oude verkering werd van het mooie landschap alhier en ik helemaal niet blij van hem werd, want ik moest altijd chauffeuren. Lekker goedkoop schat, die lease-auto van jou! Spaart mij mijn auto heerlijk uit...en wat rij je goed, ja...ik kan ook heel goed rijden hoor. Maar sinds ik jou heb, doe ik dat nooit meer. Gek he.

Anyways...na langs vele leuke en overvolle terrasje te hebben gebust, was ik het bussen en reizen eigenlijk, als Dappere, maar eenzame Dodo helemaal zat. En bedacht me wat me altijd opvrolijkte. Nee..niet naar de B ijenkorf, niet op zo'n zonnige zondag, ook niet voor een gratis boek. De Zee...
Dus trein naar Haarlem, daar overvolle trein naar Z andvoort en tsjakka....daar was ze dan; De Zee. En 100.000 andere Dodo's die ook dachten een unieke bestemming te hebben voor een zonnige zondag in Maart.

Geprobeerd om geheel Mindfull te genieten van het zijn aan Zee en die grauwsluier weg te laten waaien, maar man....er stond geheel geen briesje, dus die sluier bleef maar om mijn kop zitten.
Gelukkig had ik ook nog een verstandig appeltje meegenomen en daar kluifde ik een beetje dapper op. Kijk mij het eens gezellig met mijzelf hebben (not!!).

Terug de trein in, waar ik me in Japan waande, als sardientjes in een NS-blik. En daarna vond ik het wel welletjes. De bus terug naar huis genomen, onderweg veel mensen met kluiten modder in hun haar zien instappen en bedenken dat jezelf overwinnen ook op een parcours door de modder kan. Maar  dan wel die modder zichtbaar laten zitten, dan kan iedereen het zien. Note to self: smeer wat modder in haar en sportkleding aan; applaus verzekerd!

Gelukkig was Wilfred die avond nog op tv. Beetje zuur meegelachen toen het ging over overwinnen van angst en omgaan met ontwijkend gedrag en toen maar bedacht dat er morgen nog zo'n zonnige dag was en een nieuwe ronde. Dat ik morgen opnieuw kon kiezen hoe ik me voelde. Misschien een Dodo, misschien een Geluksvogel.

Vanochtend kwam er een pakket en de naamachien is bezorgd. Toch een geluksvogel!

Vrouwendag zwijmel

Op Internationale Vrouwendag een mooie klassieker. Zag dat deze ook al bij een andere zwijmelaar wordt gebruikt, dus heb even doorgezocht naar iets bijpassend et voila!
Ben dankbaar dat mijn wiegje in Nederland stond en ik veel, veel kansen heb om een veilig en goed leven te leiden. Tijd om die eens te gaan benutten.

Nu buiten in mijn tuintje mijn lekker koffie drinken, bedenken wat ik wil gaan doen vandaag en eens kijken hoe ik aan het boekenweekgeschenk kan komen. Volgens mij staat er nog wat op mijn B ijenkorfkadokaart.

Wil graag dat boek van Midas Dekkers aanschaffen. Ben ik kennelijk anaal gefixeerd. Iedere gek zijn gebrek zeg maar.

Vuur

Als de dag begint met een gevoel dat ik liever mijn dekbed over me heen zou willen trekken en de hele dag ingebakerd wil blijven liggen, kan ik een paar dingen doen.

Blijven liggen
Toch opstaan en me nog steeds rot voelen.
Toch opstaan en de wet van Einstein toepassen met betrekking tot Waanzin en eens iets anders doen - waar dan ook.

Het werd dus optie 3.

Ik ging eens lekker met de meubels schuiven, trok een hoes van de bank en al trekkend en schuivend ook nog maar even een bezem en een dweil door de kamer gejaagd en nu staat t anders...en voelt het anders.

Niet dat ik me direct joepie de poepie voel, maar gewoon even een andere indeling van je ochtend helpt. Tegen het inktzwarte gevoel van wat maakt het allemaal een drol uit... Maar ook van wat zeik ik nou dat ik me niet zo lekker voel, mag ik dat wel. Zo errug is het toch allemaal niet. Misschien moet ik wel gewoon een schop onder de riante kont, vind ik het wel lekker even dramaqueen zijn. Ik woon niet op de Krim, ik kan gewoon zeuren over ons kabinet en er gebeurt niets (wat ook weer aanleiding is tot zeuren), ik heb dat dichte dak nog steeds boven mijn hoofd en elke dag eten op de plank en niet eens van de voedselbank! Kijk nou eens hoe relatief goed het nog steeds met je gaat. Je zit echt niet op de bodem. Schaam je dat je je zo voelt!

Inmiddels is het hier geheel betrokken - de lucht dan - en ga ik maar eens een rondje fietsen met het risico op een buitje, nadat ik mijn wasje binnen heb gehangen, wat verse boekenvoorraad halen bij de bieb. Heb ik en beweging en leesvoer. En beide gratis. Wat wil een uitkeringstrekkert nog meer?

Ja zingeving, een betaalde baan, een leuke betaalde baan, maar eigenlijk wil ik gewoon die vonk. De vonk die me weer drijft, richting geeft, die mijn vuur aanwakkert...

Voorlopig toch maar blij zijn met een brandend waxinelichtje in de avond.

Genaaid!

Van de week bekeek ik een BBC serie: The Great British Sewing Bee en opeens realiseerde ik me wat ik altijd zo leuk vond om te doen.

Iets met mijn handen doen, kleding ontwerpen en maken, lekker op mijn naaimachine. Van een lapje stof iets unieks maken.

Nou is de naaimachine die ik heb een heel oudje en hij doet het niet echt goed. Soms grotere steken, soms loopt hij vast. Ik heb hem al sinds ik op de HAVO zat.

Nu wil het toeval dat ik vanwege de overstap naar een andere energiemaatschappij iets mag uitzoeken of gewoon cash mag krijgen, maar dat er in hun cadeaushop een naaimachine staat van een goed merk.

Dus gisteren wist ik wat ik ga uitzoeken. Geen tablet, wat ik eerst dacht....dat komt nog wel een keer, maar iets waar ik echt echt al heel lang aan dacht, maar mezelf nooit gunde. Te duur, te onzinnig.

Dus zo direct maar inloggen en die machine bestellen. Niet te lang nadenken, maar gewoon doen. En daarna dromen van The Great Dutch Sewing Bee.

Ik weet dat ik niet alle technieken onder de knie heb; nooit les gehad en gewoon dingen mezelf aangeleerd door te proberen. Maar ik weet ook dat ik wel degelijk talent heb hiervoor en wat meer bijbels mag denken: niet mijn licht onder de korenmaat zetten dus.

 

Ben al veel te lang met iedereen om me heen bezig. Wat is goed voor kind 1, wat is goed voor kind 2, zou ik mijn zus niet beter kunnen ondersteunen, wat meer tijd in mijn moeder stoppen, terwijl die zichzelf prima kunnen redden. Dus een gratis naaimachine...dat lijkt me een goede investering voor mijzelf.

Wie weet waar ik mezelf heen naai?

Doe maar, hoppa......geen impuls, maar iets wat al 10 jaar op mijn verlanglijstje staat.

Tatoeage

Er moest een monteur voor de verwarmingsinstallatie komen - tussen 00.00 en 24.00 uur zeg maar -  en de heer vroeg mij of ik nog wist wie vorige keer eea had verzorgd. Had hij een tatoeage?

Hij had beter kunnen vragen of hij geen tatoeage had, want, zo gaf ook een artikel in mijn gratis V olkskrant aan, heeeul veel mensen hebben tegenwoordig hun oh zo unieke inktvlek. Ook deze monteur had zijn arm vol laten schilderen. Volgens mij ben je tegenwoordig uniek als je niet een tatoeage hebt. Of een piercing her en der (tel ik de oren even niet mee).

Maar goed; probleem opgelost, monteur was gelukkig lekker vroeg in de middag aanwezig en nu kan ik heerlijk de hele dag weer gaan doen wat me prettig lijkt. Vanochtend alle verplichte nummertjes weer gedaan en wat is de lucht blauw hier! En de zon schijnt zo lekker.

Niet dat mijn vooruitzichten op een baan opeens ook stukken beter zijn, maar mijn stemming wel. Denk echt dat die zonneschijn helpt. En droog, windvrij weer.  En lekker in je tuin peuren.

En een fijn skypegesprek met een broertje in een ander Scandinavisch land. Die me zegt dat hij me al het goede gunt, juist omdat hij van me houdt. Net als mijn schoonzus.

En zicht op mijn budget. Waar ik voorheen toch wel vaak dingen deed en vooral toch maar kocht uit frustratie of onmacht of 'heb ik verdiend', ben ik nu veel meer aan het kijken of echt nodig is, of ik het echt wel wil en zo ja, hoe er alternatieven zijn. Maar hou ik mezelf te lang te strak, dan neig ik uit de bocht te vliegen. Dus is het beter om wat leuke dingen in het verschiet te hebben.

Gisteren liep ik langs de supermarkt en daar hadden ze bosjes tulpen voor maar € 2,--. Nou...dat is bijna budgetneutraal toch?? Dus bosje gekocht, uit de tuin nog wat vulling voor de vaas erbij gezocht en nu blij met bosje voorjaarstulpen. Is het zo simpel? Kennelijk wel.

Ook kwam zoonlief nog even langs. Toevallig weer even over uit het buitenland. Hij vroeg of hij hier zijn dienstoverhemden mocht wassen en die heb ik gisteren voor hem opgehangen en waren vanochtend alweer droog. Hij komt ze denk ik vanavond of zo weer ophalen. Weer leuke verhalen gehoord.

Genoeg geschreven; nu genieten van het werkeloos zijn! :)

Warmtebron

Zonnige ochtend vandaag en vanochtend bedacht ik me dat als ik andere resultaten wil  krijgen, ik dingen anders moet doen. Niet wereldschokkend, maar een kleine verandering kan het verschil al maken tussen lummelen en een lekker voldaan gevoel.

Dus hoppa, na de plas niet nog even terug in bed en e-mail checken en het nieuws bekijken, maar bed opmaken, douchen en sportkleding aan. Daarna Steppen met mevrouw Cher, omkleden en dan even tijd voor Groene Thee en mijn gratis V olksrant. Waar je niet vrolijk van wordt, althans van de inhoud - was het niet honderd jaar geleden dat door nationalistische gevoelens en onderdrukking daarvan ook een wereldwijde brand ontstond - maar goed.  Hoeveel heeft de wereld daarvan opgestoken. Niets.

Maar aangezien ik me heb voorgenomen luchtiger te leven, me niet alle leed van de wereld op de schouders te nemen, stop ik de gelezen krant bij de stapel Oude Kranten en ga wat gras tussen mijn tegels verwijderen. Direct resultaat en nog heerlijk buiten ook. Ook leuk om te bedenken dat ik een stuk tuin op de schop ga nemen en wat en hoe ik dat ga aanpakken. En dat ik dat nu kan doen, juist omdat ik nu geen betaald werk heb. Tel je zegeningen zeg maar.

De tuindeur staat lekker open, de lucht is blauw en over mijn huis vliegen vanochtend een aantal Boeings. Zo mooi om te bedenken dat die bestuurd kunnen worden door dames en heren die ik ken. Zoonlief vliegt een andere route, maar hij vliegt in ieder geval. Dat is toch iets om heel erg warm van te worden in deze tijd van jeugdwerkeloosheid.

Waar ik ook warm van werd was het bericht van mijn vorige energieleverancier. Zoveel geld terug? Ik wist dat ik mijn premie uitgekeerd zou krijgen, maar niet dat ik al die maanden, door zuiniger stoken, zoveel teveel had betaald. Heerlijk vooruitzicht. En ook een goede ondersteuning in mijn huidige energie-beleid.
Het iedere week noteren van mijn meterstanden geeft resultaat. Ik blijf bij de les en kan bijsturen waar dat nodig is.

Eigenlijk geldt dat beleid voor wel meer dingen. Je kop niet in het zand steken, maar bij de les blijven. Soms is het koud, dan heb je warmte nodig. Soms is het warm, dan red je het zonder bijverwarming. In welke vorm dan ook. En soms straal je zelf genoeg warmte uit om je omgeving op te warmen.

En simpelweg genieten van wat de dag van vandaag je te bieden heeft. Een zonnige achtertuin, planten die uitlopen, gras wat geknipt kan worden (en kattendrollen verwijderen). De wijsheid van een hond die Wilfred heet. Kan allemaal.

We zullen doorgaan - zaterdagzwijmel van dronken man in de bus

Vandaag vierde een regiobus feest. De lijn bestond 60 jaar en dus mocht iedereen de hele dag gratis van deze buslijn gebruik maken.

Dus bedacht me dat ik daar een leuk uitje aan kon knopen. Zo maar heen en weer rijden was een beetje manisch natuurlijk en tamelijk doelloos, al kom je wel een eind. Het was helemaal niet overdreven druk en dat terwijl het gratis was, iets waar de meeste Nederlanders toch heel blij van worden. Iedereen kon gewoon zitten.

Dus uitstappen maar bij het eindpunt en had al her en der gelezen over Kenau en dus naar het museum in haar stad geweest waar er een aparte tentoonstelling over haar was georganiseerd. Moedige vrouw en zo jammer dat het woord Kenau nu een scheldwoord is geworden. Ik zou graag wat meer van Kenau in mijn genen hebben.

En ach...ben je toch in de stad dan is het lekker om nog een rondje te lopen. En met het uitgespaarde geld van de busrit jezelf op een kopje koffie & appeltaart te tracteren (jajaja.....zuurpruimen, als ik NIET was gegaan, dan had ik en busgeld en koffiegeld bespaard). Alleen aan een tafel gezeten, diner for one zeg maar en om mij heen kijkend losten de mannen die alleen zaten (geen leuke exemplaren helaas) dit op door driftig op hun telefoon te kijken. Ben ik ook tamelijk mannelijk, want dat deed ik ook. Maar ook gewoon observeren, kijken hoe mensen zich gedragen, het gevecht op een plekje, de Jan-pas-jij-op-de-jas, dan-doe-ik-een-plas echtparen, hele gezinnen, verliefde stelletjes...en ondertussen zicht op de skyline van die stad.

Gelukkig kon ik in het museum ook nog gratis naar het toilet. Ook weer meegenomen. Of eigenlijk achtergelaten. Daarna weer terug naar de bushalte en daar stapte een onzettend dronken, maar vrolijke man in die luidkeels de zwijmel van vandaag zong. De hele busreis door. Waarschijnlijk tot hij aan de eindhalte was.
Ik vond het wel komisch, vooral toen hij de chauffeur vroeg waar het gebak bleef.
Maar ook een soort van mooie zwijmeltekst voor vandaag.

Investering vandaag € 3,95. En oh ja + € 0,85 voor een potloodje van Dille en Kamille...gevaaaaaarlijke winkel.