dinsdag 15 juli 2025

En even niet werken.

Het zou aardig weer worden en ik baalde al in de trein naar mijn werk (die maar een minuutje vertraging had, waardoor ik deze trein, een intercity, nog net haalde) al dat ik dan met mooi weer de hele dag binnen zit. Temeer daar veel collega's vrij waren of thuis werkten vandaag. 

Zo'n zin om ouderwets te spijbelen. Maar ja die cliënten he..

Zag al dat er in de middag geen afspraken stonden, ook niet voor collega's en zag ook dat men onthand was op de woensdag want dan had Sneeuwwitje wederom vrij (hoe komt die aan zoveel vrije dagen?). 

Dus stelde ik voor dat ik woensdagochtend zou komen, maar dan wel deze middag vrij ter compensatie. Dat was ok. 

Voor ik het wist liep ik naar de intercity op mijn werkstation, die ging, maar wel redelijk vroeg, dus doorlopen en oh ja, dat moet ik mijzelf echt aanleren, niet meer tot uur nul op de post blijven en daarna pas opruimen en inpakken, maar alles al van tevoren doen, dan haal ik die trein tenminste nog. Mag ook prima, want ik zat er al vroeg. 

Nu de tuindeur open en lekker niksen. Zonder schuldgevoel. Lezen in mijn bibliotheekboek. Mag en kan.
Even een tukje gedaan. Mag ook. Gewoon genieten van buiten zijn. Pakketje ophalen.

Naar een groot park -Wij noemen dat hier Bos - gefietst en daar heerlijk op een bankje bij het water in mijn boek verder gelezen. Ik waaide wel zowat van de bank af, want heel veel wind, maar lekker. En dat boek is ook heerlijk ontspannend. 




Had gisteren al een Marokkaans getinte saus gemaakt, veel groenten en wat schapenvlees. Vandaag alleen opwarmen dus. Ook fijn. Straks weer voor de vriezervoorraad een portie of wat in een bakje doen. 

Wilde vooral ook vrij omdat er van de week weer een maandelijks overleg staat en ik zie daar zo niet naar uit. Weer horen hoeveel collega's er in de ziekenboeg liggen, dat er op de vacature voor mijn functie nog steeds geen geschikte mensen te vinden zijn, dat de opdrachtgever nog meer van ons wil en mijn leidinggevende daar altijd ja en amen op zegt. Wat voor mij voelt alsof leidinggevende niet pal achter ons team staat. Wat er nog van over is. Ik denk meer dat LG met de eigen carriere sprongen bezig is. 

Vrijuit mijn mening geven daar? Ben ik toch wel heel erg voorzichtig mee. Heel erg op mijn hoede, door wat ik allemaal gezien heb en hoe makkelijk men hier afscheid neemt van iemand. 

Dan zal ik op het hondenplaatje wel de Laffe Hond aanwijzen. Maar in het verleden al te vaak meegemaakt dat de boodschapper wordt vermoord. Zo geen zin meer in. En ook al meegemaakt dat de collega´s dan nergens te vinden waren. Die zogenaamd achter je stonden. Daar stonden ze nog steeds, te kijken hoe je je bureau uitruimt. 













maandag 14 juli 2025

En werken weer

Nog steeds omleidingen op mijn route, dus vroeger weg van huis en later thuis, Benieuwd wat deze week weer brengt.

Opletten op mijn rust en ook en vooral leuke zaken inplannen. 

zondag 13 juli 2025

Zonnig

Mijn vriendin en haar man namen me mee naar een drijvend restaurant op een water in de buurt van hun woonplaats.

Een kas, verbouwd tot restaurant. Erg leuk en we konden ook nog een plekje op het volle terras buiten krijgen. Heel fijn, want het weer was zomers. 

Lekker gegeten met heel prettig gezelschap. We kennen elkaar en elkaars gezinnen en kinderen al heel lang. 

Ben zo dankbaar dat we nog steeds in elkaar leven zijn. 

Haar tweede kleinkind is onlangs geboren. En ze gaat met een paar weken met pensioen. Werkte al minder dagen (bij dat bedrijf is er een mooie regeling om af te bouwen naar je pensioendatum) en dan straks helemaal niet meer. 

Heerlijk lijkt me en haar ook. Ook ruim 40 jaar gewerkt onderhand, dus wel verdiend. 





zaterdag 12 juli 2025

Tel je zegelringen

 Heb een afspraak staan met mijn vriendin en haar man later vandaag.

Kreeg een schattig pakket in de post toen ik thuis was en de glittersterren blinkerden me tegemoet. Hoe lief. En hoe sullig, zag pas vanochtend dat er nog meer in zat behalve glitters en slingers. Zo leuk en attent.

Collega bracht me gisteren wat koekjes aan mijn balie. Ook lief en dan voel ik me gezien. Want heel druk, constant aan de telefoon, terwijl de collega's van de opdrachtgever online aan het shoppen waren. Nam ook nog in de middag telefoondienst van collega over dus helemaal druk en uiteraard een spoedgeval. Alles kunnen inplannen en regelen, dus ook goed gedaan. 

Voor de rest vooral de goede dingen blijven zien. Dat ik gisterenochtend de trein haalde en op tijd aanwezig was. In de middag terug niet, verbouwing op station in de hoofdstad en ik was een beetje de weg kwijt (moe) en kon 14b niet vinden, maar haalde wel een trein iets later en vond ook nog een zitplaats. Dus ook goed. Laat maar los dat je eerder thuis wil zijn. Thuis zijn is genoeg. 

Nu eerst was ophangen, daarna koffie op mijn eigen terras. De zon schijnt, ik leef dus genoeg te tellen aan zegelringen.

Heb het al eerder gemeld; deze uitspraak is van een lieve en humorvolle vriendin. Tel je zegelringen!


vrijdag 11 juli 2025

Kedeng Kedeng

Besloot direct niet te gaan jagen op de intercity. Met nog 1 minuut op de klok ging ik dat niet meer halen. Dan maar het boemeltje. Ook via de Hoofdstad en nog tijd voor koffie. Liep een beetje teveel te vertrouwen op de NS app, maar kijkend op de borden moest ik geheel ergens anders instappen. Op een ander perron.

Moest ik nog haasten ook.  Gehaald en op tijd op mijn werk. 

Alweer druk, maar had besloten me niet gek te laten maken. Totaal zinloos. Aangegeven dat ik niet meer aan bepaalde taken toekom, waarop een collega spontaan aangaf dat zij daarop zou letten. Fijn!

Zo spontaan is niet iedereen. Sneeuwwitje had alles lekker voor mij laten staan. Cherry Picking dus alleen de leuke dingen doen en de lastige zaken laten liggen. 

Sprak haar erop aan, maar oh oh oh...daar begon ze weer. En ook nog mij, die haar ingewerkt heeft, uitleggen hoe we de zaken doen en dus daarom had ze niks gedaan.

Adem in.
en uit.

Trein terug was heel heel druk vooral met mensen met onhandig grote koffers die ook op een stoeltje mochten zitten. En dan mensen in het gangpad moeten staan. 
Dus ik claimde mijn zitplaats en zucht en steun dan moet die koffer of onder je bank of in het rek. En vuile blik. 

Nou. Kom maar door hoor. 

Bus idem. Oh ja, de schoolvakanties zijn al begonnen. 

Een collega vertelde een rotverhaal over de aankomende dood van haar beste vriendin en natuurlijk haalde ik haar afspraak uit de planning en maakte een nieuwe afspraak. 

Dan zijn mijn treinverhalen klein leed. Heel klein leed. Ongemak meer. Of gezeik. 

donderdag 10 juli 2025

Therapeutisch

Dus dinsdag besloten een treintje later te nemen. En NIET door de stromende regen te gaan, maar even te wachten dus, want een kwartiertje later droger. 

Was als in een slechte comedy, waarin als wat mis kan gaan, dat ook inderdaad mis gaat.

De bus stopte bij een nieuwe stopplek, dus veel verder weg van mijn spoor op het station (waar ik normaal Immer gerade aus en dan hoppa nog net, met een minuutje speling een trein kan halen), nu waar de toeristenbussen allemaal stoppen zeg maar. 

Dus langer lopen, net de trein gehaald - dat wel - want die had vertraging. Maar dan mis ik dus mijn aansluiting en ja hoor, ik keek tegen de achterlichten van de vertrekkende trein aan. Doorlopen naar ander spoor, nog 2 minuten, maar ook niet gehaald. Die stond zo ver op het perron dat het geen zin had. 

Dus dan maar kijken wanneer de volgende optie is. Kwartiertje en dan de stoptrein. Dus maar eerst koffie halen. Hier wel de volle prijs, maar ik wist al dat als ik op mijn werk zou komen ik nul tijd had voor koffie. Had een lieve collega ingeseind dat ik er later zou zijn (hij is zelf heel regelmatig veel te laat en geeft dan aan dat hij zich verslapen heeft). Was er maar 5 minuten te laat om het spreekuur te openen. 

Wat ik moest doen aan het begin van mijn shift had een andere collega al overgenomen en gedaan, dus ook fijn en gaf me des te meer aan dat ik niet zo overdreven hoef vast te houden aan Ik MOET op tijd, nee...zelfs te vroeg er zijn. Elke dag, altijd. Zo onmisbaar ben ik niet. Dus laat het wat losser. Minstens één dag per week. Ga daar maar lekker mee oefenen,

Drukke werkdag en in de middag wederom vertraging in de trein naar huis, maar ik heb geleerd dat ik dan heel voorin moet gaan zitten en dan direct in de klaarstaande trein moet springen en gewoon gaan zitten waar het kan, want het gaat erom dat ik IN de trein ben. En waar ik zit maakt niet uit. Moet op eindstation toch altijd nog een stuk lopen en ook daar staat de bus op een andere plek. 

Het is gewoon zo. Ik kan daar niets aan veranderen, dus ga er maar op de beste manier mee om. Zo stoïcijns mogelijk. Moest ik ook nog bij de tandarts zijn. Daar stond mijn oude tandarts op me te wachten in de spreekkamer. Zijn dochter (die nu mijn tandarts is) was ziek dus hij sprong in. Aardige man, dus helemaal prima.

Door de verdoving had ik het gevoel van die lippen te hebben als in gevuld met fillers. Heel dik en een eendebekje. Maar je zag uiteraard niks. Het voelde alleen stom. 

Daarna nog verder gewerkt, maar wel de tijd goed in de gaten gehouden. Ik was klaar ermee. Uiteraard dan nog een spoedgeval, die belde een paar dagen voordat de rechter zou beslissen of hij zijn huis uit moest. En daarvoor nergens op reageerde. Ook op niks wat maatschappelijk werk al had voorgesteld. En bij inplannen was de vraag of hij daar ook bij moest zijn. 

Was eind van de dag zo'n apparaat wat aan de oplader moet; leeg. Dus wilde op mijn vrije dag graag andere energie hebben. 

Reserveerde een bioscoop stoel en voordat ik ging kon ik nog even een uurtje genieten (verplicht van mijzelf) van koffie op mijn terras en een beetje lezen in mijn bibliotheekboek. 
De bus stopt voor de deur van de bioscoop. Ik was er net iets te laat, maar uit ervaring weet ik dat ik dan alleen de reclames mis van de plaatselijke horeca of dansschool. Had een fijne plek, niet druk want in de ochtend. 

Zo fijn om mijzelf te laten onderdompelen in het verhaal en mijn hoofd qua doordenken en doordenken even stop te zetten. Alleen focus op de film. Superman dit keer.





Een vriendin noemt het haar therapie. En dat snap ik. Zo ervaar ik dat ook. Even ontsnappen uit het malen in je hoofd, maar ook alle drukte in je leven, alle ´ruis`.

Toch nog even langs de ijssalon, maar daar was het zo druk, tot buiten aan toe een lange rij en daar had ik nou net geen zin an. Lekker naar huis, ijskoffie gemaakt, alweer het grote niks van wegdromen in een boek. Ook heilzaam. 

Het leuke was dat ik daarna nog energie genoeg had om ook heel even wat in de tuin te rommelen. Niet te lang, niet de batterij direct weer tot nulstand leegmaken. Maar net een paar emmertjes snoei-afval. En zien wat een mooie plek die tuin is voor insecten. En voor mij.








dinsdag 8 juli 2025

Smarter werken - hoe?

Vind het momenteel lastig op mijn werk. Leidinggevende is veel weg, heel veel vergaderingen op het hoofdkantoor en daarnaast ook veel thuiswerkend. Hij geeft iedereen zijn zin op gebied van nog een dag extra thuiswerken, wat betekent dat er dagen zijn dat we met een paar mensen op kantoor zitten. In plaats van 16. Ik zit niet bij mijn collega´s op kantoor, maar een paar verdiepingen lager aan het Front. Dat front moet altijd bezet zijn, zo gaf de opdrachtgever aan. En wat de opdrachtgever eist, is heilig. Van de bezetting van het kantoor hebben ze geen weet kennelijk. Vanochtend zat ik helemaal alleen er. Niemand aanwezig. 

Helemaal nu er zoveel langdurig zieken zijn met allemaal een burn-out is het slecht bezet het kantoor. Veel mensen ingevlogen vanuit het hoofdkantoor. Die ook hun mankementen hadden/hebben (lees burn-outs). Het voelt een beetje als de Lamme helpt de Blinde. 

Het blijft onverminderd druk. Veel telefoontjes, heel veel. Waar we voorheen de afspraak hadden om zaken te noteren, is het nu soms alleen een telefoonnummer wat over mijn schutting gegooid wordt. Hoe moet ik dat traceren dan? Teveel veldwerk. 

Of namen verkeerd doorgeven (toegegeven, dat zijn vaak van die namen waar mevrouw Faber zo bang voor is). 

En iedereen klagen dat ze teveel afspraken hebben. Terwijl er de facto ook veel ingeplande afspraken niet op komen dagen. Dan ben ik de enige die daar extra werk aan heeft, want weer aanschrijven en opnieuw uitnodigen als client reageert. 

Rol, wel bewust, relatief laat mijn huis binnen. Eerst nog even een snelle pitstop bij de supermarkt. Had volkorenpasta uit de diepvries gehaald vanochtend, maar de geraspte kaas was op. Zonder kaas word ik er niet blij van. 




Maar ja, dat is weer een half uurtje extra. 

En de treinen blijven tot nog wel een week zo om rijden las ik op de borden. Dus in de ochtend nog vroeger weg om een omrijdtrein te kunnen halen. Die op de terugweg stampend vol zat. Maar mijn geoefende oog zag nog een zitplek en bingo! De streekbus vervolgens had ook vertraging. Ik stapte uiteindelijk in, maar klokte direct weer uit. Te vol! En alweer staan. Dank u de Koekkoek. 

Dan maar de volgende bus. Ook vol, maar nog wel een zitplaats. Hangen aan die hengsels vind ik echt helemaal niets. Kan ook niet. Heb 2 tassen. Waarvan één een zware laptoptas. En te kort ook. 

Dus dan ben je tegen 19.15 uur thuis en dan nog eten, relaxen en weer door naar bed, want wil toch wel graag genoeg slaap pakken. 

Word al moe als ik het lees! Hahah!!

Zou net al weg moeten fietsen, maar een enorme bui. Zo enorm geen zin in om alweer heel braaf als eerste er te zijn, zeiknat weliswaar, maar oh oh oh wat betrouwbaar. Ophouden. Wacht maar even en pak een trein een half uur later. Ben je normale tijd op kantoor, net als de anderen.