Gesloten

Zo´n drukke werkweek achter de rug, waarin ik iedere dag aangeef aan de leidinggevende dat er achterstand is. Hoeveel dit is en de rest kan hij prima uit het systeem halen, iets wat hij dagelijks graag doet om te zien hoeveel er te faktureren is. 

Dat ik nog steeds elke dag extra werk om dit in te halen. Dat ik dit niet lang ga volhouden, de rek is er binnenkort uit. Vrijdag ook op tijd gestopt en ik had zelfs reuze zin om naar huis te gaan vroegtijdig.

Nu denkt hij werkelijk dat degene die hier op een UWV snuffelplek zit het wonder gaat brengen, mijn verlosser gaat zijn. De arme schat moet re-integreren, laaaaaaaaangzaam weer opbouwen en uitbouwen vanuit ziekzijn. Hoe jaag je iemand over de rooie? En we hebben net zo´n mislukt traject achter de kiezen. Gaan we, net als de wet van de waanzin, weer hetzelfde doen. En dan hopen op een ander resultaat. 

Dus dit weekend even hoofd leegmaken. Niet teveel online bezig zijn. Heb ook pijn in mijn arm van al mijn noeste getyp en pijn in mijn oren van de vele telefoongesprekken met vooral  mensen die niet kunnen spellen en exotische namen hebben. 

Commentaar is altijd welkom trouwens. 

Zoekende naar

 

In time and space, Cellie, if you just look for what's right—in others, in relationships, in yourself, and in your journey—you'll always find it. Same when looking for what's wrong. Tallyho,   The Universe

Schaakprogramma

Toevallig viel ik op BBC2 van de week (op een maandagavond) in een schaakprogramma. Met Sue Perkins. Een soort The Great British Schaakprogramma (in goed Engels).

Zo leuk en interessant vind ik.

Wil nog altijd schaken leren.

Kunnen jullie schaken?

Rot bericht

Hoorde van mijn enige tante dat haar zoon in het ziekenhuis is opgenomen met acute leukemie.  Wat een rotbericht zeg. We zijn niet heel close, hij is generaties jonger dan ik, maar ik voel wel dat het binnenkomt. 

Ga hem een kaart sturen, want bezoek kan en mag niet voorlopig. 

Vandaag lang en hard gewerkt. Dus ben al met al wel gaar. Dan is het aloude Slaap Lekker en morgen gezond weer op nog helemaal niet zo vanzelfsprekend. 

Wel of niet?

 In de trein te dubben of ik als ik thuis was, toch nog even langs de supermarkt zou gaan voor een pot sperciebonen voor bij de Rendang. 

Aangezien ik een nog latere trein nam dan bij mijn aanvangstijd hoort, besloot ik, pas in de streekbus naar huis, toch maar even door te fietsen. Het zal nu vast niet druk zijn, dus uit het schap pakken plus nog iets anders en hoppaaaaaa, afrekenen. Dan naar huis en dan kon ik in een kwartiertje eten. In alle rust en genieten van mijn eten. 

Dus het werd een Wel. 

Lange en zeer drukke dag. Collega's die opeens thuis werken, nog de collega's die langdurig zijn uitgevallen die we missen, er was een receptie in het gebouw en omdat de tussendeur open moest blijven staan, heel veel geluid mijn kant op. 

Ondertussen bellen en afspraken inplannen. 

En dan als klap op de vuurpijl een vader en volwassen zoon en een gezinsbegeleider die er nu pas achter kwamen dat over 3 dagen iets betaald moest zijn en op het laatste moment nog langskwamen. Boetes met rente op rente en zo heb je ineens een hoge schuld. En oh ja...nog wat dingen.

Vond hem vooral nogal vreemd kijken. Een rare blik in zijn ogen en dan ben ik - ken die blik van mijn vader toen hij op het punt stond een psychose te hebben - extra alert. Zoon wilde veel, maar niets lukte. Niemand wilde hem houden qua werk, school problematisch. Nou ja..alles lag uiteraard aan anderen. Vader zat met de vele deurwaarders aan de deur. 

Blij met jonge nog onervaren collega die toch even een gesprek met ze wilde aangaan, want aan mijn antwoord dat ik geen advies kan geven, maar wel een afspraak kan inboeken, kreeg hij zowat een groene kleur a la de Hulk. Hele vreemde blik. Kalmeren die hap dus. En ik schakelde de beveiliging in, om een extra oogje in het zeil te houden, vooral als back-up voor de jonge collega. 

Dus ik was niet op tijd klaar, alles liep uit. En mijn collega wilde ook nog even stoom afblazen. 

En oh ja, de vader fluisterde me bij vertrek toe, dat zoon had gezegd dat hij niets meer ziet zitten en er een eind aan wil maken. Huisarts is al op de hoogte van de situatie hoorde ik.

En dan zit ik te dubben over wel of niet een potje sperciebonen halen!

Trigger warning: Ontspannen op zondag-saaaaaai!

 Waarschuwing voor een nogal saai blogje.

Was gisteren nog eerder naar bed gegaan. Ook omdat ik daar echt aan toe was en met het oog op dat uur minder slapen in de ochtend. Wat voor mij natuurlijk onzin was. Ik hoefde nergens heen op een bepaalde tijd, dus joh...al sliep ik wat langerm dan was er nog geen man overboord.

Mijn bed afgehaald en in de wasmachine met die lakens en slopen. Dekbedhoes mag van de week. Samen met de andere witte was de machine aangezet en het idee van al iets te hebben gedaan (nou ja, de wasmachine dan) vind ik al prettig.

Daarna koffie met opgeklopte sojamelk gemaakt en heerlijk buiten in de tuin bij mijn ontbijt kunnen opdrinken. Eerst nog een beetje fris, maar er kwam me toch een partij zon aan!

Krant een beetje kunnen lezen, maar het begon al te kriebelen, dus dook ik lekker de tuin in. Verstand op nul en blik op oneindig. 

Emmers snoei-afval kwamen eruit. Allemaal in de van de week geleegde klikko gegooid. Klimrozen gesnoeid. Gras en andere dingen tussen de voegen van de tegels gehaald. Ideen genoeg, nu nog even kijken hoe ik die kan uitvoeren. 

Zelfs de parasol opgezet want het werd toch wel steeds zonniger en warmer. 

De was voor de eerste keer buiten gehangen. Nou, dan heb je me hoor. Dat vind ik zo'n feestje. Dat je na een paar uurtjes wapperen droge schone was heb. Mijn hoeslaken kon direct mijn bed weer op en dat bed ook met zorg weer schoon en fris opgemaakt. 

Heerlijk! Al bijna zin om nu al in dat bed te gaan liggen. 

Verder maakte ik Rendang, maar dat moet lekker lang sudderen, dus misschien eet ik dat morgen wel en laat het de rest van de avond sudderen en inkoken.

Gezien? Gedeeltelijke zonsverduistering

 Verheugde me erop. Want bijzonder en geheel gratis.

Als de zon achter de wolken piepte, kon ik het met een zonnebril op zien. Zo mooi, zo'n hapje uit de zon. Geen wolken, dan was het te fel. Had helaas niet zo´n speciale bril.

Maar vanaf ongeveer 11.15 uur zaterdagochtend te zien dus hier. 

Fascinerend om te bekijken. Als ik het kon 'zien', dat hapje uit de zon. 

Daarna lekker op de fiets naar Het dorp om ook nog voor mijn dochter iets leuks te kopen voor het Suikerfeest. 

Was fris, maar zonnig en droog dus heerlijk fietsweer. En superdruk, de parkeergarage daar stond al een lange lange rij wachtende auto´s voor en verderop bij de volgende parkeergarage idem. 

Lekker dat ik er dan zo voorbij kon fietsen of lopen. 

Jullie gekeken naar wat de maan bij de zon deed?

Kijk vooral op de blog van mevrouw W. Geweldige foto´s heeft ze gemaakt. Nog een keer nagenieten.

Blog van mevrouw W met de foto´s.