Eindelijk weer eens naar een museum geweest. Dat MOEST van mijzelf. Tegen de eentonigheid en lamlendigheid en het alleen maar nuttig invullen van een niet-werkdag.
Nuttig als in administratie doen, rekeningen bekijken, een nog steeds niet teruggeboekte retourzending regelen, begroting bijvijlen en in huis de nodige zaken doen. Kabouters doen het nog steeds niet, dus ik moet wel, maar soms komt mijn braafheid me de keel uit.
Ben naar de tentoonstelling over Jeroen Krabbé geweest. Ik liep eerst verkeerd in het museum en kwam bij een andere tentoonstelling uit, waar ik echt helemaal niet voor in the mood was. Plus hartstikke vieze schoenzolen.
Daarna vond ik dan toch de tentoonstelling en ik schrijf het al in de titel, ik vond het nogal mwaoh.
De man kan schilderen en tekenen, maar ik vond het nogal overgewaardeerd. Iemand zei ooit over een situatie; Het kan erger, maar dat was voor mij daarbij ook zo'n gedachte.
Vergat ik ook nog in mijn kluisje mijn gehoorapparaten, dus kon de audio-toer niet ter plekke beluisteren. Kon wel, maar dan zou ik anderen lastig vallen want dan moet het volume op KEIHARD. En dat doe ik dan maar niet in gezelschap.
Gelukkig heb ik een museumjaarkaart en zo te zien aan de grote hoeveelheid grijs haar en vrije tijd, de meesten daar ook. Moest wel inwendig lachen, want ik ben ook zo'n grijze duif aan het worden en denk voor velen ook in die categorie vallend. Aan de voorkant dan. Verf al jaren mijn haren niet meer, maar het pigment maakt alleen aan de voorkant bij de eerste lokken terugtrekkende bewegingen.
Dus van achteren lyceum, van voren museum.
Maakte een gezonde pastasaus met allerlei soorten en kleuren groenten. Lekker snijden. En voor vanavond werd het saus bij de lasagne, nog net genoeg bladen in huis om een mini-ovenschaaltje te vullen. Slow-food dus.
Kreeg van allerlei lieve mensen van de week zomaar een kaart in de bus. Dat zijn leuke verrassingen. Kocht nog net voordat in 2025 de prijs van postzegels alweer omhoog gingen 31 december vorig jaar wat postzegels voor de 2024 prijzen. Om her en der wat kaarten te versturen.
6 opmerkingen:
Jammer.
Mijn man vond het ook mwah. Ik had pas zijn boek gelezen en was daarom heel blij om de werken in het echt te zien!
Boven was een ramp met de rolstoel. Daarna lekker naar de Bijenkorf geweest. Leuk dagje.
Groetjes Marijke
Jammer. Vrij recent was ik in museum ons lieve heer op solder. Vond t erg leuk, beetje klunen en nogal donker maar geweldig beeld uit die tijd. Verder ben ik fan van het mauritshuis maar dat is voor jou misschien weer wat ver.
Ze kunnen niet allemaal raak zijn. Wie weet ben je de volgende keer weer op een tentoonstelling die je echt raakt en waar je echt blij mee bent, dat je er heen bent geweest. Soms heb je van die pareltjes en dat je dan maar echt geluk hebt dat je er toevallig de moeite voor gedaan hebt om er heen te gaan. (En het hoeft niet eens iets te zijn wat iedereen fantastisch vindt).
Klinkt als een dappere strijder die soms even weg mag van het front. Maar het lukt niet meer om dan eens lekker aan de boedel te gaan.
Ik wens je vrede of in ieder geval een spoedig, langdurig bestand.
Annemaria
Boedel = boemel
Een reactie posten