Had mijn vrije dag omgeruild, zodat ik wist de dag na het oppassen genoeg tijd te hebben om weer bij te tanken en ook mijn zoon en zijn vrouw de tijd te geven te genieten van hun avondje uit met vrienden.
Ze vroegen of ik rond een uur of vijf er kon zijn. Door in de middag thuis te werken, lukte dat perfect. Ietsje later, maar mijn ervaring leert dat met een klein kind de klok bij hen iets is wat niet zo strikt genomen dient te worden.
Was op tijd om kleindochter lekker na het eten in bad te mogen doen. Kreeg uitgebreide uitleg, wat ik altijd lief en aandoenlijk vind, maar heb toch echt zelf ook een paar kinderen grootgebracht en in bad gedaan. Kon je dit moment maar stollen in de tijd. Ik snap heel goed dat ze veel foto´s en filmpjes maken. Gewoon omdat het kan. Maar ook voor later.
En daarna mocht ik haar naar bed brengen, ook een heel ritueel en gingen zij ondertussen de deur uit. Ze hadden voor mij een bakse eten klaargezet, dus dat kwam daarna wel. Ben toch altijd al gewend vrij laat te eten.
Eerst alle boekjes voorlezen, ook dit kind is dol op boeken (gaf haar dan ook nog haar exemplaar van het prentenboekje Rinus). Daarna een lekkere warme fles melk. Zo warm en vredig zo'n ontspannen kindje op je schoot (nou ja....eerst nog helemaal niet, ze had last van doorkomende kiezen en een beetje huilerig, maar ik bleef rustig en had tenslotte alle tijd; al zou ze pas rond 21.00 uur in slaap vallen; maakte me niet uit, want geen druk schema hierna).
En ja hoor, haar ademhaling werd regelmatiger en toen ze vast sliep, haar in haar bedje gelegd en alle boekjes weer in het rekje gedaan, spullen voor het flesje mee naar de keuken genomen en toen toe aan mijn eigen bordje eten.
Even nadenken hoe hun magnetron/oven ook alweer werkt, op zoek naar bestek en een bord. Uiteindelijk op de logische plek uiteraard in een voor mij hele moderne keuken, met allerlei zaken die ik in mijn keukentje helemaal niet heb.
Door de app die rechtstreeks geluid gaf op mijn gehoorapparaten, kon ik goed in de gaten houden of kleindochter nog lekker lag te slapen. Ook met beeld en nog veel meer informatie (soort slaap, hartslag etc etc). Daarna naar de huiskamer verhuisd, een verdieping hoger en daar wat tv gekeken (uiteraard via apps want lineaire tv is zo 1998!). Uiteraard wel een paar keer live gaan kijken naar mijn jongste schatje.
Wederom beseffen hoe kwetsbaar kinderen zijn door naar Dreamschool te kijken. Altijd ontroerend om in zo'n stoere afstandelijke puber toch het kleine kwetsbare kind te zien wat ze ooit waren en nog zijn en weten dat het toen al fout ging met ouders en opvoeding en omgeving.
Snappen hoe ik een rol in het leven van mijn kinderen en kleinkinderen speel door betrouwbaar en stabiel te zijn. En, naar ik hoop, liefdevol en belangstellend.
In de middag lekker naar de film geweest. Tussen alle regenbuien door. Er zat niemand, want doordeweeksedag. Kwam ontspannen thuis en ook fijn dat mijn fiets nog steeds bij de bushalte stond, waar ik ´m gisterenavond achterliet.
4 opmerkingen:
Een heel waardevolle avond. Ik herinner me mijn opa's en oma's met liefde. Weet nog dat ze juichten om dat ik de handstand kon doen (ha) en dat ik geprezen werd om mijn rapport. Later leer je dan ook wel dat het ook complexere mensen waren, dat besef je als klein kind nog niet, maar de liefde is helder doorgekomen.
Je kleinkinderen boffen met een oma als jij
Petra heeft helemaal gelijk. Liefhebbende grootouders zijn zo belangrijk in het leven van een kind. Ik heb ook warme herinneringen aan opa en oma van beide kanten. Al meer dan 35 jaar overleden maar ik zie ze nog zo voor me en denk nog vaak aan ze.
Betrouwbhaarheid en stabiliteit zijn enorm belangrijk. Dan ben je als mens een baken in de storm.
Een reactie posten