Nu maar eens echt Let's Do It gedaan en op 3 januari begonnen met een eiwitdieet. De eerste week zit er bijna op en was niet echt zwaar.
Ik nam al vaker lunchzaken mee naar mijn werk, dus niemand keek raar op. Ik wil niet aan de grote klok hangen dat ik (alweer) met een dieet ben begonnen. Men merkt het wel (hoop ik). Nee...onzin...ik weet dat het binnenkort zichtbaar is. Mijn dochter heeft dit afgelopen maanden ook gevolgd en is ruim 32 kg afgevallen. Ze sport er wel erg goed bij, iets waar ik helemaal aan moet wennen en met mijn éénmaal per week baantjes zwemmen maar een amateurtje ben.
116 kg woog ik bij de dieetiste, vorige week. (Thuis 113 hahah).
Maar....en nu volgt de eeuwige maar: ergens vind ik het volksverlakkerij. Ik weet dat het werkt, maar; alle dieeten zullen werken. Als je gewoon minder eet dan je deed, dan val je af. Dus heb ik me voorgenomen eerst maar eens onder de magische 100 kg grens te komen..En dan wel te zien of ik door kan en wil gaan hiermee. Ook ben ik bang omdat ik van sommige BN-ers zie, die dit ook succesvol hebben gebruikt, dat ze toch weer aangekomen zijn en ik het JoJo-en juist zo'n 10 jaar gedag had gezegd door helemaal niet meer te dieeten. Ook heb ik grote bedenkingen en denk dat de enige die aankomt de rekening van de dieetiste is. Jeee...altijd zo achterdochtig. Ga het nou gewoon doen en val maar eens uhm...40 kg af...Nou ja...mijn streefgewicht is nu 70 kg...
Waarom heb ik het dan nodig om met pakjes en zakjes en mega-dure producten mijn doel te bereiken?
a. omdat ik heb gezien dat het werkt.
b. omdat het makkelijk is; wat je krijgt mag je eten; meer niet. Niet zelf gaan klooien met ach...1 koekje mag toch wel...t/m 1 megaburger is niet erg!
c. omdat ik graag ik tovermiddelen geloof.
Ik zie mezelf gewoon niet als slank mens. Sinds ik een jong meisje was heb ik gehoord dat ik een dikkerd ben. Te dik en ook lelijk. Wel makkelijk. Daardoor hoef ik de lat niet zo hoog te leggen, want wie verwacht er nou iets van een dik lelijk vrouwtje. Gechargeerd natuurlijk, maar wel door mijn opvoeding erin geramd. Jij krijgt nooit iets, je mag blij zijn met de kruimels. Niet goed genoeg, niet leuk genoeg.
Sinds ik Hanneke Groenteman heb zien krimpen en uit haar vet en net zo leuk mens kwam als erin zat..heb ik meer vertrouwen in het ontvetten van mijzelf. Maar deed er weinig mee/aan.
Totdat dochterlief in actie kwam en nu de vlinder is die ze altijd al in haar cocon is geweest. Ze heeft zichzelf ontpopt. Op eigen kracht.
Dus dan heeft ze ook een moeder die een vlinder is! Uit die cocon....weg met dat vet; niet meer nodig.
En dus koop ik morgen week 2 en 3 van mijn dieet en ga door.
