Vrijheid

Vanochtend kwam ik heel toevallig mijn ex-man tegen toen ik op zoek was naar een tweedehands tuintafel bij de Kringloop.

En hij vertelde me dat hij het helemaal gehad had met zijn huidige vrouw. Ja, want ze zat al twee maanden te zeuren dat hij met mij in de auto naar de diploma-uitreiking van onze zoon was geweest. Ze vond het raar dat hij niet in zijn eigen auto was gegaan.

Mmm...als dit echt waar is - en dat weet ik niet want ik hoor alleen zijn kant - dan moet deze vrouw toch echt gaan beseffen dat de reden dat we in één auto reden gewoon economisch was. Buiten dat zaten ook mijn moeder en de vriendin van mijn zoon in diezelfde auto, dus het was nou niet een intiem ritje van 2,5 uur en 2,5 uur terug. En al was hij de laatste man op deze aarde; dan nog zou ik echt never nooit meer iets met hem willen beginnen, doorstarten of herhalen.

Maar wat heerlijk die vrijheid van weten dat ik na dit gesprekje gewoon weer mijns weeg kan gaan en de hele dag kan doen wat ik wil. Want direct kwamen er weer vlagen terug van hoe het was, met die man getrouwd zijn. Mijn persoonlijkheid had ik laten uitgummen. Ik was niemand, alleen maar goed voor een braaf imago van christelijke hardwerkende Nederlandse vrouw, maar op geen enkel punt goed genoeg voor zijn hoge eisen. Niet mooi genoeg, niet slank genoeg, niet leuk genoeg, niet netjes genoeg, niet..

Dat ik dat na toch zo'n 18 jaar gescheiden te zijn van deze man nog haarscherp voel en beleef. Brrr...

Maar wat me totaal niet verbaasde is dat de beste man doodleuk zei dat hij genoeg van het gezeur van zijn huidige vrouw had en erover dacht om weg te gaan. Dat was altijd zijn manier om met problemen om te gaan. Gewoon weggaan.

Weg bij je kinderen
Weg bij je vrouw

Oh nee...dat was ik toen. Maar nu lijkt het erop dat hij nog niets geleerd heeft en er opnieuw een gezin straks zonder vader zit.

Goh, wat ben ik blij dat ik destijds heb ingezien dat ik meer waard was dan niemand te zijn en mijn kinderen recht hadden op een evenwichtige rustige leefomgeving. En ik eruit durfde te stappen. Ik hem heb verlaten en mijn en ons leven naar een beter plan heb getrokken.

Yes I can!

Zo..nu even bonen malen voor een heerlijk kopje koffie.