Vandaag heeft me dochter me een ferme schop onder het enigszins kleinere achterwerk gegeven en ik heb dan ook iets gedaan waar ik al een hele tijd een beetje bang voor was.
Een vrees die nergens op sloeg. Een vrees die mijn Oma ook had en ik weet nog goed hoe belachelijk ik vond dat zij daardoor nooit deed wat ik vandaag - na jaren - weer moeiteloos heb gedaan.
Iets wat ik vanaf dat ik jong was, zoals vele Nederlanders, gewoon deed, zonder er al te veel bij na te denken. Iedereen deed het. Ook toen ik ouder werd deed ik het. Toen mijn kinderen er waren deed ik het ook. Nam mijn kinderen mee terwijl ik het deed. Toen ze groter werden leerde ik ze het ook.
Maar er kwam een moment dat ik onzeker werd. Ik dacht dat ik er niet meer tussen zou passen, dat ik zou vallen en niet meer kon opstaan. Ik kon het niet meer zo soepel. Ik werd lui, bedacht excuses om het niet meer te doen. Ik snapte mijn vrees niet en schaamde me hiervoor.
Fietsen...hoe heerlijk was het vanochtend. Dochterlief op haar skates en ik op haar fiets. Even dacht ik dat ik het weer niet zo durven. Vooral het opstappein. En dan doortrappen en vaart zetten en rijden.
Maar tjonge jonge jonge...wat ben ik een sukkel geweest!! Het is gewoon net als sex. Je verleert het echt niet en met 25 kg minder(en eigelijk nog wel iets meer sinds de laatste keer dat ik op de fiets stapte..) is er ruimte genoeg tussen zadel en stuur. Meeeeer dan genoeg ruimte.
Ook voelde ik me boos op mezelf. Al die smoesjes....en hoezo DURF ik het niet....
Wat ben ik dankbaar dat mijn dochter geduld met me had en me verleden week zei: Mam...volgende week gaan we samen..jij op de fiets en ik skaten. En toen kon ik er eigenlijk niet meer onderuit.
En wat gaf me moed om gewoon maar te doen wat ik al jaren had moeten doen? Hoorde van een buurvrouw dat de vrouw van haar zoon aan kanker was overleden. Zo'n mooie levenslustige vrouw altijd. In 5 maanden...dood...klaar...en over. Geen bedenktijd, geen...er komt straks nog wel tijd om....
Al mijn oppervlakkig gemiep viel in het niet bij dit verdriet.
