Heerlijk gevoel; eindelijk alle troep (lees; lege verpakkingen, bewaren van je weet maar nooit, oud matras, nog ouder matras, oude planken (heb geen houtkacheltje) en nog meer van dit soort projecten die in de schuur lagen opgeslagen en ruimte innamen. Zoveel ruimte dat ik onze fietsen niet eens meer in de schuur kon zetten!
Een oude parasolvoet wilden ze niet meenemen; die moet ik zelf naar het grofvuil brengen (loeizwaar), dus maar eens kijken of ik nog ergens in de vriendenkring van zoon of dochter een bodybuilder kan charteren tzt.
Maar goed; alles weg en schoon is je kunstgebit met...
Nu de uitdaging om de schuur niet alleen uit te ruimen maar ook opnieuw in te delen, zodat ik niet om een wasmachine heen hoefde te manouvreren, maar hoppa mijn fietsen in de schuur kon rijden.
Timer gezet op een kwartier en aan het werk. Goed gekeken hoe ik alles wilde schuiven Voelde een beetje zoals het oude Tetris spel.
Al snel ging de timer en zette ik 'm nog een keer. Ik had de smaak te pakken en omdat het nog zo heerlijk vroeg was, voelde het geweldig. Na vier keer een kwartier was de schuur weer toegankelijk.
Zoonlief zijn BMX nam flink wat ruimte in. Hij wil 'm gaan verkopen, dus daar nog even achteraan pushen. Vond zelfs nog één volle krat bier (niet van mij hoor, maar waarschijnlijk van een feest van één van de kids) en een lege. Die kunnen ingeleverd worden. Straks maar even alle oude flesjes leeggieten. Heeft iemand nog ideeen. Een mega-slakkenval of zoiets??
Maar wat een heerlijk voldaan gevoel. En prompt begon het in de middag te regenen en stond mijn fiets heerlijk droog.
Het leerde mij weer dat ik in een kwartier veel kan doen, als ik maar focus en gewoon lekker doorwerk. Als ik grote projecten in kleine stukjes hak is alles te doen. Ik dacht zelf dat ik de hele week nodig zou hebben. Kan je nagaan!
Kan ik op mijn grote to do lijst deze taak heerlijk doorstrepen.
Nu nog even tine-tunen. Dat betekent dat ik de grote kast in de schuur moet gaan uitzoeken; Welke potten verf zijn nog bruikbaar; welke leeg, wat heb ik precies aan schroeven etc. En uitzoeken waarom het licht het niet doet. Nadat ik gisteren een nieuwe spaarlamp erin schroefde, deed het licht het nog steeds niet. Eens even uitvogelen waarom niet.
Vorige maand heb ik aan kleding één vestje gekocht. Bij de Primark, dus ook niet echt een diepte-investering. Doet me wel goed dat ik me kan beheersen en niet denk dat ik moet kopen kopen kopen met het excuus dat ik niets meer pas.
Het scheelt bakken met geld dat ik er niet meer zakelijk representatief uit hoef te zien en dus met gemak in een oude (lees voor haar te grote, maar wel modieuze) spijkerbroek van mijn dochter de dag kan doorbrengen. Vandaag met een vestje wat ik van mijn moeder heb gehad (maat 44), een t-shirt van de Primark ad 3,99 en klaar is Klara.
Zo... nu weer me storten op sollicitereren. De was hangt alweer aan het rekje. Genoeg om me weer tevreden te voelen. En van de week een leuke afspraak met iemand over Arbeidsethiek. In het kader van netwerken onderhouden en opbouwen.
2 opmerkingen:
Het is heerlijk als je ergens weer kunt lopen zonder te struikelen over de zooi!
Opruimen voelt zo goed in je hoofd. Ongelofelijk wat voor effect dat heeft en dan ook nog een tevreden over wat je gedaan hebt. Dus eingelijk zouden we het veel meer meoten doen. Ik wens je een fijn weekend.
Een reactie posten