Gelukkig was daar nog het aloude boek. Een lekkere Wallander en daarmee kon ik me een tijd vermaken. Heerlijk die Scandinavische toon en sfeer. Ik sukkelde dus weer in slaap en werd wakker door mijn nieuwe Nokia (heee...Fins!) wekker en voelde me onrustig. Had uiteraard weer gedroomd. Of ik het wel ging redden, laptop kapot, telefoon aan vernieuwing toe, kunnen toekomstige werkgevers mijn documenten wel lezen in Open Office, heb ik nog genoeg reserve...als ik toch nieuwe dingen moet kopen en verdorie deze maand over mijn budget...ga ik nog wel werk vinden, wil iemand mij nog wel aannemen. Hoe zit dat met dat gedoe met mijn s tiching? Vind mijn zoon straks weer een nieuwe baan? Aaargh..
Moest mijzelf echt even ernstig aanspreken. Relax!!!
Zorg nou eerst goed voor jezelf, zoals ze in de luchtvaart zeggen; Doe eerst het zuurstofmasker op uw eigen gezicht alvorens uw kind of anderen te helpen.
Bedenk nou eens goed dat je in al die jaren in feite nooit eerst goed voor jezelf hebt gezorgd, altijd eerst je kinderen en dat je dit jaar een heel goed jaar hebt gedraaid. Je hebt een buffer, je lost je schulden af en ook nog in een hoog tempo en meer nog; je KAN je schulden aflossen en je ziet in dat dit het belangrijkste is in het kader van goed voor jezelf zorgen. Ondanks of misschien wel dankzij het verliezen van mijn baan ben ik er beter aan toe.
Je heb nog steeds goed over- en inzicht in hoe je ervoor staat, er vallen nooit meer, en dat al jaren, onverwachte rekeningen op de mat. Het gesodemieter met altijd weer hoge telefoonrekeningen door tieners met telefoonverslaving is over. Het moeten oplossen van hun problemen is over. Het opeens moeten inspringen omdat er weer boeken extra moeten worden aangeschaft voor de studie is over. Toch je kind meesturen met studiereis en niet weten hoe je dat moet financieren, is over. Relax.
Kijk naar wat je allemaal WEL hebt.
En maak je geen zorgen over zaken die je niet kan beinvloeden. En je regelt alles wat je wel kan beinvloeden. Dus relax. Ga douchen, stop de was in de machine, ontbijt, zet koffie en ontspan een beetje.
Ik zit op zolder, kijk door het zolderraam van mijn huis en zie ontzettend mooie wolkenpartijen voorbij ruisen. Honderden herfstbladeren door de lucht dwarrelen. Laat wegwaaien dat gevoel.
Ben ik direct weer terug bij vroeger...Er ruischt langs de wolken een liefelijke stem...
Bij mijn Oma die altijd chocopasta maakte van boter, suiker en cacao. Heerlijke elke dinsdag bij Oma en Opa en dit op je brood. Samen met mijn broertje. Mijn Opa die een konijntje maakte van zijn servet. Of het geluid van een schaar nadeed op de tafel, waar bij uitzondering het dikke Perzische kleed af was.
Hun Jaren-dertig klok op de schoorsteenmantel die nu bij mij thuis staat en die ik opeens weer aan de praat kreeg. Het gevoel bijzonder te zijn, welkom te zijn dat gaven ze me mee.
Zo...nu eens even flink wat zaken printen en versturen dan kan dat ook weer van mij To-Do lijstje af. En straks nog even wat Flylady zaken regelen. Komt helemaal goed. Voor alles komt uiteindelijk een oplossing of zoals een realist ooit zei: uiteindelijk houdt iedereen ooit op met roken.
3 opmerkingen:
Ik ken hem ook: Die hemel en aarde verenigt tesaam. ;-)
Jij had ook een lieve opa en oma, fijn is dat he?
Goed om jezelf af en toe moed in te spreken!
Adem in en uit denk ik bij jouw blogje, maar dan zeker ook voor mezelf. Geniet, zeg ik tegen ons alletwee. Full time werken, nee dat is leuk. Ja, voor het geld, maar dat is ook alles. En natuurlijk is dat voor mij makkelijker gezegd, dan voor jou gedaan, want ik heb een baan en verlang naar vrije tijd en jij hebt vrije tijd en verlangt naar een baan....
Nog even dit, ik mag je blogjes erg graag lezen en ik ben gecharmeerd van je schrijfstijl. Mocht ik eens niet reageren dan heb ik het vaak wel met een lach op mijn gezicht gelezen, jouw blogbijdrages. Bedankt daarvoor.
Mooi blog !
Een reactie posten