donderdag 28 november 2013

Opladers

Na een hele ochtend alweer alleen maar nuttige dingen te hebben gedaan en mijn huis nog niet uit geweest, bedacht ik me dat het nu droog weer was, ik nu tijd heb en iets zou willen bedenken wat weinig geld kost, maar veel oplaadmogelijkheden oplevert. Want de batterij was een beetje leeg.

Daar kwam de Museumjaarkaart weer van pas. Fluks naar het Cobra museum getrokken, een klein busreisje hier vandaan en even cultuur opgesnoven. Altijd goed. Mooie Karel Appels en een wonderschone tentoonstelling over een niet rechte lijn over de kunstenaar Hundertwasser. Altijd weer goed om nieuwe dingen te zien en te leren. Maar vooral even wat heel anders te doen dan bijvoorbeeld mijn luxaflex met de Purple Rags van Flylady schoonmaken. Of de waterpijprook van mijn dochter eraf schrapen eigenlijk.


Vlakbij is een groot winkelcentrum en dat lokte, maar ik had me voorgenomen om nada, noppes, niets uit te geven, dus dat werd alleen kijke kijke kijke en niet kopen. 

Ook leuk hoor, heel veel mooie dingen gezien en bij alles kon ik blij verzuchten dat het weliswaar wonderschoon was, maar niet echt NU nodig. Of morgen. Leuke panties...maar heb ik ze echt echt nodig? Neuh. Mooie tassen....(beetje boven mijn budget), mooie make-upjes, leuke sjaals, wat een mooie keukenmachines, wat een handige bakdingetjes, wat een mooie kopjes en wat een hebberig makende notebookjes, moleskin en weet ik veel wat voor huid. Leuk om te zien, nog leuker om me niet ontevreden te voelen bij alleen maar kijken. Of verongelijkt omdat ik het geld ervoor niet heb. Hele mooie en spannende en ook nog afgeprijsde boeken en ik wist dat ik nog een stukje tegoed heb op die Bijenkorf cadeaukaart, ooit van mijn oud-werkgever ontvangen als Kerstkado. 

Maar ook die niet aangesproken. Niet meer in de impuls-aankoopmanie trappen. Of de compensatie-aankoop. 

Gewoon weer lekker naar de bus, huiswaarts en thuis eerst maar eens een grote mok thee gemaakt. Ben momenteel een vest aan het breien - al bijna één mouw af - in gerstekorrel. Van Z eemangaren. Patroon bedenk ik zelf en al breiende kom ik er wel. 

Verleden week was ik in een wolwinkel in H aarlem en ik voelde mij aan de ene kant heel rijk, door alle mooie kleuren en garens, maar ook een arme sloeber, want jemig de pemig zeg....dit is niet meer breien wat iedereen eind jaren 70, begin jaren 80 deed, waar je volop keus had ook in wat budgetvriendelijker garens, bij de HEMA en gewoon op heel veel plaatsen in de stad, maar dit was een winkel voor de dames in Aerdenhout, die met plezier voor een klein bolletje garen een tientje konden betalen. Voor mijn budget is dat iets te veel. Een babytruitje is een klein kapitaal op die manier. Wel heel mooie kwaliteit, dat wel, maar dus niet meer voor Jan met de Pet. 

Net een lekkere roerbakschotel gemaakt met allerlei restjes van courgette, 2 kleuren paprika, winterwortel, een uitje en tomaat en wat reepjes kip die ik nog over had van een Massala-schotel met bloemkool van van de week. 
Wat een verandering met een tijd terug. Ik heb nooit meer pakjes en zakjes, maar snij alles zelf, kook en maak alles zelf en elke avond gewoon veel verse groenten. Ook al ben ik moe, ik kook altijd. Als ik heel moe ben, dan heb ik meestal nog wel een portie soep in de diepvries liggen. Of een maaltijd die ik kan ontdooien als ik teveel heb gekookt. Ik zag in de diepvries ook nog een bak met bramen. Ga ik zo direct wat van in mijn kwark gooien. Tegen de tijd dat ik het wil eten zijn ze wel ontdooid. 

Morgen een vergaderdag dus daar moet ik me zo direct op voorbereiden. Mijn batterij geeft aan dat hij nu alweer half vol zit! 







Geen opmerkingen: