Opdracht van Flylady voor vandaag was mijn voorraadkast bekijken en nakijken wat weg kon. Nou heb ik een leuke voorraadruimte onder mijn trap met flink wat planken en een soort loze ruimte onder de laagste treden. Daar staat al mijn kerstspul en de (namaak) kerstboom. Vorig jaar heb ik al de dozen met kerstspullen doorgelopen en flink wat zaken opgeschoond. No more balls.
Maar goed; heb dus nog wel flink wat spulletjes die uitgezocht kunnen worden. Als ik ze al jaaaaaaaaaaaaren in mijn kast heb staan (denk aan blikken, doosjes, vazen etc) en ik er al die tijd niets mee doe, dan kan ik beter iemand anders er blij mee maken. Dus hoppa....een tas voor de kringloop vanochtend gemaakt. En een vuilniszak met weggooizaken. Wel grappig...nog suikerzakjes uit de jaren 80 van Aeroflot gevonden en van die kartonnen treinkaartjes met zo'n knipje erin. Die moeten maar ergens in een plakboek worden geplakt. Deze winter nog bij voorkeur... :)
En nu iets meer ruimte in de kast. Maar nog niet echt minimalistisch, al is dat een streven wat niet bij mij past. Ik ben denk ik in mijn vorige leven een hamster geweest.
Gisteren, op de niet-uitsteldag, ook nog maar weer eens door mijn vaste lasten gelopen en alweer wat zaken geschrapt. Kennelijk kon/kan dat nog zonder in te leveren op kwaliteit. Heb nog elke dag 3 maaltijden kunnen maken, slaap nog lekker droog en warm en mijn huur kan ik ook nog betalen, ook al is die tamelijk - relatief gezien dan - hoog.
Van de week een vervelende, of misschien moet ik wel zeggen, interessante en leerzame ervaring met iemand uit mijn club. Hij konkelt achter onze rug om en praat en overlegt met allerlei mensen zonder ons daarin te kennen, maakt afspraken her en der en dat is nog niet zo vervelend, maar hij heeft daarbij ook aan negatieve stemmingsmakerij gedaan. In plaats van zaken aan te horen en de klager te verwijzen naar diegenen die het betreft en met ons te bespreken gaat hij mee in de mening of overtuiging van de clubleden. Nogal onprofessioneel gedrag. Dus toen wij hem daarop wezen, gaf alles in zijn lichaamstaal aan dat hij zich betrapt voelde en ontkende hij eerst alles, lulde zich toen vast en toen er op feiten werd gewezen speelde hij slachtoffer van dit alles. Het was onze schuld. Gatver....het lijkt zo net op werken!
Maar ja...niets menselijks is ons vreemd kennelijk dus nu ons beraden op hoe nu verder. Het vertrouwen zal door hem weer moeten worden hersteld, maar eerlijk gezegd; ik heb er een hard hoofd in. Deze persoon heeft mij vanaf het begin al door zijn handelen, niet door zijn woorden, laten zien dat hij gans wat anders doet dan dat hij altijd toezegt en belooft. En ik heb in mijn professionele leven al genoeg slechte managers meegemaakt en heb dus totaal geen behoefte om die in mijn eigen stichting weer tegen te komen en te tolereren.
Draaien, konkelen en liegen....brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten