Drie-eenheid

Komt alles in drieeen? Ging eerst mijn laptop kapot, toen mijn mobiele telefoon, nu geeft de recorder/ontvanger van de tv aan dat ik maar zelf moet oplossen hoe hij het weer gaat doen.

Resetten. Smartcard erin/eruit. Weer opnieuwe opstarten. Nada de noppes. Dus het menuutje bij Z iggo doorgelopen, maar dat loste niets op. Alles zit goed bekabeld, besnoerd en weet ik wat en ook het geheugen van de opgenomen programma's kan hij uitlezen. Alleen het tv signaal geeft hij niet door. Mmmmm... Nog maar even nadenken hoe dat weer op te lossen. Heb niets veranderd aan de configuratie, alleen gisteren, zoals altijd, alle stroom eraf gehaald en naar bed gegaan.

Voorlopig maar even een leuke DVD van Draadstaal aangezet.  Het is donker, het regent en net een heerlijke kop koffie gemaakt, dus ik kom de dag wel weer door.

Gisteren bezoek gehad van Motormaniaman. Hele lange gesprekken gehad over zijn relatie die van de één op de andere dag uitging, terwijl er al trouwplannen waren. Ik realiseerde me niet dat ook mannen zo lang van streek kunnen zijn, depressief zelfs van een verbroken relatie. Het allemaal op zichzelf betrekken en lang zoeken naar het waarom. Terwijl de buitenwereld misschien direct al zag dat het te snel ging, te geforceerd en teveel gericht was op het mooie plaatje.

Ook de financiele consequenties van een verbroken relatie kwamen weer uitgebreid aan bod. Hij is samen met haar naar een duurdere woning verhuisd en kan nu alleen de huur eigenlijk niet opbrengen. En zoekt dus naar manieren waarop hij zijn inkomen kan verhogen. Door zijn ziekte(s) is hij al een flink aantal jaren uit het arbeidsproces. Hij kan veel, maar weinig werkgevers die een man van zijn leeftijd met zijn ziekteverleden willen aannemen. Denkt hij.

Was fijn om hem op bepaalde vastgeroeste denkbeelden te kunnen wijzen om hem zo weer nieuwe luchtigheid te bieden en ook prettig dat ik in mijn vriezer ook nog wat gewoon brood had voor bij de soep die ik had gemaakt. Ik eet zelf al een hele tijd geen tarwebrood meer en als ik iets van brood eet dan is dat speltbrood en dan nog met mate. Hij is al jarenlang met zijn voeding bezig door zijn darmziekte en weet dat vitale voeding echt helpt om je beter te voelen en minder terugval te hebben.

Ook is hij al jarenlang met zijn financiele planning bezig. Juist daardoor heeft hij altijd reservepotjes aangelegd en heeft hij die kunnen aanspreken om een oldtimer auto te kunnen aanschaffen. Waarmee hij lekker naar mij toe kon komen. Goedkoop in wegenbelasting en een relatief nog in goede technische staat verkerende auto. Zonder condens aan de binnenkant :)

We hadden het uitgebreid over wat voor keuzes mensen soms maken voor de korte termijn bevrediging op gebied van spullen. Hoppa...nu die smartphone met een klein bedrag per maand - voor maaaar twee jaar. Hoppa...nu die spullen op afbetaling voor maaar een klein bedrag per maand.
Hij spaart en reserveert dus iedere maand dat kleine bedrag en heeft dat geld dan gewoon en kan die auto cash betalen. Gaat het weer slechter, dan weet hij dat er niets aan de hand is. De auto wordt verkocht en de maandlasten zijn direct lager. Niet nog een afbetaling voor een lening, een telefoon abonnement of een postorderbedrijf of een creditcard. Hij koopt wel dure kleding, wat niet mijn keus is, maar zijn argument is dat die veel langer meegaan. Tsja... ieder maakt zo zijn keuzes. Hij doet er in ieder geval niemand kwaad mee.

Ik weet dat ik zelf jarenlang wel op die manier heb geleefd, gewoon omdat ik niet eerder inzag hoe ik toch rond kon komen toen mijn ex-man opeens ophield de kinderalimentatie te betalen. Ik had het gevoel dat ik al genoeg deed om met minder rond te komen. En ook omdat ik te trots was om dat met iemand te bespreken, sowieso iemand in mijn familie, hoe moeilijk ik rond kon komen met veel minder geld. Juist doordat ik iets meer inkomen had dan de huursubsidiegrens, had ik op geen enkele toeslag recht. Of zocht dat slecht uit. Ik was financieel jarenlang wel een beetje een struisvogel. En misschien, denk ik nu mild, vond ik het ook wel handig om het beeld van een vrouw met een financieel zware achtergrond te hebben. Was het wel 'lekker' om slachtoffer te zijn. Of zo iets... Het zal me wel iets opgeleverd hebben dit gedrag anders heb ik dat niet jarenlang gedaan. Slecht voor mijzelf gezorgd.

Pas toen ik op zijn aanraden een overzicht, een echt overzicht maakte en ging begroten wat er zoal een heel jaar voorbij kon en ging komen, toen kreeg ik inzicht. En minder angst. En ging ik echt strepen en effectief beter met mijn geld om. Ik ben er nog lang niet, maar ik heb nu wel zicht op afbetalen van zaken die al een tijdje slepen. Licht aan het eind van de tunnel. Of ik nou werk heb of niet. Dus niet meer wachten op meer geld, maar beter met het aanwezige geld omgaan. Dat is een veranderde houding. Die mij meer oplevert. Zei goede oude Dr Phil het niet altijd....voor geldproblemen is meestal meer geld niet de oplossing.

Het kapot gaan/zijn van een apparaat is vervelend, maar was te voorzien. Niet plotseling, maar machines, apparaten hebben nou eenmaal een bepaalde levensduur. In het bedrijfsleven is er altijd een post afschrijvingen. Een PC heeft een afschrijving van 3 jaar. Dan is hij op en toe aan vervanging. Dat hij langer meekan is fijn en dat gebeurt ook vaak, maar er zou dan wel geld moeten zijn voor een nieuwe.

Dus in mijn kostenoverzicht is mijn buffer fijn, maar niet uitgebreid, gedetaileerd genoeg. Hierna wil ik voor 2014 een post en potje maken voor reservering en vervanging van zaken. Voor de laptop, voor de grote apparaten die kennelijk altijd OPEENS stuk gaan en dan ook nog in stellen van drie!
En natuurlijk kan ik schuiven met die posten, maar het punt is dat ik het wel heb. En me minder zorgen hoef te maken als het U WV, zoals deze maand er wat langer over doet om mijn uitkering te storten. En ik vanuit mijn buffer moet overboeken om toch alle vaste lasten te kunnen betalen. En mijn schuld af te betalen. Die straks lekker klaar is!

Ga ik straks eens even opzetten. Leuk en leerzaam.

Zo stopte ik vanochtend direct mijn begrotingsgeld voor de kapper in mijn jaren zeventig brabantia-busje. Kan ik in december gewoon naar de kapper, zonder na te denken of ik het geld er wel voor heb.  Is maar een paar euro, voor de meesten een kop koffie met appelpunt, maar mij helpt het om betere grip op mijn financiele zaken te houden.  Te weten dat het geld er is, zonder te hoeven schuiven..

Komt allemaal wel weer goed. Zaak is om niet in paniek te raken, te denken dat je toch die afgrond inglijdt omdat ik nog geen betaalde baan heb kunnen vinden. Dat mijn reserve steeds minder wordt, steeds minder totdat ik weer niets heb.

Van de week zat/hing ik op de bank en opeens schoot kramp in mijn bovenbeen en schoot door naar de binnenkant van mijn dijen. Auwwwww...pijnlijk. Schudden, lopen, strekken...niets hielp. Het bleef maar terugkomen. Heel even voelde ik me heel alleen - wat ik ook was - maar kon mezelf ernstig toespreken dat het nu zaak was om rustig te blijven en door te gaan met masseren, lopen, strekken en vooral rustig blijven. Rustig ademhalen. Daarna snel een banaan gegeten, dat schijnt te helpen las ik op internet (haha)...en me te realiseren dat ook dit weer over gaat. En te beheersen is. Door mijzelf.
Rare week weer. Maar wel weer eentje die stof biedt tot nadenken. En dankbaar te zijn voor alles wat allemaal goed gaat.