Zo uniek.
Zo apart.
Zo helemaal van deze tijd.
Was je 30 jaar geleden nog werkelijk uniek ermee, nu ben je kennelijk uniek als je niks hebt. En ben je 25 en zonder tatoeage, dan ben je kennelijk ook een uitzondering. Ik zie overal alleen maar jongere dames en heren met volgeschreven armen (en soms ook benen - lijkt me mooie camouflage voor spataders!).
Ik hoor dan altijd de stem van David Attenborough die in een reportage 2000 jaar na nu deze mode uitlegt aan aardbewoners die dit gebruik niet (meer) kennen.
"Kennelijk was het vermogen om de namen van kinderen of partners te onthouden zeer gering en daarom schreef men die op hun arm. Met watervaste inkt. Een bijzondere gewoonte uit die tijd".
10 opmerkingen:
Haha. Leuk stukje. Ik vind tatoeages vreselijk.
Ik hoef geen tattoos, maar kan ze wel mooi vinden bij een ander. Ik heb helaas wel spataderen. Ik heb er operaties en andere behandelingen voor gehad en er komen altijd weer nieuwe voor terug. Daar heb ik een andere oplossing voor. Ik draag graag lange rokken in de zomer :-)
Die met de geboortedatum (hopelijk geen sterfdatum?) vind ik op zich wel handig. Vergeet je nooit meer een verjaardag.
Op mijn lijf ook geen tattoo.
Ook onbeschreven. Mijn eigen vel is uniek genoeg. Soms schrijf ik wel dingen op de rug van mijn hand, als spiekbriefje, maar water en zeep volop, dus....
Jaaaaa leuk zo'n verwelkt, uitgelubberd treurroosje op je borst. Nee hoor mij niet gezien
Hahaha, ik zit hier hardop te lachen. Ik stel me trouwens vaak voor wat mensen over 100 jaar van ons leven nu vinden. Patatje Oorlog?
Omdat ik vlakbij het strand woon zie ik als het strand weer is heel veel tatoeages. Hele ruggen, armen en soms ook benen vol.Ik denk dan vaak aan het geld dat aan al die al of niet geslaagde plaatjes hebben gekost. En over een jaar of dertig zijn die strakke velletjes rimpelig en uitgezakt maar staan die stoere afbeeldingen er nog steeds op !!
Ik vind sommige tatoes wel mooi maar dat is net als een sieraad daar kijk je 10 jaar later vaak heel anders tegenaan.
Heb soms vreemde associaties bij dingen. Vroeger had een collega een neusring. Dit deed me denken aan een stier bij ons thuis die een neusring had zodat hij geen melk bij de koeien ging drinken.
Moet denken met tatoes aan het branden van merken bij slaven. Heb er dus geen positieve associatie bij. Dan te denken dat het vrijwillig gebeurd en iedereen klakkeloos elkaar volgt.
Wat steken wij als mensen soms raar in elkaar.
Mijn dochters naam staan aan de binnenkant van mijn onderarm. Met een klein hartje ernaast. Heb ik absoluut geen spijt van.
Grappig is dat ik ook vrienden heb die wel van tattoe's houden, maar dat inderdaad al jarenlang deden - voor de hype.
En dat ik het Lieveheersbeestje van Loretta Schrijver van Koffietijd wel heel schattig vind.
En wie weet wat ik doe als kleinkind er is :)
Nooit spijt hebben van mooie dingen hoor Kakelbont!
Een reactie posten