zaterdag 17 december 2016

Loop-zwijmel

Van de week liep ik nogal te steunen, want pien an de poten. Wat wel grappig was want ik had net de dag ervoor 10 km gelopen.

En de week daarna ruim 6 dus lopen kan ik.

Kwam, bij mijn gesjok dit fraaie lied in mijn hoofd:


In mijn jeugd (jaren 70) hoorde ik dit vaak op de radio. Even zoeken en dan heb je het zo gevonden op Mijn Buis.

Dacht ik de dag erna alweer: Mensch.....je kan tenminste nog lopen. Zonder rekje, zonder karretje, dus miep toch niet zo! Hoe graag zouden mensen willen lopen die dat nu niet meer kunnen.

Count your blessing dus maar weer, want al te snel vergeet ik wat er allemaal wel goed gaat. En dat ik er nog steeds sta. En loop en er ben. Zorg gewoon wat beter voor jezelf. Voor je lijf en daardoor voor je kop. Als je op een labeltje leest; zonde om weg te gooien, dan hoef jij nog niet voor vuilnisbak te spelen.

Vandaag sta ik ook stil bij een collega die uit het leven stapte een aantal jaren terug. Omdat het leven, de werkdruk te zwaar was geworden. Dat hij dacht dat hij hier niet meer nodig was. Ik was met een andere collega de enige die doorhad hoe erg het was en het feit dat hij na een fijn gesprekje met zijn leidinggevende de volgende dag er niet was, dat deed onze alarmbellen rinkelen. Niet van de anderen.

Dat gevoel van niet meer nodig zijn herken ik helemaal. En de eenzaamheid die hij gevoeld moet hebben daar schaam ik me voor dat ik daar zo weinig aan heb gedaan om dat te verlichten.

Die dag in de sneeuw rondom zijn witte kist zal ik niet snel meer vergeten.



8 opmerkingen:

Anoniem zei

Ach ja, ik herken de melodie. Wat schattig om die kleintjes te zien genieten van het modderbad.
Erg triest dat je collega de levensmoed verloor. Logisch dat je daar nog regelmatig aan denkt.

Iris Papilio zei

Een heerlijk muziekje ja.. en de video is enig!
Kop op, je bent hartstikke nodig jij.. al is het alleen maar voor je dochter en kleindochter!
En bij ons ook... :-) Oh enne.. beterschap met lopen!

MelodyK zei

Oh leuk dit muziekje... ook mijn jeugd inderdaad.... pink panter ;-)

dat 'schamen' van jou... probeer dat los te laten want je kunt er niets meer mee en daarbij, al hoe terecht het ook voelt, je had het toch niet kunnen voorkomen. Zulke resolute stappen zijn onbegrijpelijk voor achterblijvers, mede omdat ze nooit alle ins & outs van het verhaal kennen. ""

Wens je beterschap en een heel fijn weekend met besef dat ook jij niet onnodig noch overbodig bent!

Petr@ zei

Ja dat muziekje herken ik wel maar met dat filmpje erbij is het extra leuk!
Wat akelig dat je collega uit het leven stapte, logisch dat je daar nog vaak aan denkt, het is niet niks.

Ria zei

4 jaar geleden liep ik nog als een kieviet. Nu ben ik blij dat ik nog de hondjes kan uitlaten en op sommige dagen stukje verder zonder rollator. Elke dag een verrassing waar ik elke dag een mooie dag van probeer te maken.

Dwarsbongel zei

Ik heb een beeld bij die zinsnede: "een fijn gesprekje met zijn leidinggevende"... Dat breng ik dan weer in verband met een artikel van een psycholoog of psychiater, die aannemelijk maakte dat vrijwel elke leidinggevende een soort afwijking heeft die optimaal sociaal functioneren in de weg zit...
Het muziekje herkende ik heel snel, ik moet ook ooit wel eens iets van de beelden gezien hebben. Ik kan me voorstellen dat je op die melodie pittig kunt lopen!

Joanne zei

Wat leuk dat filmpje! Het muziekje herken ik.

Liefs Frederique

Lot zei

Dat is uit de film Hatari. Die zijn we met de hele familie gaan zien in Tuschinski ter ere van een huwelijksfeest van mijn opa en oma van vaders kant. De film is uit 62, toen was ik 12!