De week is weer gedaan, nieuwe komt eraan

Veel zaken opgeruimd, gedaan, afgehandeld. Komt ook omdat het einde van de maand dichtbij is en dan is het voor mij altijd prettig om wat losse eindjes vastgeknoopt c.q. afgehecht te hebben op administratiegebied. En einde kwartaal, dus ook weer fijn om even door te pakken. 

De tas met opgeruimd oud papier ook weer geleegd. Weg is maar weg. 

Even voorbereiden op de eerste werkdag. Wat trek ik aan, wat voor weer wordt het. Wat wil ik uitstralen met mijn kleding. Is het schoon, heel?

Ik maak een soort van Marokkaanse Tajine, met daarin nog stukjes falafel, die ik nog over had van falafelbroodjes van van de week. Wel van een ander merk dan het huismerk van AH, want die waren niet te hachelen. Bah! Was even uitproberen of die ook lekker waren, maar ik ben weer terug naar mijn vaste originele merk. Ben bewust meer groente aan het eten en dan is het fijn om de tijd te hebben groenten te snijden en wat dingen klaar te hebben staan.

Genoeg gemaakt ook voor de eerste werkdag, dus weer een zorg minder. Kan ik morgen daarover ontspannen. Altijd fijn. 

En dan zijn alle doe dingen eigenlijk wel gedaan. Heb ik nog iets leuks gedaan vandaag, behalve een winterchrysantplant gehaald, wat ik altijd de bejaardentuinbol noem, maar ja...inmiddels val ik denk ik qua leeftijd toch tamelijk dichtbij bejaard hahah. En dacht eigenlijk alleen maar leuk voor de insecten. 

Misschien ook wel voor de slakken, dus we gaan het zien. 

Zaterdag

Eerst de dag maar prettig beginnen met douchen, aankleden, mijn dekbedhoes in de was die ik van de week van mijn bed haalde. Slopen en onderlaken alweer gewassen. Altijd een schoon en voldaan gevoel na deze handelingen. En hoe fijn is het dat alles werkt. Lijf en machines.

Daarna lekkere koffie gemaakt, met opgeklopte sojamelk met een snufje kaneel erop. Feestelijk, troostend en als ik naar de regen buiten kijk, verwarmend. Alweer een vest aangedaan. Nu nog maar 19 graden in de woonkamer. Maar de gordijnen open, de zon schijnt tussen de buien door, dus het warmt weer op.

Kreeg een aanbod voor 3 maanden een streamingsite voor een relatief laag bedrag (daarna normaal, maar dan zeg ik 'm weer op). En dus maar wel gedaan dit keer. Behoefte aan troostende, fijne en afleidende zaken. 

Denk ik alleen nog maar even een weekje terug, toen de dametjes bij me waren. Lieve familie. En kijk naar het verzoek om voor de jongste een warme sjaal en wantjes te maken. Zo leuk!

Beter om creatief bezig te zijn. Goed voor mijn brein en gemoedsrust. 

Maak eens een collage van kledingstukken die je kan combineren, al in de kast hangen, of je daar nog wil laten hangen. Kleur, snit...probeer wat uit. Heb plezier. Meer plezier. 

Zorg beter voor jezelf.

Keek trouwens uitgesteld naar een film (7500) over een kaping gefilmd vanuit de cockpit. Alleen daar werd gefilmd. Beklemmend, vooral omdat die handelingen me zo bekend voorkwamen bij vertrek. 

Ook opwekkend zullen we maar zeggen. Gelukkig vertelde mijn zoon me dat dingen toch ietsje anders gaan in het echt. (Gelukkig heeft hij er geen ervaring mee).

Fietste naar een stuk waar kastanjebomen staan, want wilde eigenlijk vorige week met de kleindochters nog naar kastanjes zoeken, maar bij de speeltuin waren ze al allemaal uit de boom. Dus wist nog wel een plek verderop waar ik meestal nog wel iets kan vinden. En zeker na de harde wind van vrijdag. 

Ja hoor. Lekker in de fietstas gemieterd, werd direct opgewekt ervan en nu liggen ze op mijn notenhouten kastje en maakte ik ook maar direct een herfstachtig boeket (kunst- en zelfgedroogde bloemen allemaal) gewoon om de herfst te begroeten. Ook wat kaarsen aangedaan en brand er ook eentje voor wie het kan gebruiken. 

Wat back-ups aan het maken van de oude laptop en die weer op de nieuwe zetten. Alleen het huidige jaar van de administratie. 

Ook nog langs de bibliotheek geweest. Maar had te weinig rust in de kont om wat goeds uit te zoeken, dus snel en hapsnap. Ook goed hoor. Komt wel weer. 

Komende week een drukke week op mijn werk voor de boeg.  Alweer een experimentje met een nieuwe medewerker. Dus wil echt goed opladen daarvoor en gewoon om de rust terug te vinden. 

Ga zo Signora Volpe op BBCFirst terugkijken. Fijne detectiveserie op vrijdagavonden uitgezonden, maar voor mij al vrij laat, dus kijk ik wel wanneer ik wel kan. 

Ongelijk gekregen

Hehe...eindelijk de brief met de Beschikking ontvangen. Die was een paar dagen zwevende.

Bezwaar tegen de aanstelling van mijn broer als B ewindvoerder voor mijn moeder is afgewezen en beschikking geeft aan dat hij zowel BW als mentorschap krijgt. 

Doorslag gaf de wil van mijn moeder geeft de rechter aan. En ze geeft in het handgeschreven kladje aan dat zij dit wil. Let wel, toen was ze al gediagnosticeerd met gevorderde Alzheimer. En zo manipuleerbaar als de neten. Ook omschreven in ons bezwaar en ook hoe bang mijn moeder voor mijn broer is als hij weer eens sturm und drang-achtig doet.

Ook in de verslagen van de Keesmanager geeft mijn moeder aan dat ze wil dat mijn broer dit gaat doen, want hij woont dichtbij.

Verslagen waarvan ik mijn schoonzuster verdenk die enigszins aangepast te hebben. Want het origineel kregen wij nooit. altijd Plak en knipwerk.

Maar goed; ik laat het rusten. Ga niet in beroep, want nul zin. Kost alleen maar energie. 

Maar meedoen aan deze gekte, dat doe ik niet meer. 

Kreeg nog een app-reminder van incestbroer of ik die fake rekening al had betaald. 

Nope!! Zoek maar lekker zelf uit, firma List en Bedrog. Ik werk er niet aan mee. Mijn moeder financieel leegzuigen. En dat even aan alle broers en zussen gemaild.

Oh ja, voor de beeldvorming. De aanvragende broer heeft direct van de rekening van mijn moeder zijn griffiekosten naar hemzelf overgeboekt. Zo armlastig is hij. En heeft het beste met onze moeder voor.

Blij met mijn glas Fins water. Met ijsblokjes. Heel transparant!

Gelijk gekregen

Las in een artikel over een man die bij een groot landelijk c allcenter werkt en daar alle dagelijkse 10 minuten extra die hij nodig had om in te loggen nu achteraf toch betaald krijgt door uitspraak van de rechter. 10 minuten per week, per jaar, per jaren. Dus dat gaat wel om een groot bedrag, vooral als je weet dat je meestal maar een minimumloon per uur betaald krijgt.

Gelijk gekregen

In c allcenter land is het vrij normaal dat de meter pas gaat tikken - niet als je over de voordeurdrempel stapt - maar als je helemaal ingelogd bent op alle systemen nodig om te gaan werken en (bij mijn c allcenter toen dan) begint met je eerste call. Uitloggen als je naar de wc gaat. Uitloggen als je met pauze gaat. 

Ook ik heb toen uiteindelijk een advocaat in de arm genomen en we zijn er onderling uitgekomen dus geen gang naar de rechter, maar toen zat ik al redelijk in de kreukels door o.a. dit vreemde systeem en nog andere zaken die ze daar uitspookten. Niet doorbetalen bij ziekte, niet doorbetalen bij vakantie van de eigenaars etc.

Dat zit er als een soort trauma zo ingehamerd, dat ik nog steeds heel snel in de ochtend inlog, zodat het 'zichtbaar' is dat ik aanwezig ben. En dat is volslagen nonsens, want ik zit meestal het eerste kwartier helemaal alleen op de werkvloer en dan pas komt er iemand of twee iemanden en rond 09.00 uur hoort iedereen er wel te zijn, want dan eerste afspraken volgens de planning, maar als de leidinggevende er niet is, dan wordt het ook wel eens oepsie...verslapen en zit de client lekker een kwartier te wachten. 

Leidinggevende kiest er ook voor om laat te beginnen - geeft ook een signaal af - dus maakt nooit zo'n hele lege afdeling in de ochtend mee. Wel alle noeste werkers die tot na vijf uur er nog zitten. Ja duh...als je om 09.00 uur start dan is je eindtijd rond 17.30 uur. En ga je ook nog een uur pauzeren in plaats van een half uur, dan werk je toch iets minder hard dan je doet voorkomen. 

Ik neem expres een trein eerder, soms twee ook omdat ik al rekening houd met vertragingen en voor mijn cliënten op tijd wil zijn. Die zitten soms al een kwartier te wachten en geeft een indruk van hoe graag ze hun problemen willen oplossen. 

Moet mezelf dus weer afleren om dan gelijktijdig met de 09.00 uur starters weg te gaan.  En dat vind ik nogal moeilijk. Dus vaker doen, dan wordt het steeds normaler dat ik inderdaad 8 uur op een dag werk en niet 8,5 uur of meer.  Al die halve uurtjes krijg ik niet uitbetaald. Noch wordt het gewaardeerd. 

Dus gisteren deed ik nog. Begon om 08.15 en ging om 16.55 de deur uit. Haalde een trein eerder, die trein was relatief leeg waar ik instap en daarna wel een kei-volle streekbus. Het scheelt bijna geen drol, maar iets eerder thuiskomen voelt heel fijn. 

Waardoor ik ook weer aan mijn werk bij het c allcenter moest denken. Daar werkte iemand met een zeer beschaafde ABN stem. Die werd ingezet op ´prestigieuze projecten. Dat mensen dachten dat de directeur van de bank henzelf belde. Toch was er voor hem niets anders te vinden dan dit soort werk. Te oud namelijk (pensioenleeftijd bijna' vond de samenleving. En dan verdien je een tientje per uur. Als je op tijd ingelogd bent en geen last van je blaas hebt. 

Aan mijn balie stond namelijk van de week een zeer beschaafde dame. Met dito regenjas van een goed merk, nette bril en nog net geen parels in haar oren, maar het plaatje klopte. Tot ze vertelde, met haar beschaafde keurige stem,  dat ze al een week op straat sliep. En haar hele verhaal aan me vertelde. Vrindjes die in Quote 500 staan en haar echt echt echt niet zouden laten vallen, maar werkelijk niet weten noch voelen wat het betekent onderaan de samenleving te verblijven. Zonder inkomen, zonder woning en ik schat ook met te weinig te eten. Dus er moest doorgepakt worden. 

Eind van de dag zag ik dat ze zich bij de gemeente had laten inschrijven voor een postadres en bovendien een gesprek heeft gehad voor financiële ondersteuning. Laat die vrindjes maar praten. Het gaat om concrete basale zaken. Geen geld om eten te kopen en die pot pindakaas is ook al leeg. En waar laat je die pot als je geen huis hebt?

Ik weet als geen ander hoe beklemmend het voelt als je inkomsten zo laag zijn dat je niet weet hoe je rond moet komen. Je spaarsaldo ziet slinken en alles wat een zogenaamde zekerheid was, wegvalt. En ik echt vreesde om onder de brug te moeten gaan slapen. Dan is de drempel om met de billen bloot te moeten en aan te moeten geven dat het niet meer gaat bijzonder hoog. Heel hoog. Snap die dame beter dan ze denkt.

Berggezicht

Altijd als ik vanaf het station in de woonplaats van mijn moeder, de lanen af en op naar haar straat loop, vraag ik me af of dit de laatste keer is. Ze is 84 dus we weten niet hoe lang ze nog heeft. Niet ziek, geen chronische ziektes ook, alleen die alzheimer he..

Ooit, nog in de ban van wensdenken, maakte ik een visionboard met zo´n type huis als daar bij die lanen erop. Ook al mooie huizen in de tijd dat er alleen oudere mensen woonde. Nu helemaal bakfiets gereed. 

Ook leuk om af en toe op Funda te kijken wat zo´n huis doet. 

OK, terug naar mijn sociale huurwoning met huurtoeslag, dus dan snap je wel dat zo´n type huis, überhaupt een koopwoning geen optie is voor mij.

Ben tevreden met mijn huurwoning hoor, maar, zoals de bezitters van een koopwoning argumenteren: ik bouw niets op. Geen leuke pensioenspaarpot of later lagere woonlasten of, zoals mijn moeder, helemaal geen woonlasten. 

Eerst maar eens kijken of we dat later wel halen. Geen enkele zin dus om me daar heel erg druk over te maken, pensioenspaarpotten. Leven is onvoorspelbaar, net als de lengte ervan.

Fris

Had deze week voor het eerst dat ik even een vest aanschoot, omdat in een shirt met korte mouwen opeens fris aanvoelde. Keek op de thermosstaat en die gaf 22 graden door, dus dat was echt gevoelstemperatuur. Maar met alle regen en bewolking voelde het kouder, fris inderdaad.

Wat een heerlijk gevoel, die warmte. Dus nam me ook voor mijn dekbed weer op mijn bed te leggen, in een schone dekbedhoes. Nu had ik een gewatteerde dunne sprei op mijn bed, op de lege dekbedhoes. Dus hoppa; alles in de was en gun jezelf die luxe van warmte nou maar. Dat slaapt ook beter.

Zag in de post-app dat er een brief van de rechtbank onderweg is. Benieuwd of de rechter uitspraak heeft gedaan en wat er besloten is. Of wil mijn broer opeens wel mediation? 

Aanvulling: Postbode zag ik al aan komen lopen toen ik de voordeur aan het afstoffen was (ja echt!). Hij gaf me een catalogus aan en ik vroeg hem of hij geen brief had. Nee, hij had alle post van een ander dorp in zijn vakje gevonden, dus die brief is 'kwijt' of komt morgen. Dat verzin je toch niet?

We gaan het zien en ik heb al besloten, al lang hiervoor, dat ik dingen niet ga aanvechten. Dit is de uitspraak en hier moet ik het mee doen (vrij naar Mr. Reid)..

Geen energie stoppen in zaken die alleen maar energie vreten. Niks oplossen en vooral geen levensvreugde toevoegen. Als een soort Dementor dat juist uit me zuigen.

Heerlijk kopje koffie uit eigen keuken gedronken, de witte was draait en besloten dat ik de Bless your house routine weer mag afstoffen en zo even de weekopdracht van maandag nu ga uitvoeren. Gedaan is maar gedaan en geeft altijd een goed gevoel. Dat wil ik graag weer terug krijgen. Een goed gevoel over zaken in mijn leven. 

Dat klinkt hoogdravend. Hoogmoedig wellicht. Want ik heb maar een klein leven. En hoe 'goed' leef ik dan? En waar zit dat goed dan in? 

Onnuttige kennis

Doordat ik als accountmanager door het hele land heb gereisd, weet ik vrij goed waar plaatsen liggen topografisch gezien.

Voor mij normaal, maar ik stam nog uit een tijd van het Shell-stratenboek en nul navigatie, dus je moest van te voren je route bepalen. En dus met je ogen zien dat Harderwijk boven Baarn ligt en dat Zwolle niet in het Zuiden van het land ligt.

Handig om te weten als er een trein is uitgevallen, welke omrij-route ik kan nemen en ik weet ook een beetje hoe daar de lijnen gaan. 

Kwam hierop omdat twee collega's een heel stuk verder weg zijn verhuisd. Voorheen woonden ze in hun werkplaats en ook nog jonge schoolgaande kinderen, nu allebei ruim een uur autorijden (zonder file) verderop. Denk echt dat ze zich heel erg verkijken op hoeveel tijd woon-werkverkeer van je dag afhapt. 

Begrijp uberhaupt dingen rondom werk niet zo, of juist heel goed, maar probeer dat te laten bij wie dat hoort. Ik ben geen leidinggevende tenslotte. En bekijk ik mijn salarisstrookje,  dan al helemaal niet. Dus laat het bij het niet begrijpen, maar gelukkig mijn probleem niet. 

Wel dat ik nog steeds geen nieuw inplanrooster heb gekregen, want er zijn door bovenstaande wat verschuivingen en minder inplanplekken. Al een paar keer aangegeven, maar graag of traag. 

Het was weer traag dus. 

Weekendverslag

Dacht nog even snel wat verse broodjes voor het grut te halen en op tijd thuis te zijn, ze zouden al vroeg gebracht worden, maar ze stonden al voor de deur. Vonden het grappig dat ze me zagen aan komen fietsen. Moest ook mijn OV abonnement op mijn OV Chipcard zetten - waarom kan dat nog steeds niet online - voor het geval ik vandaag even met ze de hort op wilde gaan. "Ze" zijn mijn oudste kleindochters. 

Snel ontbijt - ze hadden meer zin in knutselen en hadden alle spullen daarvoor al uit de kast gepakt - en voor mijzelf even koffie gemaakt. Iets te vroeg voor het klassieke 10.00 uur koffietijd, maar even zin in en nodig.

De dametjes lopen door mijn huis met een oude tiara van hun moeder op hun hoofd en de plakstift in de aanslag. 

Uit mijn printer halen ze papier, maar dat heb ik ook in grote hoeveelheden beneden in de la. Ook in kleur en glitter. Die glitters stickers plakt de jongste bij haar zusje op haar gezicht of hals. En grote zus is mooie figuren uit gekleurd papier aan het knippen. 

Daarna heeft de jongste haar hele gezicht versierd met glitterstickers. Als een Indiase bruid. Wat ook een fantasiespel is. Bruiloft spelen. Die hadden ze natuurlijk in het echt in de zomer van een oom van ze in het buitenland.

Daarna naar de speeltuin, lang lekker spelen en gillen (oef) en ronddraaien. Wat energie kwijtraken. 

Dan wat eten, maar dat gaat nogal rommelig en ik heb niet veel puf om te eisen dat ze keurig netjes aan tafel eten. Eisen uberhaupt :)  Maar ze eten wel aan tafel, met bord en placemat. Even rust. Vooral voor mij.

Wat verzinnen om de middag op te leuken voor ze, al spelen ze fantasievol met alles wat hier is. Spelen met lego, spelen dat je juf bent, allemaal leuk. En zonder schermtijd bovendien, nou ja, wel een speelgoed telefoon (voor baby's nog) en daar rondom ook weer fantaseren. 

Fijn om ze in hun eigen spel te zien. Dat er ook voor hen even niets verplicht hoeft. En nogmaals, nul uur schermtijd. Geen tv, geen i-pad of telefoon. 

Wel in de gaten houden, want jongste dacht een viltstift, waar ze bij uitzondering wel mee mochten kleuren,  als lipgloss aan te brengen en dat gaat er nogal moeilijk vanaf. Met oliehoudende make-up remover en 10 watjes verder lijkt het weer een natuurlijke kleur kinderlippen in plaats van knalrood. Blij dat ik al eerder las hoe die stiften van de huid te verwijderen, met water en zeep gaat het niet. En ook nog diverse wonden gemaakt met die stift waar natuurlijk pleisters op moeten.

Kind wilde graag in spiegel kijken hoe of wat, geef ik haar mijn handspiegeltje en laat zij dat vervolgens keihard vallen en dus kapot. Nou ja; kan gebeuren en niet te lang balen ervan. Was een goedkoop Hema-model hoor, geen diamant met goud.

De een wil graag een gekookt eitje, de ander vindt dat bleeeeeeeeh. Dus eitjes koken en de stiften achter slot en grendel maar weer tot ze oud genoeg ervoor zijn, nou ja vooral de jongste van drie (bijna vier). Die van zeven kleurt heerlijk haar plaatjes met regenboogstrepen, heel precies. Altijd lastig als je kleinkinderen in verschillende leeftijden bezig wil houden. Het ene is te kinderachtig en het andere net iets te hoog gegrepen.

In de tuin de planten water geven. Ook altijd leuk werkje. Er is volop te zien voor ze. 

En binnen weer even nepnagels maken van rood papier en vastplakken maar. Voor de jongste een rood glittermasker. Mooi he Oma. Zat ook in een knutselpakket.

Oudste snijdt een hele komkommer in stukjes en eet dat samen met haar zusje lekker op. Dus zo direct nog maar even komkommer halen. 

Op mijn bed geniet de jongste van het trampoline-effect. Kijk oma...en ze valt als in een slapstick plat naar voren of naar achteren. 

Nog een keer naar een speeltuintje en daarvoor nog even komkommers halen. Ze zijn een beetje moe merk ik en snel vervelend, zeurderig of hebben trek - hangry??, dus eten gemaakt en nu wilde de jongste ook snijden. Moeiteloos, ze heeft er gevoel voor. 

Na afloop ligt de hele huiskamer vol met snippers, papiertjes, glitterstickers en weet ik veel wat. En de gang. En trap. Maar ach, even een paar keer de bezem er door en het stoffer en blik gebruiken en klaar en opgeruimd. Nou ja, iets meer dan een paar keer. Een keer of vijftien. Alles wat heel is weer in de dozen en klaar. Gelukkig geen drinken omgekieperd dit keer, buiten, maar dat is niet erg, wel uiteraard over mijn stoelkussen, maar schat ik dat ik die dit weekend ook voor het laatst ga gebruiken. 

Ben blij dat ik inzie dat ik ze niet de hele dag hoef te entertainen en uitstapjes hebben ze net al weken achter elkaar gedaan, dus even niks hoeven is ook voor een kind heel prettig. Gewoon zorgeloos spelen. Wel zei de jongste dat ik had gezegd dat we nog met de bus ergens heen gingen. Goed geheugen. Oma had er de kracht niet voor :) dus ik zei haar dat we dit een andere keer gaan doen en ze gelijk had.

Vandaag even bijtrekken, heb nog steeds niet volop energie merk ik. Werd ook iets te vroeg - op het pieker-uur, wakker, maar uiteindelijk toch weer in slaap gevallen. Door het lezen van een ouderwets papieren boek. Zo heerlijk als je voelt dat je ogen zwaar worden en de slaap eraan komt. 

En toch vult het doen van dingen die ik leuk vind, de energie aan. Mijn voortuin snoeien, zodat het er ´verzorgder´, lees met strakkere lijnen, uitziet. Met timer, zodat ik niet maar door en door en door ga. Ik zie dat voor komende week regen is voorspeld, dus is het prettiger nu droge bladeren te verwijderen. 

Buiten in de tuin de weekendkrant lezen, maar het is veel, veel leeswerk en allemaal nog al somber, dus lees dan liever in mijn Sylvia Witteman boek door. Licht en luchtig.

De F1 van Singapore bekijken op een ´goede´ tijd en spannend omdat Verstappen vanuit positie 2 vertrekt terwijl de vooruitzichten slecht waren voor hem op dit circuit. Op de tweede plek ook geëindigd dus mooi resultaat al wint hij liever en had de luxe dat hij dat vorig jaar lang achter elkaar deed. 

Nadenken over eten ook voor de werkdag weer, zodat ik met zo min mogelijk stress in de avond thuiskom en lekker direct kan eten. Gezond ook nog graag. Nou ja, eerst nog opwarmen natuurlijk. Alsof er iemand voor je gekookt heeft. Of er iemand voor je zorgt. Oh ja; ik doe dat zelf. 

In de avond mijn werkspullen klaarzetten, nagels verzorgen (korter knippen vooral) en even rustig genieten van een prettig weekend. En las bij Mevrouw Niekje over een pedicurebeurt thuis, dus ook maar even met de voeten in een bak warm geurend water en daarna zo liefdevol mogelijk mijn onderdanen verzorgd. Doe ik ook te weinig. 

Nu richting bed, want morgen rinkelt om 05.35 de wekker weer. 

Hoe was jullie weekend?

Maar eentje

 Thuisgekomen na een vrij lange en drukke dag met veel werk, terwijl de dames van de opdrachtgever aan het twijfelen waren tussen Gucci of Hermes sneakers, even snel langs de supermarkt, want ik krijg logees. En dan wil ik niet alles de dag zelf nog halen.

Toen ik alles had opgeruimd en het al donker begon te worden zag ik dat ik maar één oorbel in had, in plaats van twee zoals voor het winkelen.

Nou ja, was een heel goedkoop setje, in het kader van omdenken, vorig jaar bij de Action gekocht bij Koningsdagprullaria, dus oranje. Niet voor de koning gekocht, maar voor mijzelf, want soms heb ik iets in die kleur aan en dat staat ook goed bij mijn redelijk donkere haar. Dus niet treuren. Weg is weg en er komt wel weer een andere optie voorbij. Dat oranje was voornamelijk in de zomermaanden. 

Denk opeens terug aan een katoenen trui die ik denk ik zo´n veertig jaar geleden maakte. Met strepen en ajour en dan voor de leuk, één streep oranje ertussen. 

Trui heb ik al lang niet meer, maar was een leuk ontwerp. Zo denk je nog eens terug op wereld Alzheimerdag. 

In de tijd dat iedereen aan het breien was en er een paar keer per jaar het Hema breiboek uitkwam en een ´hip´weekblad zoals de Viva, breipatronen had. 

Jullie daarmee bekend?

Niet open

Een tijdje terug ook al gehad. De deuren van de bus gingen opeens niet meer open. Uiteindelijk was er wel een soort noodknop, maar daarna gingen de deuren ook niet meer dicht. Dus moesten we uiteindelijk allemaal uitstappen en wachten op een volgende bus. 

Omdat ik het al een keer eerder meemaakte en na veel pogingen van de chauffeur er niets verbeterde en we toen na een minuut of 9 (dan komt er weer een nieuwe)  toch maar allemaal uitstapten, nu maar direct. 

Dus een kwartiertje later thuis dan de bedoeling, maar ja, dat is dan maar zo. Wel heerlijk om weer thuis te kunnen werken na een ochtend op mijn werkplek. 

Want het was weer lekker hectisch. 

Client die maandag er ook al was en ik haar had verteld dat haar contactpersoon er van de week weer is, die stond nu weer voor de balie, nog droever. Gelukkig wist ik dat collega er was, snel geappt en situatie uitgelegd. Ze ging overleggen met collega (op de een of andere manier komt ze nooit zo daadkrachtig over daardoor, al probeert ze zo wel over te komen) en die kwam ook mee voor een gesprek met client. 

Die vroeg me ook nog of ze een glaasje water mocht. Had ik natuurlijk, conform de eisen van de opdrachtgever, nee moeten zeggen. Maar jemig..iemand stijf van de stress en emoties...dus daarvoor heb ik mijn eigen stash van bekertjes en zelfs een flesje vers water staan. 

En dan al ingepakt en al en bijna met één been in de trein, komt er nog iemand even wat afgeven. Wat gescant moet worden en een kopietje voor hemzelf uiteraard. 

Dus die bus was peanuts.

Kibbeling en vertraging

 Even een kort bezoekje bij mijn moeder gemaakt. Kort omdat ik wist dat ik een hele dag niet trok en bovendien ook wat beter mijn grenzen moet bewaken in het kader van niet overkoken.

Haalde wat lekkers voor bij de koffie voor haar en probeerde de koffiebeker gekregen van mijn dochter uit. Die houdt de koffie loeiheet ook, dus pas halverwege de reis kwam ik aan drinken toe. En niet door het tuitje, maar gewoon uit de beker zelf. Anders te heet. Dat heb je met zwarte koffie. Bij de AH to go daar is die koffie altijd megaheet. 

Op het station van de plaats waar mijn moeder woont stond al een tijdje een viskar. Van een dorp bekend om zijn vis. Dus daar een portie verse kibbeling gehaald en was nog lauw/warm toen ik bij mijn moeder aankwam. 

Ze houdt van vis, maar koopt dat dus nooit meer voor zichzelf. Vroeger kwam er op vrijdagen een viswijf, sorry, visvrouw met een busje langs met verse vis. Maar dat is ook alweer jaren terug gestopt. 

Wel leuk dat ik hierdoor ook verhalen hoorde over hoe haar moeder ook zo van vis hield en daar gerust een flinke wandeling voor over had naar de markt in het centrum van de stad om vis te halen. 

Ze zag er verzorgd uit, geen vette haren, waar mijn familie over klaagt. En ze vertelde dat ze wist dat ze een ziekte in haar hoofd had, daar zat wat, waardoor ze minder goed dingen kon onthouden. Maar voor de rest kerngezond hoor. Slikt nul tabletten. 

Keek of er nog meer rare facturen lagen, maar gelukkig niet. Vroeg aan haar of zij wist waar dit voor was (beetje lullig, want dat soort dingen weet ze niet meer zo goed als voorheen). Wel dat ze een paar jaar terug voor mijn zusje wat zaken op haar naam had laten zetten, want zusje was een paar keer naar een dure kapper geweest en nu had ze geen geld meer. Zo zielig.

Maar zo had ze toen al gezegd, dit bleef ze niet doen. Nu was het klaar. Dus leek haar niet dat ze iets van vorig jaar ook ging betalen. 

Ging op tijd weer terug en mijn moeder vertelde dat er in de middag een neef en zijn vrouw zouden komen. Om het allemaal niet te druk te laten zijn, vertrok ik op tijd dus.

Helaas zag ik op het station aangekomen dat de trein mijn richting op was uitgevallen. Alle verkeer rondom een stad was veel en veel minder en dat duurde tot zeker 16.00 uur. 

Omgereden via een andere stad en daar kon ik de intercity nemen. Was nog redelijk op tijd bij de bushalte alleen daar weer spitsuur omdat veel diensten tot 15.00-15.30 draaien en dan veel mensen de bus naar huis nemen. 

Heel fijn dat mijn fiets er nog stond en ik lekker naar huis kon fietsen. Even wat water drinken en nog wat dingen doe die gedaan moeten worden vandaag. 

En nog net in de laatste zon in de tuin even kalmeren met een boek.

Blote benen

Had een jurk aan naar mijn werk, met blote benen. Lang geleden dat ik weer eens een jurk aanhad. En hij hing al lang in de kast. 

Maar nu bedacht ik dat ik ´m best nog aan kon doen, voordat het weer gaat gieten, waaien en vriezen. 

Wel met zo´n broekje eronder tegen het schuren van de dijen. Ook nieuw bedacht en ingekocht. En werkte heel fijn. 

Dus even omdenken voor het nieuwe seizoen. 

En alweer complimenten over mijn oorbellen. Andere dan gisteren, want andere kleur kleding. 

Nu eerst maar even omkleden en wat te eten maken. Had in de volle bus terug al bedacht wat. Dan doe ik wat nuttigs tijdens de reis.

Behalve vast gepropt staan tussen een limousine achtige kinderwagen qua lengte dan, kind bovenop en kind onderop en kind aan de hand en daarvoor nog een mega koffer en ik op mijn klapstoeltje balancerend in de hoek. De dame mopperde dat dit een kinderwagenplek is. Ja, voor een normaal formaat en dan kunnen er wel twee staan en nog mensen zitten. Maar bus was al propvol dus waarheen had ik kunnen verkassen? Aan de hengsels bungelend? Het is echt hutjemutje staan en hangen. Ik maakte me al zo klein (niet mogelijk) als ik kon qua ruimte innemen. 

Ben wel moe, want werd om 04.00 wakker en kon niet meer doorslapen daarna. Dus denk dat ik op tijd naar bed ga, maar eerst nog even de Volle Maan bewonderen. 

Ultra saai blogje

Omdat ik op normale vertrektijd, passend bij mijn begintijd dus, van mijn werk vertrok en daar een trein kon pakken die een kwartier eerder aankwam, was alles eerder deze dag.

Hele volle bus zag ik staan en toch nog een plekje. Meestal sla ik over dan, maar nu zag ik dat niemand daar ging zitten, iedereen ging eraan voorbij. 

En dan thuiskomen, oven voorverwarmen en me niet schuldig voelen dat ik nu even wat aan typen ben. Mijn leidinggevende is de hele week met allerlei overleggen onder de pannen. Uithuizig ook daardoor. Steeds meer vergaderingen moet hij aan meedoen. Of dat nou zo effectief is?

Had gisteren al op mijn keukenkalender/agenda opgeschreven dat ik straks Vera mag bekijken. Een herhaling, maar maakt me niets uit. Even blik op oneindig. Na lekker te hebben gegeten en de afwas (met de hand altijd, heb geen machine) gedaan.

Zo fijn om jullie meningen te lezen over het gedoe met die rekening. Het zit me hoog merk ik en dat heeft te maken met dat men zo makkelijk over de rug van mijn moeder denkt dit soort zaken te kunnen regelen aka door mijn moeder te laten betalen. En dat zo'n therapeut daar vrolijk aan mee werkt. Allemaal hellende vlakken.

Wat ik ook inderdaad in mijn hoofd had, is de rekening terugmailen naar die therapeut met inderdaad de aantekening dat deze kosten niet voor mijn moeder zijn gemaakt, dus graag factuur op de juiste persoon zetten. Mijn moeder is niet meer wilsbekwaam vanaf vorig jaar april en heeft ook geen eigen vervoer meer om naar jouw praktijk te komen. 

Klaar! En van mijn bordje af. 

Incestbroer was in dit geval alleen het doorgeefluik, aangezien mijn zusje niet meer direct met mij wil appen of mailen. Dus vraagt ze dan aan hem of hij dit naar me door appt. Wat hij braaf doet.

Maar hij doet ook vrolijk mee met af en toe een oogje dichtknijpen en declareert werkelijk ieder dubbeltje wat hij uitgeeft voor mijn moeder. 

Wel leuk:

In de trein kreeg ik van een jonge vrouw een compliment voor mijn oorbellen. Wat leuk! Zoek ze altijd met zorg uit en heb altijd passende bij mijn kleding of stemming aan. 

En oorbellen passen gelukkig altijd. 

Kadootje

Kwam redelijk laat mijn bed uit, terwijl ik toch al wakker was. Zonder wekker. Nog even dat gevoel van lekker veilig in je bed liggen bewaren. Nog even niets hoeven (wat ook zo is!) en zo anders dan op tijd op staan op werkdagen. 

De kunst is dan ook om niet boos te zijn dat ik de halve dag 'verslaap'. Wat niet zo is. Heel fijn om te zien dat de zon schijnt. Nam me voor in de tuin te gaan ontbijten, met geroosterd brood en roerei. En lekkere koffie. En daar de tijd voor te nemen. Heerlijk lezen in de zon. 

Nog steeds veel vlinders in mijn tuin, zelfs op mijn shirt landen ze. Zal wel mijn douche-foam zijn, ruikt ook naar bloemen en fruit. Maar zo mooi. Iets wat niet te koop is. De vlinders zijn blij met mijn nog bloeiende planten en struiken zie ik.

Moest glimlachen om een filmpje van het jongste kleinkind wat naar babygym was geweest. Ik vroeg haar vader hoeveel kilo ze dan al kon stoten. Is lief te zien hoe haar ouders haar het beste willen geven in aandacht en tijd.

Straks genieten (hoop ik) van de F1. Begint vroeger dan normaal. Ook fijn. Nog daarvoor even wat snoeiwerk gedaan. Zag dat de buurvrouw mijn overgroeiende (nog bloeiende) rozentakken heeft afgeknipt (dat mag) en die liggen nu in mijn tuin voor een gedeelte, dor en bruin. Tsja...groeit wel weer aan. Weghalen en voor volgende jaar weer zo'n mooi seizoen hoop ik. 

Genieten van het aanzicht van een opgeruimde plek in huis. Steeds meer opgeruimde plekken, al gaat het op een langzaam tempo. Gisteren ook even goed de benedenverdieping gezogen en de keukenvloer gedweild. Gewoon omdat het kon. En vanochtend alle sporen van de regen (veel, heel veel stof en zand) op mijn voordeur verwijderd. Ziet er direct weer netter uit. Dat moet en mag ik mijzelf ook gunnen.

Heb die vreemde factuur even gedeeld met mijn broertje. Wat vindt hij ervan. Ja, ook raar, sowieso dat hij na 9 maanden pas opduikt, maar moet ik die dan maar gewoon betalen namens mijn moeder. Moeder bedekt heel veel met de mantel der liefde en ach...kind is zo zielig. Ze is al over de vijftig, maar moeder noemt haar nog steeds kind. Maar ja, nu is mijn moeder dus aan het dementeren, dus weet ze er niets meer van. Dus waarom zou ik me dan druk maken. Gaat ook niet om duizenden euro's. 

Toch fijn dat zusje therapie kan krijgen en een beetje frauderen door de therapeut en zusje hindert toch niet?  Ben ik dan degene die de eerste steen mag werpen? Zeker niet. En toch stoor ik me hier enorm aan. Een hellend vlak om ook dit maar goed te vinden. 

Blij dat ik een lekkere ovenschotel aan het maken ben met veel groenten en kip. Ook voor morgen genoeg. Altijd fijn als je uit je werk komt, alleen maar op hoeven warmen! 

Hear hear

Was al langere tijd niet helemaal tevreden over de plek waar mijn hoorapparaatoplader stond en dus even flink door het zelfgemaakte door de vader van mijn moeder houten kistje geraust waar hij op stond, want dicht bij een stopcontact. En handige plek, bij binnenkomst kan ik ze zo in de oplader gooien. 

In dat kistje dropte mijn dochter - toen ze nog thuis woonde, zo lang geleden dus al - al haar parfumsamples en lege flesjes etc en in de loop van de jaren dropte ik daar ook wat losse dingen in en het was geheel onoverzichtelijk wat er nu in lag en bovendien, propvol!

Alle oude en lege flessen weg gemieterd. Weet zeker dat mijn dochter ze niet meer hoeft, die snapt nu ze een eigen huis heeft, dat rotzooi, nog steeds rotzooi blijft, maar dan in haar eigen huis. 

Doordat die kist nu leeg is, kan ik daar mijn oplader, doosje om de apparaten in te drogen en het doosje om de apparaten in mee te nemen onderweg, in opslaan, bovendien ook nog mijn horloges in bewaren, dus minder rommelige aanblik als ik mijn kastje zie. Want ik begon me steeds meer te storen eraan. Een echte rommelverzamelplek, de Bermudadriehoek voor rommeltjes.

Qua tijd ben ik er echt niet heel lang mee bezig geweest. Vooral door het meeste weg te gooien en alle samples in diepvries zipbags te doen. Die doneer ik dan wel. En vond nog wat lieve kaarten van door de jaren heen van mijn kinderen en vriendinnen. Die horen in het kaartenlaatje. Ook al overvol. 

Dus daar mag ook de stofkam doorheen. Nou, stofkam, grove borstel meer!

Merk dat ik in een stemming ben om eens lekker op te ruimen. Waar ik niets meer mee doe, weg te geven of weg te doen of weg te gooien. Ruimte maken in mijn huis en hoofd heet dat. 

Bekende stemming?

TGIF

 Nou, eigenlijk valt het wel mee met de dramatiek. Het was best een prettige werkweek. Totdat mijn leidinggevende al mijn workloadtaken weer op mijn naam zette. Veul!!

Gewoon maar doorgaan en proberen alle nieuwe, die in mijn werkweek binnenkwamen, aanmeldingen direct te verwerken en af te handelen. En dat is gelukt. Joehei!

Een collega die al lang thuis zit met een burnout was vandaag even op kantoor. Fijn voor de collega, maar ik zie aan het gedrag dat er weinig essentieel anders is. Maar ja, niet mijn circus. Ook niet mijn apen. 

Dus ik kon met een gerust hart richting trein vertrekken. Die ook nog eens op tijd ging. Wel vol, maar daar had ik al rekening mee gehouden. 

En ook weer druk op mijn busstation, maar ook dat wist ik al. Zo is het altijd rond die tijd. 

En dan nu vrijdagavond. Even ontspannen, al weet ik nog niet hoe en met wat. Oh ja, niet druk maken over een oude factuur die nog boven water kwam, maar die overduidelijk niet voor mijn moeder is maar voor steelzus. Heeft ze door haar therapeut op naam van mijn moeder laten zetten. Ik zou er nog meer therapie tegen aan gooien als ik zus was.

Schaamteloos.

Heb deze therapeut al eerder over een rare factuur gebeld en dat bleek dan ook voor mijn zus te zijn geweest. 

Zum kotzen.

Oh neee....ik zou gaan ontspannen. Werkkleding uit, ontspannen lekkere warme nachtjapon aan, dekentje erbij en even naar 2 voor 12 kijken. Of ik nog dingen weet.

Acht!

Vanochtend toen ik naar mijn werk in de bus zat en naar de thermometer buiten keek bij een groot autobedrijf zag ik dat mijn schatting veel te hoog was. Het was maar 8 graden.

En het regende, dus had toch maar mijn regenjas aangedaan. Voelde dan ook helemaal niet zompig door die koelere temperatuur buiten, maar precies goed.

Op de terugreis zag ik dat het 9 graden was. Maar één graad hoger dan in de vroege ochtend. Plus alweer regen. 

Leek wel herfst!

Al viel er in de middag veel minder, wel precies net toen ik naar huis moest fietsen. Gelukkig voorbereid en Vera hoedje mocht ook weer op. 

Kreeg in mijn vakantie een werkmail dat ik 3 dagen later was ingedeeld voor een training. Dus die maar afgezegd. Bovendien op mijn vaste vrije dag en dat doe ik liever niet, dan toch werken. Merk dat ik dat ritme van even vrij tussendoor hard nodig heb om in evenwicht te blijven. Maar goed, nu kreeg ik op mijn verzoek wat alternatieven - nog steeds altijd op die ene dag - aangeboden en bedacht dat ik ter compensatie van extra werken, gewoon vrij nam op een andere dag. 

Dus zo stelde ik dat voor en dat was ok. En iedereen weer blij. 

Trainingen vind ik meestal interessant en leerzaam en je bent even eruit (hahah...ons hoofdkantoor zit weer ergens midden in het land, dus nog steeds treinen en bussen). En ik weet dat de materie van de training ik al redelijk onder de knie heb. Laat mij de zaak maar de-escaleren.  Behalve dan in de zaken rondom mijn moeder en de partij die alles beter weet en mij op kleutertoon toespreekt over zaken die ik met mijn vader allemaal al heb meegemaakt. Zij niet. Haar beide ouders zijn er gewoon nog. Tenenkrommend!

Heel rustig nu vanaf het front. Wat slecht is want zo wordt er niets gedaan met de WLZ aanvraag. Traineren die hap, totdat broer zijn zin heeft. Maar ja, rechtbanken hebben het ook retedruk, dus kan nog best weken duren voordat we horen wat de uitspraak is. 

Maar ik weet ook dat ik me beter verre van dit alles kan houden. Ook al zie ik in de aantekeningen dat we gezamenlijk besloten die aanvraag al op 1 mei in te dienen. Niets aan gedaan. Volgende meeting; niets aan gedaan en alweer traineren en weer. Bah! En dan de laatste bespreking met de keesmanager wederom dat 'we' dit gaan oppakken. Mijn schoonzuster kan zo de politiek in. Ook door het foutieve gebruik van het woord 'transparant'. Die heeft echt behoefte aan een flinke glassexbeurt!

Ik ben niet geschikt voor de politiek; ik wind me veel te veel op over achterkamertjespolitiek. En onrechtvaardigheid en stroperigheid.

Dus beter dat ik mijzelf in acht neem en ook dit, nu al, loslaat. 

En nu een heerlijke gehaktbal eten!

Aan de slag!

Verder met het optimaliseren van de inrichting van mijn nieuwe laptop. LibreOffice gedownload. En ook nog een back-up unit installeren, nu gebruik ik mijn oude laptop nog even daarvoor.

Wat zaken weer opruimen. Opgespaarde oude batterijen in de daarvoor bestemde bak gegooid. Onderweg scheurde plastic zak, alles over de vloer van het winkelcentrum. Nou ja...gelukkig waren het geen eieren. Alles weer opgeraapt en in de batterijbak kunnen doen. 

Voor het eerst een jas aangehad sinds weken weer. Dat voelde altijd zo heerlijk zomers. Zonder jas de deur uit kunnen. Zomers en zorgeloos. 

Had opeens zin om gehaktballen te maken. Al zo lang niet gedaan. Nu was het kneuterig weer en donker, ideaal om ballen te maken, dus die staan ook weer klaar. Een aantal invriezen en voor morgen niet nadenken wat ik ga eten. Broccoli ligt al in de koelkast klaar net als een aantal zoete aardappels en paprika.

Werken is ook weer vooruit plannen om juist wat rustiger thuis te komen.

Hoe doen jullie dat?

Curling Mantelzorgers

Wat mij opvalt bij de mantelzorg voor mijn moeder is dat een aantal van die mantelzorgers nogal angstig zijn. 

Pas op!! U kunt vallen.

Pas op!!  Het eten is over de datum!

Pas op!!  Een drempel; gevaar!!

Pas op!! De chauffeur van de regiotaxi staat niet op de goede plek en gaat u vergeten! Ik ga elke rit mee dus, dan kan er direct ingegrepen worden mocht dit weer gebeuren. 

Pas op!! U bent vergeten te eten. U snoept teveel. U valt af, ik weeg u elke week.

Pas op!! Boodschappen doen is moeilijk he; doe ik ongevraagd voor u. 

Pas op!! In de tuin werkend kunt u vallen. 

Pas op!! 

Pas op!!

Lees een artikel over diverse soorten van ouderschap en daarin herken ik bovenstaande. Het te dicht erop zitten. Alle risico's willen dichttimmeren. Dus mag er nog weinig en kan er al helemaal weinig. Gevangen in je eigen huis door goedbedoelde bemoeizucht.

Terug na vakantie

 Positief, de bus was op tijd, ik had een zitplaats en de trein was ook op tijd, met zitplaats. Hoera!

Was op tijd op werk om rustig te kunnen opstarten. En aangezien ik de zondagavond al had gekeken wat er allemaal lag en dingen had voorbereid, was het geen verrassing. Geen keivolle inbox. 

Wat ook positief was is, dat men blij was dat ik er weer was. Want, goh, je doet echt heel veel op een dag en ook veel verschillende werkzaamheden. Positief dat diegenen die mijn werk overnamen me dat aangaven, plus leidinggevende en andere collega's. 

Nu nog me betalen zoals het hoort. Of, zoals de collega's van de opdrachtgever hebben, oude lullen dagen. 

Fijn gewerkt, maar er bewust op gelet om niet te lang achter elkaar te zitten. Opstaan, loopje doen, altijd nuttig uiteraard, maar ook gewoon extra thee halen. Of op tijd mijn mokken omwassen, dan is het maar vast klaar. Zodat ik ook gewoon na 8 uur naar huis kon en niet na 8 uur en 3 kwartier. 

De trein was wel tjokvol op dat tijdstip. En werd bij de tussenstops steeds voller. Maar ik zong alleen maar in mijn hoofd dat ik lekker 15 minuten eerder thuis zou zijn, in de motregen en met zicht op een lekkere ovenschotel. 

Ik voorzie alweer wat troubles, maar dat is niet aan mij om op te lossen. Daar wordt de leidinggevende nou voor betaald. Om te anticiperen en alvast na te denken wat de gevolgen zijn. 

Dus een fijne eerste werkdag.

To plan or not to plan

Zaterdagochtend; Jemig de pemig, alweer dat schuurgeluid. Ik weet dat een huurhuis in mijn rijtje verkocht is een paar maanden terug en men dat het als een klushuis aanbood voor de hoofdprijs. Dus snap dat er de komende maanden geklust wordt. Alles is er al uitgesloopt. 

Maar ook nog in het weekend, waar ik rust zoek? Oh ja (juist in het weekend he....dan hebben de werkende klussers wel tijd). Wen er maar an! Het slopen was uiteraard in de weken dat ik nog naar mijn werk ging. Dus gelukkig weinig van meegekregen. 

Hoorapparaten lekker in de oplader laten dus. 

Eind van de dag een oppasklus bij mijn jongste kleinkind. Met overnachting, want het kon wel eens later dan de nachtbus worden. Dus slepen met nachtspullen en een schone onderbroek. Maak me nu al druk of ik alles in de nacht wel hoor (zonder hoorapparaten in).  Of durf te slapen, snurk ik niet keihard? Ben niet echt een fan van ergens blijven slapen. Maar ja, waar wel van dan? Geef je eens over aan vooral leuke dingen!

De zon komt door, dus even lekker buiten gaan zitten. Kom op!!!  Negeer het schuurgeluid maar.  Dat lukt me 10 minuten. Dan ben ik er wel klaar mee. Zo doof ben ik dus nog niet. Wel weinig zen.

Reserveerde voor mijn oudste (langdurende vriendschap bedoel ik) vriendin en mijzelf kaartjes voor een voorstelling ergens in November, in het kader DOE NOU EENS LEUKE DINGEN VOOR JEZELF en anderen!

En ook inplannen; daar ben ik slecht in. Nou ja, niet het plannen, dat kan ik prima, maar het daadwerkelijk in actie komen. Of uberhaupt iets wensen en dan ook nog denken dat dit gewoon uitvoerbaar is. Ook voor mij. 

Mijn dochter zei al dat ik gewoon tegen mijn broer in F inland moet zeggen dat ik hem wil bezoeken en wanneer we dit gaan doen. Maar al een paar keer gedaan en dan krijg ik net zo'n ontwijkend antwoord als ik zelf zou kunnen geven. Geen nee, maar ook geen ja, dan en dan. En ik kan iemand niet dwingen om met me om te gaan. En - de slechte kant in mij verdenkt hem ervan dat er nog iemand bij hem woont en hij me dat niet wil laten weten. Want zij is in mijn ogen de Wicked Witch of the West.

Dan heb ik zo'n hekel aan mijzelf als ik zo lamlendig omga met kostbare tijd. Dat het hoogtepunt van deze zomervakantie het schuurgeluid was. Doe ik zelf hoor. Dat besef ik maar al te goed. Ik zit mijzelf in de weg!

Dus dat boeken van die tickets was een fijne eerste stap voor het najaar; om die lamlendigheid aan te pakken en dingen in te plannen. Iets om naar uit te kijken. 

Eind van de middag naar mijn zoon en schoondochter. Waren een beetje ongerust want ik was later dan de afspraak er. Ben altijd stipt op tijd en gezien de vorige ervaringen bij hen - er moet toch nog van alles gedaan worden of eerst nog uitgebreid gegeten oh en nog even boodschapje halen, waardoor ik er prima een paar uur later had kunnen komen - vertrok ik iets later. En liet mijn gehoorapparaten uit, dus hoorde geen telefoon of whatsappjes. Enfin, na uitgebreide uitleg vertrokken ze naar een groot gala in smoking en avondkledij, maar eerst bij vrienden wat eten en omkleden. 

Het was tijd om kleindochter naar bed te brengen. Eerst verschonen, tandjes poetsen en gezichtje en handjes wassen. Daarna 245500 kinderboekjes voorlezen. Dit kind is ook dol op boeken. Daarna een flesje en meestal dommelt ze dan wel in slaap in mijn armen. Nu niet. Ze huilde wel een half uur lang. Legde ik haar, als ze rustig was, in bed, begon ze weer. Och germ.

Gaf haar het restje van de nu al koude fles toch nog maar en daardoor viel ze nu wel in slaap. Heel voorzichtig nog een keer in bedje gelegd en ze sliep door gelukkig. Het was inmiddels al laat en ik moest nog wat eten. Beetje een appelflauwte.

Even nadenken hoe hun magnetron ook al weer werkt en eerst een bakje zoeken waar mijn eten in kon, want geen zin om eerst nog weer een half uur de oven te verwarmen. Bakje gevonden, magnetron begrepen en ingesteld en hoe toevallig; ook zij hadden Rendang voor me. Mijn dochter had dit ook gemaakt voor mij en haar dochters deze week.

Alles weer klaargezet voor de tweede shift, zodat ik niet meer na 2300 uur op de benedenverdieping hoefde te zijn, want dan ging het alarm erop. Telkens even live kijken of alles in orde was. Zag het wel op de app van de babyphone/camera, maar live is toch beter vind ik. 

Eind van de avond naar de logeerkamer. Heerlijk bed zeg! Kleindochter bleef lekker slapen. Geen extra flesje nodig. Vroeg in de ochtend kwamen haar ouders weer thuis. En probeerde ik weer in te slapen. In de ochtend een heerlijk ontbijtje van wentelteefjes gehad door mijn zoon verzorgd, nadat ik weer fris gedouched was.
Daarna met de bus weer naar huis. Mijn fiets stond nog bij de bushalte gelukkig. Nog voor het middaguur thuis.
Hoopte op wat rust in de middag, maar helaas, verzoek om even een uurtje of zo op te passen op de oudste kleindochters, dan kon mijn dochter even sporten. Dat ging ze dan wel bij mij in mijn dorpje doen. 

Gelukkig vermaken ze zich prima zelf. Gingen direct werken op de toetsenborden die op mijn werkkamer staan. Beter dan AI! En nog even lekker knutselen. Ook altijd leuk om te doen. En ook daar hoef ik niet bovenop te zitten. Als ik maar zorg voor de knutselspullen. De fantasie leveren ze zelf. 
Naar de vlinders op mijn vlinderstruik kijken. Met de barbies spelen. Druiven eten. IJsblokje in de limonade. Juffrouw spelen. Nog meer knutselen. Had nog een boekje met oefenmateriaal voor groep 3. Tsja oma, ik zit nu in groep 4!  Dus stom. 

Eind van de middag werden ze weer opgehaald. Alles ook weer direct opgeruimd. Even rust. Straks nog even de eerste werkochtend na mijn vakantie voorbereiden. Oh nee, nog even in de voortuin werken. Wat snoeiwerk, dan lijkt het weer verzorgder.

Avondeten voorbereiden en ook direct genoeg voor morgen maken, na mijn werk. 
Kleding had ik al in mijn hoofd uitgezocht. Niet te lang over na hoeven denken. Klassieke combi, dus altijd goed. Schoon en gewassen in de kast. 

Zo liep alles toch weer anders dan de planning. 

Benieuwd of morgen de NS meewerkt.

Schuur 'm erin!

De hele ochtend al hoorde ik een indringend geluid van een schuurmachine. Dus uiteindelijk maar gevlucht, terwijl ik me nog zo had voorgenomen heerlijk van de rust in mijn eigen tuin te kunnen genieten.

Maar dit was, zonder gehoorapparaten in he, zo gekmakend! En het ging maar door en door en door en door en door en doorrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.

Gisterenmiddag bij het huiszitten bij mijn dochter waren ze ook aan het lawaai maken. Aarde die aangetrild moest worden. Bouwdingen, grote en flink lawaai makende apparaten. Gelukkig wel een eind verderop, maar het kwam toch binnen. Plus extra focus op de voordeurbel, hoor ik ´m wel? Mis ik haar afspraak niet?

Monteur was gekomen de volgende ochtend. Bleek dat de provider het abonnement nu al had afgesloten, terwijl dat volgende week pas is. Hadden ze dat in de administratie niet kunnen checken. Zo jammer van de verloren tijd. Voor alle partijen. 

Dus om het lawaai te ontlopen even naar een plekje aan een groot meer gefietst. Nog steeds afgesloten vanwege nu de afbouw van het festival van vorige week, maar ja...dan maar even iets illegaals doen en op twee verschillende plekken genoten van de rust, het water en het weer. 

Zag wel steeds meer bewolking aankomen en het voelde ook klammer. Thuisgekomen nog even vol bewondering, in de inmiddels stille tuin, naar de vlinderstruik gekeken, ooit als stekje gekregen van Pourquoi Pas. Omdat ik alle uitgebloeide pluimen er onmiddellijk vanaf snoeide, zit hij nu weer vol pluimen. En boordevol vlinders, per pluim minstens twee. Heel fijn om te zien. En ook vol andere insecten. 

Tuinspullen opgeruimd, want het werd steeds donkerder. Onweer inderdaad plus een flinke regenbui. Ruikt altijd zo lekker daarna dan. 

Bekeek nu de uitzending van donderdag van B&B Vol liefde en moest zo enorm lachen om de nieuwe paardendame bij Robert Jan. Die hoed! Waar koop je zoiets? Feestwinkel? Die laarzen, alles zo volgens het boekje en dus juist helemaal niet authentiek. En nogal lomp kwam ze op mij over. Lomp en dominant.

Wel heerlijke tv, net zoals twijfelkont Albert die claimt dat hij heel snel iets kan besluiten. Om daar na 2 seconden al weer over te twijfelen.  Die andere vrouw is ook heel leuk! Dan spreekt niet zijn hoofd, maar dat aanhangsel.

In de ochtend mijn bed afgehaald en in de wasmachine gestopt en mijn beddengoed was ook na 2 seconden in de zon alweer droog. Heerlijk voordeel van de zomer. 

Bed weer lekker schoon opgemaakt, dus hoop geen al te klamme nacht. Nog steeds geen dekbed op mijn bed; te warm. Ook dat is zomer. Heel aangenaam.

Zo dan

Even een goede reminder. Weet heel goed dat onderstaande klopt. En dat ik altijd weer opveer na een mindere dag. Dat ik die energie uit mijzelf kan trekken en daarvoor dan niet van anderen afhankelijk wil zijn, dat is al te makkelijk. En ik wil mensen ook niet lastig vallen met mijn mindere dagen. Trouwens, mindere dagen. Ik geniet van het even niet hoeven reizen, werken en op tijd ergens moeten verschijnen!

Laat me maar even op dat soort dagen. 

Had een oefening in wachten. Op een monteur in het huis van mijn dochter. Dus wel op tijd daar zijn en geen internet, dus blij met mijn meegebrachte boek. Om 16.30 uur kreeg dochter nog sms dat monteur onderweg was. En toch niet gekomen, want iets liep uit, bleek na 17.00 uur. 

Nieuwe afspraak gemaakt, maar haar hele schema loopt in de war, want geen internet is niet kunnen thuiswerken en dus andere dingen regelen met de kinderen. Ik moest even op mijn tong gaan staan, want bijna floepte ik eruit dat ik ook wel daar kon zitten. Maar niet nodig, ze regelt het zelf prima en niet zaken uit handen gaan nemen omdat jij het dan beter zou hebben geregeld. Niet bedisselen en regelen voordat er iets gevraagd wordt. 

Mijn schema ook naar de klote. De hele middag voor niks daar gezeten. Wel interessant boek gelukkig. Kwam laat in de avond thuis, want ook nog oppassen in verband met een BBQ op het werk van mijn dochter, deed thuis mijn internet verbinding het ook niet. Lekker tot de volgende dag laten liggen, wel nog even modem gereset, maar dat gaf geen resultaat. Laat maar gaan Sjaan!

Later zag ik gelukkig dat er weer verbinding was. Ook weer vanzelf opgelost dus. Zaak is vandaag mijn energie niet weg te laten druppen. Geniet nog even van de vrijheid!

Low days exist to remind you that you still have choices.

High days, Cellie, exist to remind you how fast you rebound… among other things.

Boing,

  The Universe

Donker, nat en saai

Had me voorgenomen om iets te ondernemen. Gisteren voelde ik me nogal Bor de Wolf in het Enge Bos, dus vandaag even omdenken.

Bij het opstaan vond ik het donker. Dicht wolkendek. Niks aan.

Eerst maar een tas met plastic flessen ingeleverd. Altijd lekker om dat soort simpele klussen te doen. En weg is weg. Gisteren gooide ik ook al een tas vol oude kranten en papier in de papierbak. Zit er altijd weer eentje verstopt, omdat iemand een grote doos erin probeerde te proppen. Lekker aso.

Koffie gedronken. Voelde allemaal heel herfstig aan. En het werd nog donkerder naar mijn gevoel. Toch gaf de buienradar aan dat het hier droog is. Nou, nee hoor. Het regende en flink hard ook. 

Dus keek een film via ThuisPathe. Wilde perse iets anders dan nogal ongezien thuishangen en mijn inbox opschonen. 

Kreeg opeens nog een verzoek om in het huis van mijn dochter op een monteur te wachten deze week. Op van die fijne stomme uren. Oftewel hele middag (en deel ochtend) weg Nou ja, moet maar even, want anders moet zij er vrij voor nemen en ik ben het toch al met nul plannen en weinig energie. 

Dan moet deze huismus dus wel op pad! 

Woensdag wijsheid

 Yes! Cellie, you can have it, do it, and be it!

But it’s not going to visualize itself.

Whoa!

  The Universe

Alarm

Ha; dan is het dus tijd om de was op te hangen. En alweer 12.00 uur. Eerst die was maar doen, want had me voorgenomen dat ik graag mijn slaapkamergordijnen wilde wassen deze vakantie en dat moet dan op een zonnige dag, dan kunnen ze weer dezelfde dag gemonteerd worden.

Allez-hop! Aan den slag. Zo lekker, de witte was doen. Geeft me altijd een fris en schoon gevoel. Ik hoef het alleen maar op te hangen, de wasmachine doet al het zware werk, maar de aanblik van zo'n volle droogmolen. Heerlijk!

Las een aantal oude blogs terug en zag dat ik 10 jaar geleden een nieuwe laptop kocht. Zolang heb ik ermee gedaan. Want nu, met dank aan belastingvoordeelregeling via mijn werk, weer een nieuwe laptop! Fijn he.

Lees nog even wat heel oude blogs verder na en zie dat ik in die tijd veel structureler opruimde. Dus hoppa: aan de slag met 27 dingen wegdoen/weggooien. Zo maak ik direct ook ruimte voor mijn nieuwe laptop in een la. Twee vliegen in één klap. Altijd goed. Zie trouwens dat ik genoeg knutselmateriaal heb voor een hele BSO, dus voorlopig even niets meer aanschaffen. Kijk eerst in de la!

Blader door oude schriften, een soort dagboeken uit de tijd dat ik bij een C allcenter werkte. Huiver er nu nog van en kan nog steeds het script voor een creditcard van een bepaalde bank, zo oplepelen. Heb daar ook een goede stem voor. Een bankenstem!! (Als in iemand die veel op de bank hangt denk ik). 

Het bureau liet die campagne alleen doen door mensen die redelijk ABN spraken. Jammer dat ze niet een bankensalaris gaven. Of bankenbaanzekerheid. 

Merk dat ik nu pas een beetje losser ben, al wacht ik nog steeds op de uitspraak van de rechter. Lees ook terug hoeveel mijn moeder normaal vond wat ik allemaal regelde en deed voor haar. Onder het mom van daar ben ik te oud voor om me nog in te verdiepen. Regel jij dat maar kind. 

Oh, wat ik een zeer aparte vraag van de rechter vond was of mijn moeder van al haar kinderen evenveel houdt. Denkt ze nu echt dat ze daar een eerlijk antwoord op krijgt en, bovendien, wat is dat voor een rare vraag en hoe is dat relevant.

Opschonen

Klusje voor in de vakantie (en goed voor het welbehagen): mailbox opschonen en terugbrengen tot behapbare grootte. Vooral de ongelezen mailtjes wegdoen of, wanneer al te oud, direct wegmieteren. 

Iedere dag een plukje met een streef-aantal. Weggooien, wegdoen; klaar ermee. 

Zie ook precies de periodes waarin het minder goed met me ging. Veel ongelezen mail. Allemaal onbelangrijk, dus kan direct weg. Hoef ik niet meer te lezen.

Ken mijzelf en zo gaat het ook; lees weer dingen van 20 jaar terug en zie het onveranderbare van bepaalde situaties in mijn familie. Toen al was mijn ene broer dominant en agressief naar iedereen die niet in zijn straatje praatte. Of deed.

Dus altijd naar mij; want ik ben geen meeloper. 

Best wel een eye-opener dat dit wat er nu speelt, niet nieuw is, maar er al jarenlang is. Mijn broer, die Bewindvoering aanvroeg voor mijn moeder, gedraagt zich al zijn hele leven net zo dominant als zijn vader en afkeurend naar zijn moeder. Hij slaat haar niet, maar mishandelt haar met zijn gedrag en gemene opmerkingen.

En hoe speel ik daarin mee? Ben ik in staat om me terug te trekken uit deze drama-driehoek?  Opkomen voor de zwakkere moeder, die in haar goede tijd ook geen drol hieraan deed. Alles overkwam haar maar. En ruzie....nooit geleerd hoe je dat effectief moet maken. Ruzie ging altijd gepaard met geweld, dus liever geen ruzie.

Of vind ik het wel lekker eigenlijk? Speel ik al te graag het slachtoffer. Wentel me in die rol? 

Tijd om ook dit gedrag op te schonen. Als ik daartoe nog in staat ben. Want nogal ingesleten gedrag denk ik zomaar.

Net zoals mijzelf niet goed genoeg voelen, van weinig werkelijke waarde vinden. En daarom gun ik mijzelf ook geen leuke dingen want, die moet ik eerst verdienen. Niet zomaar krijgen. Dat is alleen voor de leuke mensen en mooie mensen.  Niet voor iemand zoals ik. Goed genoeg is meer dan genoeg. Het allerbeste is voor alle anderen. 

Even overdrijvend hoe mijn hersens dingen vertalen he.

Dus een goede vertaler  in de arm nemen. En alle berichten op juistheid laten controleren, door bij alle aannames die in mijn hoofd opkomen direct te vragen: Is dat zo?? Is dat werkelijk zo?

Dagtaak!!!

Fijne zondag gehad. Waar ik zaterdag me nogal eenzaam voelde, kon ik zondag me overgeven aan het nu. Me meer losweken van wat er was en wat er komen gaat. 

Het is nu zomers, geniet van een ontbijtje in de tuin, werken in die tuin, maar ook in de tuin, onder de parasol, de F1 bekijken en genieten van de tactiek op het raceveld. En een heerlijk zomers drankje, met veel ijsblokjes erin voor het zomerse gevoel. Een detective kijken, gewoon een beetje nikserig. Maar helemaal prima. Want er hoeft ook niets! 

Genoot ook van de geur van barbecue her en der en op de achtergrond de muziek van een festival hier in de buurt. Fijn dat het weer goed is voor ze. Heb ook wel meegemaakt dat het noodweer was en mensen onderkoelt van de weg geplukt werden door hulpdiensten. Dan is dit toch stukken fijner. 

Wat is het al weer vroeg donker in de avond. De zomer lijkt aan zijn einde te komen, maar ik weet dat de maand September meestal nog heel mooi is. 

De scholen beginnen hier ook weer en daarmee het ´gewone´ leven. Zo lekker dat ik nog even niet hoef, gewoon leven!

Voor komende week 2 oppas afspraken staan.