Wat een mooi museum. Vlak om de hoek en nog nooit geweest! En wat indrukwekkend. Dat je zo kan schilderen dat je die personen zo voor je ziet. Ook na 400 jaar nog.
Het was bijzonder warm en de hitte bleef in de stad hangen als een zware wolk. Maar een lekker sapje gedronken aan een tafeltje in de schaduw en we konden er weer tegenaan.
Wel grappig dat mijn moeder, nu een weduwe met eigen huis en cabrio, me vertelt dat ze van sommige heren in haar omgeving extra aandacht krijgt. Ja mam...je bent een aantrekkelijke vrouw en een goede partij natuurlijk. Zelfredzaam, gezond, eigen stoere auto en een dame die in de ogen van veel van haar kennissen nog steeds dingen zelf onderneemt. Zelf in een race-auto gaat rijden op het circuit. In haar eentje helemaal naar Groningen rijdt waar ze met haar kleinzoon een tochtje in een vliegtuigje maakt.
Waar heel veel van haar getrouwde vriendinnen maar al te snel zeggen..Ach...Kees brengt me wel. Ach...Piet regelt dat soort zaken altijd. Nee...Henk weet daar alles van. Nee...dat durf ik niet, maar gelukkig doet Kloris dat wel.
Heeft mijn moeder al een hele tijd niet meer kunnen zeggen en daarvoor eigenlijk ook niet. Ze moest al snel veel dingen zelf regelen anders gebeurde er niets. Mijn vader woonde al 8 jaar niet meer thuis, dus mijn moeder was het alleen zijn al langer gewend. Ik zou bijna zeggen welkom in mijn leven, maar ik begrijp haar frustratie wel. Het lijkt me heerlijk om a Soft place to fall te hebben. Iemand die even de dingen van je overneemt, voor je regelt. Ga jij maar zitten, schat...ik doe dat wel.
Maar ja...nu is ze dus opeens een aantrekkelijke partij voor sommige heren geworden.
Errug toch....mijn moeder beleeft op dat front meer dan ik! :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten