Las gisteren dat Wim Brands is overleden. Bijna elke zondagochtend kon ik enorm genieten van zijn boekenprogramma. Ongekend want er is geen ander programma over literatuur.
Maar ik schrok vooral wat er in het bericht stond. Dat hij door een depressie was overvallen en dat dit hem totaal onverwachts naar een zelfverkozen einde dreef.
Wat een triest bericht. Iemand die zo begaafd was en dan toch die leegte. Die zwarte hond die aan hem trok. Geen woorden meer die hem konden helpen.
Ga ik vandaag maar weer extra genieten van een lange wandeling. Met man met hond. Kijken naar hoe de natuur weer tot leven komt. Ieder voorjaar weer. En dat die basis al in de winter is gelegd, als alles dood en in rust lijkt.
Rust zacht Wim Brands.
9 opmerkingen:
Ik las het net ook. Zo triest.
Ik schrok ook toen ik het gisteravond las. 't Zijn dikwijls mensen die een zelfverkozen dood zoeken waarvan je het niet verwacht.
Toen het over Joost Zwagerman ging , was hij erg invoelend, maar niet gedacht dat diezelfde zwartheid hem ook in zijn greep zou krijgen. Mooi mens minder.
ja,ik schrok er vreselijk van,genoot van zijn programma,maar ik weet ook hoe hard die zwarte hond kan trekken en dan die hond laten gaan ,zo moeilijk als je depressief bent.
Jose
De mensen die het echt doen, geven meestal geen waarschuwingen. :/
Ja wat een afschuwelijk nieuws he.
Wat zal hij door een vreselijk diep dal gegaan zijn.
Niet te bevatten.
Vreselijk nieuws. Ik ben erg geschrokken. Idd een mooi mens minder.
Liefs Frederique
Ik luister nu naar "Nooit meer slapen" vol herinneringen aan Wim Brands. Ik vind het zo triest.
Vindt het ook verdrietig dat hij overleden is. Maar ben tegelijkertijd ook boos, hij was zo begaafd en verbaal waarom niet op tijd hulp zoeken. De zoveelste al.
Een reactie posten