Keek net even op internet een discussieprogramma van Max. Het ging over ouder worden en hoe mannen en vrouwen daarmee omgaan. Ook zat daar als gast de schrijver Ad Fransen en hij beschreef een vrouw van een zekere leeftijd als Het Rooibosvrouwtje. Niet erg vleiend en ach..als je weet dat de 57e jarige heer Fransen graag altijd een jongere vriendin heeft, dan snap je wel dat de dames van na de Overgang hem niet echt liggen. Van vlak voor de overgang ook niet trouwens. Uberhaupt wil hij niet liggen met een oudere vrouw. Ik verdenk hem trouwens van een kleurspoelinkje voor de jongere look :)
Mij deed het denken aan hoe mijn jonge managers mij zagen. Als ik ze hoorde praten over één van onze directeuren die ze omschrijven als een oudere man terwijl de beste vent net zijn 50e verjaardag had gevierd en er in mijn ogen reuze aantrekkelijk uitzag, dan viel ik waarschijnlijk in de truttenschuddencategorie. Dik en stoffig. Kinderen van bijna hun leeftijd en veel te zeikerig en kritisch.
Hoe komt dat dat als je eind twintig bent je je een leven van na de 50 niet meer kan voorstellen. Had ik ook trouwens...toen ik rond de 36 een Amerikaanse lover had die me liet weten dat hij iemand in Nieuw-Zeeland had leren kennen van 51 kon ik me echt niet voorstellen hoe je op die leeftijd nog aan sex deed...en hoe je aantrekkelijk kon zijn.
Was het vroeger makkelijker?? 50+ dan was het grijs haar, zwarte jurk en kousen en breien maar... Nu moet je een carriereplan hebben, frisse winden laten waaien (dat kan ik wel, maar fris zijn ze niet), energie voor 10 hebben en altijd nieuw nieuw nieuw beter en anders.
Is dat wat me tegen staat. Dat er geen eerbied is voor senioriteit, voor ervaring. Dat de jonge managers met nul jaar ervaring uit de boeken het denken te weten, maar gewoon het niet zien? En dan ook nog maar doorwerken tot en met 67. Hoe reeel is dat. Moeten we dan niet heel snel anders gaan denken over ouderen. En hun waarde?
Gisteren een zeer interessant seminar gehad over het starten van een eigen bedrijf of zzp werkzaamheden. Wat ik niet wist was dat het U WV je straft door je ondernemingslust af te straffen door direct je ww-uitkering te stoppen als je je inschrijft bij de KvK. Daar gaat je 30 jaar opbouw. Dat voelt wel heel erg karig. Heb ik toch ook jarenlang voor afgedragen. Dat vangnet zou dan direct wegvallen. Raar hoor, want net als in mijn verkoopwerk, kost het tijd om een netwerk van klanten op te bouwen. Dus eerst maar goed nadenken over hoe ik dit ga aanpakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten