zaterdag 26 april 2014

Wil zoals een ander zijn zwijmel

Koningsdag, de eerste officiele. Had gisteren bij de H ema tompoucen gehaald, dat hoort er voor mij onlosmakelijk bij en me voorgenomen in de ochtend achter de tv te kijken hoe de Koning op bezoek ging bij het volluk.

En een beetje te genieten van dit alles. Meer te kijken naar alles wat fijn voelt. Koffie met een Tompouce en hopla....daar rolden de beelden al mijn huiskamer in.

Mooie beelden, maar ook wel heel erg tutterig Nederlands, met inderdaad weer dat Koekhappen. Leuk om plaatjes te zien van beide plaatsen die ik ken. De eerste plek omdat ik daar ooit met een relatie - die een jaar duurde - was geweest en we daar ergens gingen eten en de mussen zo brutaal waren dat ze onze frites van de borden af kwamen stelen, terwijl we nog aan het eten waren. Mooi dorp, maar zo lyrisch als hij erover was (en zo stellig ook dat hij daar ooit wilde wonen met mij), dat had ik niet. De tweede plek is ook bekend, al was het alleen al van het winkelen of het ziekenhuis wat ooit een klant van mij was en de bijzondere keuken die ze hebben, waar een speciale koshere afdeling is. Bekend in heel Nederland.

Enfin (om met Martin Bril te spreken).

Het schilderwerkje daarna gedaan en ook nog , toen ik wakker werd, direct heerlijk mijn bed afgehaald, want één van de opdrachten van de Flylady was om in je slaapkamer een soort van Resort/Hotel uitstraling te creeren, dus geen hopen kleding, her en der spullen, maar alleen maar dingen in die kamer waar je blij van word (jammer...leuke man is niet te koop, dan maar mooi beddegoed schoon erop) en dus voor vanavond een heerlijk schoon bed. Dus lekker ook de witte was aan de droogmolen dus al met al veel dingen om best wel tevreden over te zijn.

Waarom ging ik dan toch weer denken of dit nou alles is...Koningsdag 2014. Alleen in de tuin, met een Oranje Tompouce. Zielig toch?? Geen flitsende foto van feesten met Koningsdag voor mij, of geheel in Oranje gekleed hossend in de massa me vermakend. Nog geen oranje onderbroek!

Nog maar even langs de supermarkt, die was nog open om wat dingetjes te halen, maar als ik eerlijk ben, had ik niet echt echt hoeven gaan, maar ik wilde toch nog maar even wat mensen zien en misschien ook nog wel iets zeggen vandaag.

Zo grappig dat ik daar wederom mijn medeblogster tegenkwam, zonder plannen, maar gewoon spontaan. Hondje was zo te zien niet mee, maar wel de leuke bloemenbroek aan.
Fijn om even samen te praten en te lachen met elkaar. Voelde me daarna meteen weer een stuk opgekikkerd (haha...je snapt 'm wel toch??).

Heb net mijn bed heerlijk frisp opgemaakt, met verse schone lakens en beddegoed, dus vanavond kan ik geweldig lekker dromen.

Nu een Oranjebittertje erin, iets in elkaar frutselen voor het avond-eten en blij zijn dat je niets HOEFT, maar kan kiezen om lekker thuis te zijn, je nieuwe boeken te lezen, de gratis V olksrant door te spitten (al word ik daar niet vrolijker van, zoveel ellende overal in de wereld).



En bedenken dat ik blij mag zijn dat ik mijzelf mag en kan zijn. Raar, afwijkend, andere keuzes makend, eigen mening hebbend, geen doorsnee kont.





3 opmerkingen:

Maia- Weg naar Zelfvoorziening zei

Ik vind je helemaal niet zielig klinken :)
Ik vind het zo apart dat mensen 'alleen zijn' zielig vinden, maar zelf ben ik ook graag alleen. Ik hou van de rust, en word gek van zo'n grote mensenmassa.
Koningsdag is ook niet aan mij besteed :)

Lot zei

Het stukje Amstelveen heb ik wel bekeken en alleen maar omdat ik enkele jaren in die laan heb gewoond waar de festiviteiten waren. En mijn vader lag afgelopen week in het ziekenhuis aldaar en heeft er heerlijk gegeten.

Wat leuk dat jullie elkaar weer ontmoet hebben.

Anoniem zei

heel herkenbaar, ook ik ben alleen en mis natuurlijk wel eens iemand om af en toe iets gezelligs mee te gaan doen , ik heb wel een hele lieve dochter ,maar die heeft ook haar eigen leven en als we wat leuks gaan doen samen moet dat zijn omdat we daar allebei zin in hebben en niet omdat ze denkt ,o ja ik moet wel wat met mijn arme moeder gaan doen anders zit die ook maar alleen thuis, en ik vind het meestal ook niet erg om alleen te zijn, maar heel soms ja dan zou het wel leuk zijn als je de leuke dingen met iemand kan delen. wat ik niet ben is zielig, want ik ken genoeg mensen die wel samen zijn met iemand en of een gezin en die zich toch heel eenzaam voelen.