En dan gedurende die 59 minuten nog 5 keer in herhaling te treden en dan denk je dat het gesprek afgerond is, nog weer even als laatste een nieuwtje te vertellen wat zo ontzettend saai is dat de kwastjes van mijn vloerkleed zichzelf gingen vlechten.
donderdag 26 oktober 2017
Hallo, hoe is het met mij?
Sommige mensen en familieleden hebben toch echt een bijzonder talent om mij te bellen en dan vervolgens 1 minuutje een heel groot item heel klein en vooral niet de diepte ingaand aan te horen en dan vervolgens de rest van de 60 minuten het over hun zaken te hebben.
En dan gedurende die 59 minuten nog 5 keer in herhaling te treden en dan denk je dat het gesprek afgerond is, nog weer even als laatste een nieuwtje te vertellen wat zo ontzettend saai is dat de kwastjes van mijn vloerkleed zichzelf gingen vlechten.
En dan gedurende die 59 minuten nog 5 keer in herhaling te treden en dan denk je dat het gesprek afgerond is, nog weer even als laatste een nieuwtje te vertellen wat zo ontzettend saai is dat de kwastjes van mijn vloerkleed zichzelf gingen vlechten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
12 opmerkingen:
Humor met een tragisch ondertoontje, maar dat soort mensen heeft iedereen om zich heen. Ik heb geen familie maar veel mensen vragen nooit oorecht hoe het met mij gaat. Franjekleedjes zijn de deur uit!
Ja, en ? Ze luisteren niet naar jouw problemen maar je luistert wel naar hun kennelijk oninteressante verhalen ? Als er van beide kanten geen oprechte belangstelling is lijkt het me beter zulke contacten op een lager pitje te zetten. Of toch niet ?
Als ik vraag hoe het met iemand gaat, vind ik het fijn als ik een eerlijk antwoord krijg. De meeste mensen zeggen, goed hoor ! En laten nooit het achterste van hun tong zien. Dus het blijft bij wat oppervlakkig gebabbel. Vind ik dan ook niet fijn.
Heel lullig maar ik ben altijd blij als ik lees dat het anderen ook overkomt. Als je dan jouw verhaal wil vertellen dan moeten ze nu toch echt ophangen. Soms zeggen ze dan ook leuk je weer gesproken te hebben. Haha de grappenmakers.
Het gaat me wel steeds beter af moet ik zeggen, om aan te geven dat ik ook nog besta
en nee mijn verhaal krijgen ze niet meer te horen maar als ze dan vragen of dan een keer vragen of ze mee mogen rijden zeg; Nee, komt niet uit.
Dikke knuffel pour toi
Het lukt je blijkbaar niet diezelfde humor die je hier laat zien te gebruiken in je telefoongesprekken. Of er wat van te zeggen.
Ik kan je dan de truuk van mijn moeder aanraden...die zegt rustig na een uur aan de (vaste, met draad dus) telefoon gezeten te hebben dat ze NU op moet hangen omdat de melk overkookt in de keuken. Gewoon; "ik moet nu naar de keuken de melk kookt over... KLIK."
Gegarandeerd dat je van je saaie gesprekken verlost bent.
daar doe ik al geen moeite meer voor :-)
Goede tip!!
Ja, dat soort gasten heb je altijd. Dan is nummerherkenning op de telefoon wel zo fijn. LZV
Heel herkenbaar!
Jeetje wat een energievreter was dat dan!
Goeie tip van de overkokende melk ;-)
Waarom zou je een smoes verzinnen? Zeg gewoon dat je hoofd niet (nu niet) naar 'n gesprek met hem/haar staat. Ik denk dat 'n assertiviteits-training goed voor jou zal zijn!
Hahaha, zelf vlechtende franjes. Geweldig. Je kunt bij mijn dochter in de leer hoor. Die zegt gewoon dat ze er geen zin in heeft. Afkappen die telefoongesprekken. Jammer van je energie. Ik bel alleen nog met mijn ouders en face time met mijn schoonmoeder en schoonzus. Rest van het contact is via Whatsapp en vervolgens een echte afspraak. Scheelt enorm veel tijd.
Heel herkenbaar. Vragen hoe het met jou gaat om vervolgens vijf kwartier in een uur alleen maar over zichzelf te praten. En al mijn energie lekt er door weg. Tegenwoordig kap ik het gewoon af. Ik heb al zo weinig energie; ik word er steeds zuiniger op...
Lieve groet
Een reactie posten