Harde krullen

Zag vorige week vrijdag dat de trein van kwart over weer was teruggebracht in het NS-overzicht. Dan kon ik gewoon om 17.00 uur naar huis en niet meer een langere dag maken omdat er nog geen trein ging. Dus begon al zaken op te ruimen, in te pakken, zegt de leidinggevende om 16.55 uur of ik even wilde kijken naar iets, want hij had wel gevonden hoe ik een call voor ICT kon plaatsen bij de opdrachtgevers. Bijna triomfantelijk dat HIJ het wel snapte. Goh! Applaus hoor, maar hij mist de point. Dat ik ondersteuning mis. 

Ik keek met een schuin oog (fout!!!!) en zie toen dat ik de trein ging halen. Maar had uiteraard helemaal niet meer moeten gaan kijken. Oude gewoontes haal je er moeilijk uit kennelijk. 

Hij begrijpt pas zaken als je een Neon verlicht bordje boven je hoofd houdt. Dus zal ik hem nogmaals heel duidelijk moeten vertellen dat ik mijn trein moet halen en dus om 17.00 uur weg moet. Lange werkdagen trek ik niet (meer). Dat het werk structureel teveel is en wat mij is beloofd (altijd extra handjes) om een fulltime baan in 4 dagen te doen, dat klopt niet.

Gisteren weer hetzelfde liedje. Vanaf 15.00 zat ik alleen, alle twee collega's die er nog waren normaal hadden iets te doen (vrij? thuis crisis??)  Had me al voorgenomen echt om 17.00 uur het pand te verlaten. En moest in dat uurtje gewoon nog ontzettend veel werk afvinken. Bellen, plannen, uitvoeren. En oh ja, een ontruiming met spoed inplannen.

Had al een fijn begin van de dag met vertraagde bus (die dus propvol zat) en een opeens uit het schema weggehaalde intercity en dus weer langer wachten - gelukkig was ik wel zo slim om wel even die kop Happy Hour (voor maar 1 euro) koffie te gaan halen en besef hoe luxe het is dat ik dat kan - dus was er wel klaar mee. Plus de dag ervoor een extra lange dag. 

En ja hoor, wat leidinggevende me de hele dag al wilde uitleggen daar begon hij over om 16.59 uur, toen mijn laptop al stond te updaten en ik al klaar was met deze zeer drukke dag. De trein van kwart over reed niet, stond ook niet in de planning, maar moven!! Dan maar langzaam naar het station slenteren en daar gezellig (not) even rondhangen.

Ik wist en voelde ook dat als ik nu ging ventileren hoe ontzettend vervelend het is als hij iedere keer zo laat iets wil toelichten, uitleggen of weet ik veel, ik bang was compleet uit mijn plaat te gaan. Of in janken uit te barsten. Dat gunde ik hem niet. Liever dit kalm en rustig vertellen op mijn tijd. Dus maandag maar. Mijn makke is kennelijk dat ik nogal stoïcijns kan lijken, maar het niet ben. Wel volwassen.

Me kwetsbaar opstellen heb ik geleerd, wordt altijd tegen je gebruikt. Altijd. Bij slechte werkgevers dan. En ik schaar mijn huidige werkgever daar zeker onder. Ik heb gezien hoe ze met kwetsbare mensen omgaan. Dus ben op mijn hoede.

Blij dat mijn trouwe fietsje er nog stond, ik rustig naar huis kon fietsen en daar alle werkzooi opgeruimd, gordijnen dicht, kachel aan, kaarsjes aan en niks meer hoeven. 

Zo blij met de aflevering van Endeavour. Dat je helemaal in het verhaal kan wegkruipen en dus je hoofd niet bezig is met werk of familiezaken. Op tijd naar bed, want slaapkwaliteit is belangrijk. Dus was dankbaar dat ik om 06.30 uur wakker werd en niet om 03.00 uur. Nature called. Toch nog maar even terug in mijn warme bed. Slapen lukt niet meer.

Nadenken hoe ik deze dag kan gebruiken om de batterij op te laden. Wilde eigenlijk niet uit mijn warme vooral veilige bed, maar ga nou maar. Toe maar. (Heb geleerd dat het helpt om jezelf liefdevol toe te spreken; niemand anders doet het). 

Eerst lekker douchen, alles weer schoon en fris. Doe fijne kleren aan, niet dat oude kloffie en doe wat met je haar wat zo plat om je hoofd valt. Niks leuke lok, die kapper kan er geen drol van en die zoutspray maakt alleen mijn humeur maar stug. Ik heb geen tijd om in de ochtend in de Carmen-rollers te zitten voor volume. Heb ook niet de tools in huis om er wel wat van te maken, behalve die oude Carmen-set en een fohn. Hahahaha..... blijven hangen in de jaren negentig! Kijk uiteraard wel filmpjes op Instagram hoe het dan wel moet, maar leuk voor the beautiful people. 

Dus misschien toch maar eens aan de slag met wat ik in huis heb; gewoon omdat het kan en is het niets, of coupe Beatrix, dan gewoon kop onder de kraan.

Maar nu wel tijd. Alles voor een goed humeur. Even de haarspray checken, want ik heb helaas geen harde krullen na sprayen. Wel alle insecten dood.

Uiteraard oorbellen uitgezocht die me oppeppen (ja...dat kan!), toch maar wel bed afgehaald en alles in de wasmachine gedaan. Schoon en fris. Was doen, ophangen, ruiken dat het fris is. Goed voor mijn humeur. 

Eind van de middag bed lekker vers opmaken. 

Raam open. En muziek via mijn gehoorapparaten. Opwekkend graag! Doe maar even Taylor Swift. Snij een stukje van de stelen van mijn rode tulpen af, dan leven ze nog even wat langer. 

Hang de witte was op.

Voel dat je bestaat. Dat je van waarde bent. Daal niet af in treurige gedachten en conclusies. Dat is die klote werkgever niet waard! Kom op!

Dus pak je fiets en lekker op de fiets even wat ophalen en/of boodschappen doen. Mag ook niet, als je maar en buiten bent en beweegt. Behalve malen in je hoofd he!