De bus heen had "Oponthoud". Dus kwam 6 minuten later dan het schema. Dat betekende dus een vollere bus, want iedereen die dacht de bus erna te pakken en vast klaar stond, ging mee in die verlate bus. Ja hoor, propvol al. Zo geen zin in. Had geen olie bij me dus sardine spelen geen behoefte aan.
Dus liever wachten op de bus daarna. Kwam al na 2 minuten. Die dus heel leeg was. Haaaaa...lekker zitten, plek genoeg. Wel de trein missen, maar dan pak ik wel die van een half uur erna, oh nee...van een kwartier erna want er waren nu weer 4 intercity's per uur te nemen richting mijn werkstad.
Maar ook die trein had vertraging dus nog tijd genoeg om koffie te halen. En daarna in de trein nog fijn naar een interessante podcast kunnen luisteren die me erg aan het denken zette. Over familie-opstellingen.
En zo geen behoefte meer aan te vroeg komen (de betrouwbare te spelen) en dan ook nog te laat weg. Dus kwam eigenlijk binnen op normale begintijd (en er was nog steeds niemand).
Heel fijn was dat ik direct begon bij mijn werkplek beneden en zag dat er een ICT collega van de opdrachtgever rondliep. Die me heeft geholpen om weer een werkbaar beeldscherm te krijgen.
Alweer een ergernis weggenomen. Zelf geregeld en ik liet hem duidelijk horen hoe opgelucht ik was. Voor hem een fluitje van een cent.
Wilde die dag perse niet zaken in het negatieve trekken. Er bewust op letten het luchtig te houden voor mijzelf en daardoor dus ook voor anderen. Het was redelijk druk plus nog een tweetal ontruimingen en die zijn altijd spoed. Ieder kopjekoffie werd koud. Nul tijd ervoor.
Was tevreden met mijn besluit om me niet in die te volle bus te dringen, maar op de volgende te wachten en mis ik dan de trein, dan is dat maar zo.
Let it go.
3 opmerkingen:
Wat ben jij gepokt en gemazeld in het ov.
Tussen neus en lippen door: twee ontruimingen.....wat een drama's😪
Wow, wat een veranderingen ineens bij jou. In jou. Fantastisch! Doe je goed :)
Een reactie posten