Shoarma

Besloot in de ochtend naar mijn werk niet mijn Saunajas aan te doen - er werden weer grote buien verwacht vanaf de middag - maar gewoon een opvouwbaar pluutje mee te nemen. 

Na een zeer lange (zo voelde het, want megadruk en nieuwe collega had alles wat ik aan haar had gegeven om uit te voeren weer teruggeven) Kon ik dus allemaal lekker erbij doen. Zo druuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuk...ze kwam nergens aan toe. Dit is de eerste en laatste keer dat ik dit zo doe. Volgende keer gooi ik alles over de schutting en zoek maar uit. Heb dit wel aangegeven bij mijn leidinggevende dat dit zo niet werkt. En ik door haar nog drukker ben. 

Gelukkig valt het mijn collega's op dat ze de kantjes eraf loopt en ook leidinggevende ziet het; maar ik ben bang dat ze haar gewoon haar contract laten uitzitten, want toch wel een poppetje nodig op een bepaalde plek. Dat dit dan een te licht poppetje is, dat hindert kennelijk niet. Er ZIT er eentje. Wij (het bedrijf) heeft aan haar contractplicht voldaan. 

Maar goed; dit terzijde.

Wat fijn dat ik relatief droog thuis kwam. Een klein beetje regen maar. Ben inmiddels bakken water gewend, dus hier was ik niet van onder de indruk. Fiets in de schuur. Klaaaaaaaaaaaar met de werkweek! Genoeg gedaan en ik verwacht volgende week weer gemor over eventuele losse eindjes (lees, nog geen afspraak kunnen maken), want einde maand in zicht. 

Wel heel donker al buiten en ik zag op de weersvoorspelling grote buien met onweer aankomen. Maar misschien waait het net over of onderlangs. Maakt niet uit. Ben lekker thuis en er hoeft even niets.

Gisterenavond raapte ik nog tientallen naaktslakken uit mijn tuin. Ik verhuisde ze naar de gemeentelijke groenstrook aan de overkant van mijn huis. Vanochtend zag ik er al net zoveel (bijna) vrolijk de tuin afstruinen. 

Haalde gisteren vegetarische shoarma en volkoren pitabroodjes dus dat ga ik zo eens uitproberen. Een ontspannen maaltijd, met vooral veel groen in het broodje. En even terug in de tijd toen ik na het uitgaan, toen ik op kamers woonde in de stad waar ook Maarten van Rossem woont, een broodje shoarma kocht met hysterisch hete (groene) saus. Of knoflooksaus die Dracula het land uit dreef. 

En dan nog een eindje verder fietsen naar huis. In een rechte lijn graag. 

En dan nu alweer zaterdag. Kopje koffie was lekker. Beetje rommelen. Alles nat en zompig in de tuin en de slakken vieren feest. 

Mijn allerliefste broer vertelde me al een tijd terug dat zijn hond (nou ja...woonde hond bij zijn ex) ziek was. Hij heeft haar de laatste weken naar zijn huis (met tuin, dus hoe heerlijk voor een hond) gehaald en verzorgd en het ging beter, maar opeens een enorme terugval en hij moest besluiten haar niet langer te laten lijden. Hij is er enorm verdrietig van. Wat ik me kan voorstellen. Zijn hond heeft hij als puppy gekregen toen zijn draaideurrelatie weer eens uit was. En gaf hem iets moois en liefs en aaibaars. En de hond was altijd blij hem te zien. Altijd. Hoe fijn is dat! 

Vind het zo verdrietig voor hem. 

Afbeelding van Szabolcs Molnar via Pixabay