En wederom een werkdag van de week waar er zeer weinig mensen op kantoor waren, behalve deze Paardenkop dan, maar heb altijd ´live´dienst, dagelijks en die dienst kan ik niet online uitvoeren. De opdrachtgever wil graag dat wij elke dag toegankelijk zijn voor de clienten en vooral zichtbaar. Niet zoals mijn collega´s op kantoor of thuis.
Dan de mensen die standaard en de vrijdag en de maandag thuis werken. Heerlijk lang weekend. En daar geheel niet meer flexibel in zijn. De mensen die spontaan besluiten thuis te gaan werken. De mensen die thuis werken en dan vooral rond de schooltijdtijden niet online zijn, geen telefoon opnemen. En dan altijd spelen dat ze vergeten zijn dat ook zij de telefoon moeten opnemen. Wel om 17.00 uitgelogd zijn. Uiteraard heb ik geen inzicht of zij misschien in de avond die uren maken of in het weekend.
Dus zijn het vaak dezelfde mensen die op de standaard thuiswerkdagen van anderen er wel zijn, altijd rotklusjes krijgen toebedeeld. Omdat ze er zichtbaar zijn.
Maar ja, had ik niet gezegd dat ik me wat minder 'druk' wil maken over allerlei voorrangsregels op kantoor?
DOE dat dan ook niet.
Insteken, doorhalen en vooral af laten glijden.
In de middag met totaal 2 personen. En mijn collega voelde zich een beetje verloren en had ook al gehoord van anderen dat het als allemaal erg druk ervaarde, dus mijn laptop ingepakt en naar mijn kantoorwerkplek gegaan later in de middag. Dat vond ze zeker gezelliger. Ik ook, want ik ben altijd een nogal doorwerker en heb weinig tijd - of maak weinig tijd - voor Social talk. Vrijwel niemand weet echt wat er in mijn hoofd omgaat. Of interesseert het niet echt.
Nu dus wel even. Dacht "even" en het was al ruim een half uur later dan mijn normale vertrektijd. De trein was al weg. Dus dan is alles ook een half uur later. Zeker een half uur later thuis, later eten. Later avondprogramma (zo ik dat al heb hahaha). Eigen verantwoording. Had ik ondertussen maar op mijn horloge moeten kijken.
Door de natte sneeuw naar huis fietsen en blij zijn met een warme jas en handschoenen.
Redding: er stond al een maaltijd klaar. Lekker Indisch. Alsof ik het voorvoelde dat die voor die avond nodig zou zijn. In de oven en dan nog wachten. Best lang voor mijn gevoel..
Ondertussen outfit voor morgen klaargehangen. Relaxkleding aan. Bewust ontspannen.
Wel interessant dat ik hoorde dat een collega aan mijn leidinggevende had gevraagd of hij binnenkort weg gaat bij ons, omdat hij veelvuldig op het hoofdkantoor aanwezig 'moet' zijn en is. Dus wat er hier speelt krijgt hij minder van mee en hij heeft er sowieso geen feeling voor, is mijn mening.
Hoop het niet, maar als men het Peter Principle volgt bij onze vereniging, dan zal hij binnenkort wel manager van (n)iets worden.
4 opmerkingen:
Jammer,dat jij niet eens thuis kunt werken.
Het is net een film waar je in zit. ''Kantoordrama'.
Je bent een harde werker en de cliënten voor wie je werkt boffen met jou! En jouw collega's ook! Maar social talk is soms ook even nodig. Als je wat meer over jezelf vertelt kunnen anderen ook meer met je meeleven... tot op zekere hoogte natuurlijk, want collega's zijn geen vrienden.
hartelijke groet, Alice K.
Dat laten afglijden lukt dus niet goed.
Dan lijkt een stevig, goed voorbereid gesprek met puntenlijstje met leidinggevende beter plan. Doorvragen naar de opperknuppel als de onderknuppel wegduikt. Wat kan er gebeuren? Ontslag lijkt onwaarschijnlijk.
Dit kan toch niet zo blijven slepen? Dit lijdzame gemor is erg ongezond. Happen, vasthouden als een terriër en als het moet uiteindelijk doorbijten.
We staan allemaal achter je!
Annemaria
Een reactie posten