Eruit jij!

 Echt zo´n dag waarop ik dacht gaat het wel goed komen?

Mijn havermoutpap kookte over in de magnetron. Dus de helft kon ik opvegen. Gebeurt zelden. Maar ja..dat was nog Maandagochtend-light.

Bus was vol, vooral met mensen die op vakantie gingen en daar de aller allergrootste koffers voor mee hadden genomen, per persoon twee stuks en dus met een paar personen heel veel plek innamen. 

En dan uit de bus heeeeel langzaam want die krengen (de koffers) zijn best wel log en zwaar. 

Mistte daardoor net de vroege intercity. Er liep een gezin met kinderen op de roltrap voor me, roltrap deed het niet, en die liepen heeeeeeel langzaam en links en rechts bezet houdend. Toeristen dus weten zij veel.

Nou ja, volgende trein dan maar, die ik in mijn oorspronkelijk planning had staan. 5 minuten vertraging, 10 minuten en uiteindelijk ging de trein met 14 minuten vertraging richting mijn werkstad. 

Zag in de trein dat mijn horloge langzaam liep. Past zich aan aan de gebruiker. Moet een nieuwe batterij in denk ik. 

Drukke werkdag. Veel telefoon. Regelzaken. Alleen lunchen, altijd gezellig - not - en de tijd in de gaten houden want naar de tandarts. Had een bakje yoghurt meegenomen en wat fruit.

Ook de trein terug had vertraging. 15 minuten stond er aangekondigd. Pas zichtbaar als je al op het station bent. Dan ga ik waarschijnlijk net niet halen dat ik nog naar huis kan, tanden poetsen en niet met de hele bepakking naar de tandarts moet. 

Dus plan B bedenken. Stop eerder met de bus en ga direct door naar de tandarts. Waarschijnlijk haal ik het dan nog net. Gelukkig kwam de bus redelijk op tijd. Ook weer vol. 

Liep inderdaad richting tandarts, nog net een paar minuten om tandpasta en een tandborstel te halen bij het winkelcentrum op de hoek. Op tijd binnen bij tandartspraktijk en aangemeld. Gaf aan dat ik nog even mijn tanden ging poetsen. Had nog genoeg tijd gelukkig want werd pas 10 minuten later opgehaald. 

Foto's gemaakt (lachte als een boer die kiespijn had). En ja, de pijn werd inderdaad door deze kies veroorzaakt, die er toch al uit moest. Tandarts legde alles rustig en zorgvuldig uit.  Verdoofde de zaak en binnen no time was de kies eruit. Er kwam weinig troep mee gaf ze aan. Mijn lichaam had kennelijk al veel opgeruimd. 

Moest bijna janken toen ze zei dat ik best wel veel pijn gehad moest hebben. En lang. Dat kon ze zien. Voelde me daardoor heel gezien. Deel dit niet mijn mijn kinderen, die hebben genoeg aan hun eigen dingen en leven en jemig...wil niet zo aandachtsvrager/janker zijn die pijntjes heeft. Gaat weer over/weg en tsja voor een knuffeldekentje moet ik zelf zorgen. 

En dan terug richting bushalte met zo'n gaasje in het gat. Ze vond ook dat de afspraak voor de mondhygiëniste maar even moest verzetten. Dat was te snel nadat er net een kies was getrokken. Zeg maar erbij dat ik dat wil, dan zeuren ze niet. Moest ik nog een paar keer uitleggen wat de bedoeling was. Plannen is een vak kennelijk.

Buschauffeur zette de bus zo stom bij de halte dat ik een polsstok nodig had om bij het perron te komen. dus ik vroeg hem of hij een tikkie dichterbij de bus kon neerzetten. Dat deed hij, misschien maakte de hamsterwang indruk en ik bedankte hem vriendelijk. Ooit wel eens een buschauffeur gehad die pinnig zei dat ze de bus moest opladen. Dat de passagiers er niet normaal uit konden had ze kennelijk schijt aan. 

Naar huis, nog even wat werk doen, maar niet meer bellen, want dan klonk ik als Femke Halsema, met dichtgeknepen kaken, door dat gaasje. 

En nu moe. 

Lees ik dat jongste kleinkind koorts heeft en kortademig is en de huisartsenpost haar wil zien in het ziekenhuis.

 Nou...genoeg gejeremieerd over mijn klein leed.